Όταν για πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με τον όρο «healers», εκείνο το άτομο δηλαδή που θέλει να θεραπεύσει τον ψυχικό κόσμο του άλλου, δεν είχα καταλάβει πόσο μεγάλη βαρύτητα έχει η λέξη εκείνη της θεραπείας. Δεν είχα ποτέ σκεφτεί ότι το να βρίσκει κανείς συντρόφους τους οποίους μπορεί με κάποιο τρόπο να θεραπεύσει, είναι κάτι που έχει όνομα και τελικά πηγάζει από πιο βαθιά δικά του συναισθήματα. Μέχρι τότε, πίστευα ότι βρίσκεται στη φύση όλων μας αυτή η ανάγκη για βοήθεια κι υποστήριξη των άλλων και πως όλοι με κάποιο τρόπο κρύβουμε ενσυναίσθηση για όλα όσα εκείνα συμβαίνουν στους άλλους. Οι healers όμως, είναι πολύ παραπάνω από αυτά.
Και τη διαφορά αυτή, τη βρίσκεις και στο περιβάλλον τους. Είναι περιτριγυρισμένοι από ανθρώπους με τους οποίους μπορούν να συζητήσουν βαθύτερα θέματα, κάνουν κουβέντες πιο λεπτομερείς για να βρουν λύσεις σε ό,τι μπορεί να προβληματίζει εκείνους και τους άλλους. Κι έτσι, όπως και με τους ανθρώπους που έχουν γύρω τους στις παρέες τους, στις σχέσεις τους ερωτεύονται κι έλκονται αποκλειστικά από άτομα τα οποία κουβαλάνε ένα παρελθόν κομματάκι πιο τραυματικό από τους υπόλοιπους.
Οι «healers» μπορούν ν’ αντιληφθούν πίσω από τα γέλια, τις κουβέντες, τις μουσικές και τις φασαρίες τι πραγματικά συμβαίνει για κάθε έναν άνθρωπο ξεχωριστά. Μπαίνοντας σ’ έναν χώρο, αυτό που βλέπουν δεν είναι το ίδιο μ’ εκείνο που βλέπουμε οι υπόλοιποι. Σκανάρουν, ζυγίζουν και κυρίως νιώθουν ένα βαθύτερο συναίσθημα να τους σκουντάει στον ώμο και να τους ωθεί προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Μπορούν να διαισθανθούν ποιος είναι εκείνος που χρειάζεται τη βοήθειά τους. Μέσα από το ασταθές περιβάλλον από το οποίο προήλθαν οι ίδιοι, οι healers έχουν την ικανότητα να καταλαβαίνουν άμεσα κάθε αλλαγή σε συμπεριφορές, καταστάσεις και αισθήματα. Γι’ αυτό κι όταν καταλάβουν πόσο χρήσιμοι μπορούν να γίνουν για ένα άτομο, τότε τους δίνεται ένα υποσυνείδητο σήμα, δείχνουν ενδιαφέρον, ερωτεύονται και μένουν ώστε να βοηθήσουν. Κι αν αυτός ο κάποιος περιλαμβάνει στο πακέτο του όλα όσα αναζητούν να έχει ο άνθρωπός τους τότε κολλάνε.
Αυτό που ψάχνουν είναι εκείνη τη σύνδεση που πηγάζει μέσα από την κοινή τους ανάγκη γι’ αποδοχή, υποστήριξη κι αλληλοβοήθεια. Η δική τους αυτοπεποίθηση, επειδή δεν έλαβαν την βοήθεια που οι ίδιοι επιθυμούσαν κάποτε, βρίσκεται χαμηλά κι ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο πιστεύουν ότι ο μοναδικός τρόπος για να μπορέσουν να τους ερωτευτούν και ν’ αγαπηθούν είναι βοηθώντας τον σύντροφό τους. Τα άτομα αυτά νιώθουν τρυφερότητα κι ερωτικό ενδιαφέρον ως μια απεικόνιση του συνδρόμου το σωτήρα. Δεν το κάνουν εσκεμμένα, δε βγαίνουν να φλερτάρουν έχοντας στο μυαλό τους ότι πρέπει να βρουν εκείνον τον άνθρωπο με το πιο δύσκολο παρελθόν για να μπορέσουν να είναι ευτυχισμένοι, μα υποσυνείδητα ωθούνται προς τέτοιες κατευθύνσεις ακριβώς επειδή έχουν την ανάγκη να «θεραπεύσουν».
Μοιάζει με χάρισμα, όμως στην πραγματικότητα είναι μια δεξιότητα που τους καλλιεργήθηκε όταν δε βρήκαν οι ίδιοι ανθρώπους να τους ακούσουν, να τους στηρίξουν, να τους κατανοήσουν κι εν τέλει να τους βοηθήσουν. Αναγκάστηκαν θέλοντας και μη να γίνουν οι ίδιοι οι «healers» για τον ίδιο τους τον εαυτό και γι’ αυτό έχουν την τάση να έλκονται ερωτικά από ανθρώπους στους οποίους μπορούν οι ίδιοι να πάρουν την ιδιότητα εκείνη.
Θα μου πείτε και πού είναι το κακό να θέλεις να βοηθήσεις τον σύντροφό σου να βγει από τα προβλήματά του; Τίποτα κακό δεν κρύβεται πίσω από αυτό, ωστόσο κι επειδή δεν μπορούν εύκολα να βάλουν φρένο αισθάνονται συχνά εξαντλημένοι από το να «σώζουν» με κάθε τρόπο το ταίρι τους. Παίρνουν τον ρόλο τους πολύ σοβαρά και γίνονται οι σανίδα σωτηρίας για τους ανθρώπους που αγαπούν, χωρίς κάποτε να λογαριάζουν αν αυτό κάνει στους ίδιους κακό ή όχι.
Κι όμως, η ανάγκη τους αυτή βρίσκεται ριζωμένη βαθιά μέσα τους. Το υποσυνείδητό τους έρχεται και τους οδηγεί εκεί όπου θα βρουν ανθρώπους που θα καταλαβαίνουν και το δικό τους πόνο, τα όσα πέρασαν, όσα δυσκολεύτηκαν να ξεπεράσουν. Κι όταν οι ίδιοι αισθανθούν στο πρόσωπο του άλλου πως υπάρχει αυτή η αποδοχή, η ένωση, η επικοινωνία τότε ερωτεύονται, δίνουν, μένουν. Γιατί για εκείνους το σημαντικότερο είναι να θεραπεύσουν και μέσα απ’ αυτό, να θεραπευτούν.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου