Λείπουν καμιά φορά εκείνα τα χέρια, το κορμί, το πρόσωπο. Λείπει να χαλάει τη σιωπή και να λέει καλημέρα στο κρεβάτι. Να φτιάχνει καφέ, να σε μαλώνει για τα ρούχα εκείνα που είναι πεταμένα στο πάτωμα και να μουρμουρίζει που πάλι οι γείτονες έβαλαν τη μουσική στη διαπασών. Λείπει και δεν έχεις με ποιον να μαλώσεις για το τι θα φάτε το βράδυ και που ξέχασε να πάρεις ψωμί στον γυρισμό από τη δουλειά σου.

Το ξέρεις πώς δεν έφυγε για πάντα, δε χώρισαν οι δρόμοι μας και πώς θα σ’αγαπάει όση απόσταση κι αν υπάρχει ανάμεσά σας. Μα πώς να το κάνουμε, καμία βιντεοκλήση και καμία τηλεφωνική επικοινωνία με τις ώρες δεν έχει την ίδια δύναμη με το να βρίσκεται εδώ. Κι εκεί που κάθεσαι στον καναπέ σας περιμένοντας το τηλεφώνημα στις 2 τα μεσάνυχτα -σ’ έχει πεθάνει αυτή η διαφορά της ώρας γιατί να έπρεπε να πάει στην άλλη άκρη της γης;-  κλείνεις τα μάτια και νιώθεις μπλεγμένα τα δάχτυλά σας. Κι ας μην είναι εδώ να σου κρατάει το χέρι. Νιώθεις με κάθε άγγιγμα το χειλιών σου τα χείλη εκείνα να σε φιλούν και σαν μωρό χαμογελάς στα ταβάνια.

 

 

Η μυϊκή μνήμη δημιουργείται κι αποθηκεύεται στο μυαλό όταν επαναλαμβάνουμε μια πράξη πολλές φορές. Η μνήμη του μυαλού εκείνη, που σου θυμίζει ή σε κάνει να ξεχνάς πράγματα και χωρίζεται κι εκείνη με τη σειρά της σε εικονική και μυϊκή. Είναι το ένα της κομμάτι, αυτό που αποθηκεύει όλες σου τις εμπειρίες σε εικόνες και το άλλο της κομμάτι, που αποθηκεύει τις εμπειρίες σου τόσο σε εικόνες όσο και σε κίνηση. Πάρε το ποδήλατο για παράδειγμα. Δεν ξεχνάς πώς είναι να το καβαλάς, άσχετα αν έχεις να κάνεις από την παιδική σου ηλικία. Απλούστατα γιατί η κίνηση κι όλη η διαδικασία για το πώς πρέπει να κάνεις ποδήλατο, αποθηκεύτηκε στη μυϊκή σου μνήμη.

Θες ένα άλλο παράδειγμα, πιο ερωτικό; Πάρε εκείνο της ερωτικής πράξης. Δεν ξεχνάς πώς είναι να κάνεις σεξ, πού πάει το κάθε τι, πώς είναι το πάθος εκείνης της στιγμής και πώς αισθάνεται το σώμα, άσχετα πάλι αν έχεις να το κάνεις καιρό! Όλ’ αυτά τα βιώματα είναι καταγεγραμμένα μέσα στη μνήμη του μυαλού και των μυών σου, γι’ αυτό και την ώρα εκείνη που θα χρειαστεί να πιάσεις ποδήλατο ή κάποιο ερωτικό παιχνίδι με το σύντροφό σου είσαι πανέτοιμος.

Διάβασα ότι η μυϊκή μνήμη είναι εξίσου δυνατή σαν και τη μνήμη του μυαλού. Μπορείς τόσο απλά να αισθανθείς στους μύες σου την ίδια αγκαλιά, το ίδιο φιλί και το κορμί να νιώσει την ίδια εκείνη ηδονή που είχε ζήσει μ’ ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Μπορείς τόσο απλά να νιώσεις το ίδιο εκείνο πιάσιμο στο χέρι τις μέρες που περπατούσατε πλάι-πλάι, το ίδιο χάδι, την ίδια αίσθηση να σε διαπερνά. Κι αυτό είναι που εννοούμε όταν λέμε μυϊκή μνήμη. Όταν το χέρι αισθάνεται ένα μούδιασμα απ’ το πουθενά εκεί που απλώς σκέφτεσαι τον άλλον, εκεί που θυμάσαι την εικόνα του και μια ζέστη διαπερνά το κορμί σου.

Ακόμα κι η πιο φαινομενικά απλή πράξη περιλαμβάνει κάποια σύνθετη διαδικασία των διαφόρων μυών για να μπορέσει να γίνει. Κι όταν αυτή συνδέεται με την ανάμνηση, γίνεται δέκα φορές πιο δυνατή και καταγράφεται για πάντα στο μυαλό και στους μύες σου. Το σώμα έχει μνήμη και πολλές φορές θυμάται καλύτερα από τον καθένα. Θυμάται πώς ακριβώς ήταν η αγκαλιά εκείνου που δεν είναι σωματικά μαζί σου τώρα. Θυμάται τις διαστάσεις, το πόσο σφιχτή ήταν, το πόσο κλείδωνε στο σώμα σου.

Πες αλήθεια, έχεις πιάσει τον εαυτό σου εκεί που κάθεσαι στον καναπέ σου να κλείνεις τα μάτια, ν’ αγκαλιάζεις εσύ ο ίδιος το κορμί σου και να αισθάνεσαι λες και τα δικά σου χέρια είναι άλλου. Έχεις αγγίξει τα χείλη σου φέρνοντας στη μνήμη σου την εικόνα του άλλου και χαμογέλασες δειλά λες κι ήξερες, λες και σε φιλούσε εκείνη ακριβώς τη στιγμή γιατί μούδιασαν όλοι οι μύες σου ένας προς ένας. Έχεις ξαπλώσεις στο κρεβάτι σου κι αισθάνθηκες τον άλλον δίπλα σου, να σου ακουμπάει τις πατούσες σου κι εκείνες ένιωσαν με τη σειρά τους ένα γαργάλημα. Αυτή είναι η μυϊκή σου μνήμη και κοίτα ν’ αποθηκεύσεις σ’ αυτή τις πιο όμορφες στιγμές σου.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Δέσποινα Κυριάκου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου