Οι σχέσεις τελικά ίσως και να μοιάζουν λίγο με τα βιντεοπαιχνίδια. Ανεβαίνεις επίπεδα, αντιμετωπίζεις διάφορες αντίξοες συνθήκες, προσπαθείς να φτάσεις στο τέλος και όταν τα καταφέρνεις «Game Over!» Το πρώτο επίπεδο στην πίστα των σχέσεων ξεκινάει με τη γνωριμία, ακολουθεί το φλερτ, προχωράμε στον έρωτα, δημιουργούμε τη σχέση κι αν αυτή δεν πάει καλά, αρχίζουμε τους καβγάδες και φτάνουμε καταϊδρωμένοι στον χωρισμό. Πώς θα ήταν οι σχέσεις μας ωστόσο αν ξεκινούσαν με τον χωρισμό και πηγαίναμε προς τα πίσω;

Η αρχή της σχέσης είναι ό,τι πιο όμορφο μπορεί κάποιος να φανταστεί. Πετάς στους επτά ουρανούς, όλα είναι ρόδινα, όμορφα και η ζωή σού χαμογελά ή τουλάχιστον αυτό νιώθεις. Ωστόσο όσο προχωράει η σχέση και αρχίζει να σοβαρεύει, ο ενθουσιασμός συχνά φεύγει και μένουμε με πιο βαθιά συναισθήματα. Αυτό δεν είναι κακό, αλλά πιάνουμε τον εαυτό μας πολλές φορές να αναπολεί το ξεκίνημα και θέλουμε με κάποιο τρόπο να επαναφέρουμε τον ενθουσιασμό, τη χαρά του πρώτου φίλιου, του πρώτου αγγίγματος. Όσο ο ενθουσιασμός και το αίσθημα του αναπάντεχου χάνονται, τόσο αρχίζουμε τους καβγάδες και προσπαθούμε με κάθε μέσο να κάνουμε τη σχέση μας να ζωντανέψει και πάλι. Αν δεν τα καταφέρουμε, ο χωρισμός μάς χτυπάει την πόρτα και οι λόγοι είναι πολλοί. Με τον ένα ή τον άλλον τρόπο από τη στιγμή που έρχεται σταδιακά η φθορά στη σχέση, οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια προς το τέλος. Μετά από πολύωρες συζητήσεις, καβγάδες, και φωνές, το λήγουμε!

Αν με κάποιο μαγικό τρόπο οι σχέσεις μας ξεκινούσαν από την άχαρη φάση του χωρισμού και κατέληγαν στο ξεκίνημα, μπορεί να ήταν πολύ καλύτερες. Σίγουρα δε θα είχαμε τόσα απωθημένα, θυμό και μίσος. Θα ήμασταν πιο ευτυχισμένοι γιατί θα περνούσαμε την άσχημη φάση πρώτα ξέροντας πως το στάδιο που έρχεται είναι καλύτερο. Ακούγεται πολύ παράξενο, μα σκέψου πως πρώτα θα χωρίζαμε το ταίρι, θα μαλώναμε, θα φωνάζαμε και μετά θα ερωτευόμασταν τον άνθρωπό μας. Οι σχέσεις μας δε θα κατέληγαν στον χωρισμό, αλλά στα πρώτα εκείνα συναισθήματα που μας εξιτάρουν, μας κρατάνε σε εγρήγορση και δε μας αφήνουν να ρουτινιάσουμε και να βαλτώσουμε. Έτσι θα είχαμε την ευκαιρία να κρατήσουμε τις σχέσεις μας λίγο περισσότερο.

Τα συναισθήματά μας θα ήταν πιο έντονα και δε θα υπήρχαν λόγοι να χωρίσουμε το ταίρι, αφού θα το είχαμε ήδη κάνει! Ο φόβος ότι θα χάναμε το αμόρε κάποια στιγμή δε θα υπήρχε και η επιθυμία μας να μείνουμε θα ήταν αμοιβαία. Οι σχέσεις μας θα ήταν επιτυχημένες και όλα τα ενοχλητικά που μπορεί να κάνει το άλλο μας μισό θα ήταν λόγοι για να μείνουμε και όχι για χωρισμό, αφού θα τα βρίσκαμε χαριτωμένα όπως στις αρχές. Δεν είναι τυχαίο που ίσως η καλύτερη σχέση σου έγινε όταν έχασες εκείνον τον σημαντικό άνθρωπο από τη ζωή σου και τον ξαναβρήκες μετά από αρκετά καιρό. Τον/την χώρισες, πέρασες θέλοντας και μη από την άχαρη φάση του χωρισμού και με κάποιο τρόπο πήγατε μαζί προς τα πίσω, με αποτέλεσμα η σχέση σας να γίνει καλύτερη.

Τελικά ο έρωτας είναι ένα ακαθόριστο και μπερδεμένο παιχνίδι και είτε αρχίζει με τον χωρισμό είτε όχι πρέπει να περάσεις απ’ όλα τα στάδια για να βγεις νικητής. Όπως και να ‘χει, προσπάθησε να δεις τη σχέση σου λίγο διαφορετικά και να την κάνεις να λειτουργήσει. Μην παίζεις πάντα με κανόνες και σκέψου έξω από το κουτί για να αλλάξεις όλα εκεί που μπορούν να σε οδηγήσουν στον χωρισμό. Μην περιμένεις το «Game Over» για να αντιδράσεις, ξεκίνα τη σχέση από το τελευταίο στάδιο, εκείνο του χωρισμού και θα δεις πως όλα θα είναι πιο όμορφα.

 

Συντάκτης: Δέσποινα Κυριάκου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.