Όταν το μωράκι με ύφος σοβαρό σε πει με τ' όνομά σου

«Μωράκι μου, αγάπη μου, ζωή μου, ψυχή μου, φως μου, άγγελέ μου, έρωτά μου, κουφετάκι μου» και ένα σωρό άλλα υποκοριστικά που θα μας έπαιρνε ώρες να καταγράψουμε. Θα μπορούσαμε να αναλύσουμε κιόλας το πώς καθένας από εμάς αποφασίζει με ποιο μοναδικό  υποκοριστικό θα αποκαλέσει το ταίρι του. Δε θα το κάνουμε όμως, αφού πολλές φορές δεν πρέπει να αρχίσει η σχέση μας για να δώσουμε  ένα όμορφο, αγαπησιάρικο και χαϊδευτικό ονοματάκι στο άλλο μας μισό. Η πράξη αυτή γίνεται τη στιγμή που νιώθουμε ότι με αυτόν τον άνθρωπο έχουμε μέλλον. Μάλλον το γλυκούλικο υποκοριστικό χρειάζεται για να ξεχωρίσει τη σχέση που έχουμε με το συγκεκριμένο πρόσωπο σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω μας. Κι άπαξ και έχουμε δώσει ή μας έχουν δώσει κάποιο άλλο χαϊδευτικό έναντι του ονόματός μας, τελείωσε, είναι λες και ξαναβαφτιστήκαμε!

Η φάση εκείνη που το όνομά σου και το όνομα που ‘χει το ταίρι σου δεν έχουν κανένα νόημα πια είναι και εκείνη που ένας μαγικός όρκος δημιουργείται μεταξύ σας, πως είστε ο ένας για τον άλλον κάτι παραπάνω από ένα όνομα που ούτε καν διαλέξατε εσείς οι ίδιοι. Είναι η στιγμή που η οικειότητα χαιρετάει τη σχέση και θέλουμε να δώσουμε στον έξω κόσμο να καταλάβει ότι το υποκοριστικό που επιλέξαμε συν την κτητική αντωνυμία «μου» με κάποιο τρόπο μας ανήκει. Μέσα από το χαϊδευτικό που επιλέξαμε προβάλλουμε έμμεσα τον έρωτα και την αγάπη μας και εκφράζουμε χωρίς πολλή σκέψη αυτά που νιώθουμε. Δε σημαίνει πάντα ότι καθόμαστε με τις ώρες να σκεφτούμε πώς θα αποκαλέσουμε το ταίρι μας, διότι τα πιο ωραία χαϊδευτικά τα έχουμε και μας τα έχουν δώσει αυθόρμητα. Άσε που πολλές φορές είναι συνδεδεμένα με γεγονότα που περάσαμε με το ταίρι μας και έχουν συναισθηματική αξία. Ασυναίσθητα ωστόσο η σημασία που δίνουμε στο ονοματάκι αυτό είναι όση και η σημασία που δίνουμε στη σχέση μας. 

Τη στιγμή όμως όπου μέσα στη σχέση μας το ταίρι μας μάς αποκαλέσει με το κανονικό μας όνομα, σημαίνει πως έχει ξεσπάσει πόλεμος! Είναι λες και μας μάλωσε η δασκάλα στο σχολείο για κάτι κακό που έχουμε κάνει. Το κανονικό μας όνομα μέσα από τα χείλη της σχέσης μας ακούγεται πια σαν προσβολή, σαν να μας έχουν βρίσει. Πείτε αλήθεια, τη φορά εκείνη που το άλλο σας μισό σάς αποκάλεσε με το όνομά σας, χάσατε τη γη κάτω από τα πόδια σας και αρχίσατε να σκέφτεστε όλα τα λάθη που έχετε κάνει απ’ όταν ήσασταν 5 χρονών! Νιώσατε λες και ξαφνικά ο αγαπημένος ή η αγαπημένη σας δε σας αγαπάει πια, δε σας βλέπει ερωτικά και έχει σίγουρα κάτι πολύ σημαντικό να σας πει, εξ αυτού και ο διαφορετικός τόνος. Νιώσατε ίσως πως τα πράγματα είναι σοβαρά και ξαφνικά σας έχουν επιτεθεί. Αυτόματα μπαίνετε σε μια θέση άμυνας για να προστατεύσετε τον εαυτό σας. Γιατί άραγε το όνομά μας που μας το έχουν δώσει απ’ όταν γεννηθήκαμε να δημιουργεί τόσο χαμό στη σχέση μας;

Η σημασία που έχει το χαϊδευτικό όνομα που δίνουμε στο ταίρι μας είναι τεράστια. Αυτή η τόση δα λεξούλα είναι που κάνει όλη τη διαφορά για το πώς απευθυνόμαστε στο ταίρι μας, πώς τον/την έχουμε στο μυαλό μας, κι όσο πιο τρελό είναι τόσο μεγαλύτερη και η σημασία του. Άσε που όταν δεν είναι συνηθισμένο και δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να καταλάβει γιατί το επιλέξατε πάρα μόνο από εσάς του δύο, η αξία του ανεβαίνει κατακόρυφα. Μέσα από την ανάγκη μας λοιπόν να ξεχωρίσουμε τον άνθρωπο αυτό από τους άλλους, ξεπροβάλλει κι η ανάγκη μας να βαφτίσουμε το ταίρι μας με ένα άλλο όνομα που δε θα τον/την αποκαλεί κανένας μα παρά μόνο εμείς. Κι έτσι όταν το δικό μας όνομα ακούγεται ξαφνικά μέσα στη σχέση μας, νιώθουμε για λίγα λεπτά ότι όλα άλλαξαν. Ο τόνος και το ύφος της συζήτησης παίρνει μια πιο σοβαρή μορφή και για εκείνα τα λεπτά είναι λες και χάνεται η ιδιαίτερη σχέση που έχουμε με το ταίρι μας. Και από την άλλη, μόλις το χαριτωμένο ψευδώνυμο επιστρέψει και ακουστεί όλα διά μαγείας γίνονται όπως πριν. 

Με το όνομά μας, μας ξέρει και μας αποκαλεί όλος ο κόσμος, μα το ταίρι μας δεν έχει καμία σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο κι αυτό είναι που κάνει τη διαφορά. Αυτό είναι ίσως που μας ωθεί τελικά να διαγράφουμε το όνομα της σχέσης μας από τη μνήμη μας και να το αποθηκεύουμε με ένα άλλο πιο αγαπησιάρικο. 

Αυτά κάνει ο έρωτας, πρώτα μας χαζεύει και μετά μας δίνει έμπνευση!