Κάποτε κάθομαι και συλλογίζομαι πώς γίνεται να μη μας ελκύουν ερωτικά άνθρωποι που θεωρητικά ανήκουν σε εκείνους που θα μπορούσαμε να ερωτευθούμε, που είναι του γούστου μας. Πώς γίνεται σκέφτομαι άλλες φορές, να νιώθουμε την επιθυμία για παιχνίδια ερωτικά, καλά κουμπωμένες αγκαλιές και παθιασμένα φιλιά με ανθρώπους που άλλοτε δε θα δίναμε καμία σημασία. Κι ενώ ξέρουμε ότι αυτό το πρόσωπο με σάρκα και οστά που στέκεται απέναντί μας κατά βάση θα το προσπερνούσαμε, τι μας κάνει τώρα να κοντοστεκόμαστε ένα λεπτό παραπάνω για να το γνωρίσουμε; Τι είναι εκείνο που μας ωθεί σε συγκεκριμένους ανθρώπους τελικά;
Μες στο μυαλό μου προσπάθησα αρκετές φορές να κατανοήσω γιατί αυτό το «κάτι» που θέλω, που με έχει κάνει σαν τρελή να σε θέλω -που ερμήνευσε με μεγάλη επιτυχία η Καίτη Γαρμπή- είναι κάτι που κυριολεκτικά δεν μπορώ να δω. Είναι περισσότερο κάτι που νιώθει κάνεις όταν το βλέμμα πέφτει με ταχύτητα φωτός πάνω σε ένα συγκεκριμένο άνθρωπο. Με το που αισθανθεί αυτή την έλξη, διότι περί έλξης πρόκειται εν τέλει. Γιατί το μυαλό αναλύει όλα εκείνα που εν πρώτης βλέπουν τα μάτια, που ακούν τα αυτιά και που αισθάνεται το σώμα για να δώσει σήμα πως εδώ υπάρχει κάτι που αξίζει να ανακαλύψουμε. Κι έτσι αυτή η αόρατη ενέργεια που εκπέμπει το άλλο πρόσωπο και που καλλιεργείται μέσα από τις κινήσεις, τη μυρωδιά, την ομιλία κι όλη την υπόσταση που έχει, είναι ικανή να μας τραβήξει κοντά του. Ή κι από την άλλη να μας ωθήσει μίλια μακριά!
Η έλξη λοιπόν είναι ένα «συναίσθημα», ή καλύτερα ένα ένστικτο, το οποίο πηγάζει από τα ενδότερα του κάθε ανθρώπου και που έχει τη δυνατότητα να φέρει κοντά μας πρόσωπα ή να μαγνητίσει εμάς τους ίδιους σε άλλους. Απαλλαγμένη από στερεότυπα και πρέπει, η έλξη ρίχνει τα βλέμματά μας σε ανθρώπους που άλλοτε δε θα δίναμε σημασία και σε κόσμους που ίσως και να μη σκεφτόμασταν ποτέ να εμπλακούμε.
Είναι αλήθεια ότι ποτέ δε θα είμαστε 100% σίγουροι για εκείνα που έλκουν τους άλλους σε εμάς κι εκείνα που έλκουν εμάς στους άλλους. Όλοι μας εκπέμπουμε προς τα έξω κάτι τόσο άπιαστο που είναι πολύ δύσκολο σε μερικές περιπτώσεις να το περιγράψουμε. Πόσες φορές πιάσαμε τον εαυτό μας να σκέφτεται πώς οι σύντροφοί μας ή έστω εκείνοι που μας κίνησαν το ενδιαφέρον δεν είχαν καμία σχέση μεταξύ τους τόσο εξωτερικά όσο κι εσωτερικά; Πόσες φορές κάναμε ανασκόπηση για να δούμε τι ήταν εκείνο που μας κέρδισε ή μας τράβηξε σε κάποιον κι απάντηση ξεκάθαρη δεν πήραμε;
Αυτό λοιπόν, συμβαίνει επειδή όσο κι αν πιστεύουμε ότι έχουμε έναν συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου -τον όποιο και ψάχνουμε-, δεν ξέρουμε τι είναι εκείνο που ερωτεύεται ο άλλος σε μας κι εμείς σε εκείνον. Διότι όσο κι αν κατά κάποιο τρόπο ξέρουμε ποια στοιχεία θέλουμε να έχει το ταίρι μας, άλλο τόσο πολλές φορές μαγνητιζόμαστε από ανθρώπους που δεν έχουν κανένα από εκείνα. Γιατί είναι λες κι υπάρχει μια τεράστια φούσκα γύρω μας, την οποία εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε και που γίνεται αντιληπτή μόνο από τους άλλους. Αυτή είναι η αόρατη ενέργειά μας, αυτή που εκπέμπει κάθε άνθρωπος και που οφείλεται για τους ανεξήγητους έρωτές μας. Είναι οι δικές μας «σειρήνες» που βρίσκονται πάντα δίπλα μας για να τραβήξουν κοντά μας εκείνον που θα τις δει, εκείνες που θα τον πείσουν να αλλάξει πορεία και να κατευθυνθεί προς το πρόσωπό μας.
Και σίγουρα κάποιος θα ρωτούσε, «πώς γίνεται να ξέρω τι ψάχνω σε έναν άνθρωπο;», «τι είναι εκείνο που με τραβάει και τι όχι;», «τελικά έλκομαι από οτιδήποτε αντίθετο δηλαδή;». Στην ουσία αυτά που πιστεύουμε ότι μας αρέσουν και πως θέλουμε να έχει το άλλο πρόσωπο, πολλές φορές δε συνάδουν καθόλου με εκείνα που πραγματικά χρειάζεται και θέλει ο ίδιος μας ο εαυτός.
Υποσυνείδητα είναι που γίνεται όλη η δουλεία και που την ώρα της κρίσης πιάνουμε τους εαυτούς μας να κοιτάνε αλλού. Η αύρα που βγάζει ο καθένας από εμάς δεν έχει να κάνει με εκείνα που τάχα μου ψάχνουμε. Είναι δική του, την έχει χτίσει με έναν τρόπο ξεχωριστό κι όσο πιο πολύ τη δουλεύει τόσο περισσότερο μαγνητίζει τους γύρω του.
Κάποιοι από εμάς έλκονται από τον τρόπο με τον οποίο κινείται το σώμα, πώς συμπεριφέρεται μες στο χώρο και κυρίως πώς μοιάζει. Άλλοι πάλι έλκονται από το πώς μιλάει κι εκφράζεται ο άλλος, πώς σκέφτεται και πόσο εγκεφαλικά συνδέεται μαζί μας. Μπορεί πάλι να ελκυόμαστε από τον τρόπο με τον οποίο μας φλερτάρει κάποιος τη δεδομένη στιγμή.
Όπως και ν’ έχει, δεν ξέρουμε τι ακριβώς είναι εκείνο που τραβάει κάποιον σε μας, ποια είναι η αύρα που βγάζουμε προς τα έξω, ποια ενέργεια τον καθηλώνει και τι είναι εκείνο που είδε σε μας, γιατί δεν είναι η ίδια με εκείνη που θα δει κάποιος άλλος.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Δέσποινα Κυριάκου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
