Σε 7 λεπτά από τώρα μια γυναίκα στην Ελλάδα θα δεχθεί σωματική βία

Μέσα μου το ήξερα, σαν να είχε περαστεί ως πληροφορία από τη γέννησή μου, πως καθημερινά εκατοντάδες γυναίκες βιώνουν εκείνο που για τους υπόλοιπους είναι απλώς σκηνές σε κάποια ταινία δράματος ή πλάνο από μια είδηση στις ειδήσεις των οκτώ. Ήξερα, μα δε γνώριζα. Το άκουγα κι ένιωθε πόνο η ψυχή μου, μα μετά το ξεχνούσε το μυαλό. Ήθελα πολλές φορές να βοηθήσω μα δεν ήξερα πώς, λες κι επειδή δε συνέβαινε σε μένα ή σε κάποια δίπλα μου, δεν είχε νόημα να βρω τον τρόπο να κάνω κάτι. Και ξαφνικά εγώ, εσύ, κι όλος ο υπόλοιπος κόσμος, βομβαρδίστηκε ακούγοντας τη μία είδηση μετά την άλλη για όλες εκείνες που χάθηκαν άδικα.

Είναι απίστευτο πόσες γυναικοκτονίες έχουν καταγραφεί τα τελευταία χρόνια σε Ελλάδα και Κύπρο. Πόσες υποθέσεις που αφορούν λεκτική, σ@ξουαλική ή σωματική βία κατά των γυναικών έχουμε ακούσει. Κι είναι πραγματικά απίστευτο πως κάθε 47 λεπτά σε Ελλάδα και Κύπρο μια γυναίκα θα πέσει θύμα σ@ξουαλικής, λεκτικής ή σωματικής βίας. Πως σε μια ώρα και 7 λεπτά από τώρα μια γυναίκα στην Ελλάδα θα δεχθεί σωματική βία, ενώ στην Κύπρο σε δύο ώρες και 38 λεπτά από τώρα μια γυναίκα θα δεχθεί σ@ξουαλική βία. Τελικά, ένα λεπτό ακόμα κι ένα δευτερόλεπτο είναι αρκετό ώστε μια γυναίκα να μην έχει ποτέ ξανά τη χαρά να περπατήσει ανέμελη στον δρόμο μόνη της, να νιώσει ασφαλής στην ίδια της τη χώρα πόσω μάλλον στην ίδια της τη σχέση, αρκετό ώστε ν’ αφήσει την τελευταία της πνοή χωρίς να ξέρει πώς, το πότε ή το γιατί επιλέχθηκε ανάμεσα σε τόσες άλλες να υποστεί το απερίγραπτο.

«Δεν υπάρχουν στις μέρες μας ασφαλή μέρη για να βρίσκεται μόνη της μια γυναίκα κόρη μου», σου έλεγαν μα δεν τους πίστευες. Δεν ήθελες να καλλιεργηθεί μέσα σου ο φόβος εκείνος που έλεγε πως το να είσαι γυναίκα αυτόματα σημαίνει πως χάνεις τη δύναμή σου. Δεν ήθελε το μυαλό να πιστέψει πως καθαρά και μόνο από το φύλο σου μπορεί να εξαρτάται κι ολόκληρη η ζωή σου. Κι όμως, εκείνο το βράδυ που μόνη έπρεπε να πας στο αυτοκίνητό σου, σ’ εκείνο τον καβγά με το σύντροφό σου που ήρθε απότομα προς το μέρος σου ή σ’ εκείνο το στενό δρομάκι που ένιωσες τρόμο καθώς κάποιος σ’ ακολουθούσε κι εσύ φοβισμένη κατέβαζες κι άλλο τη φούστα σου -λες κι εκείνη ευθύνεται για όλα τα λάθος πράγματα που πρόκειται να σου συμβούν- κατάλαβες πως μάλλον τούτος εδώ ο κόσμος δεν είναι και τόσο ασφαλής αν είσαι γυναίκα.

Να υπήρχε ένας μαγικός τρόπος, ώστε κάθε φορά που μια από μας βρίσκεται σε κίνδυνο, να μπορεί κάποιος κοντά της να τη βοηθήσει. Ένα μαγικό κουμπί έστω, αφού δεν είναι εφικτό όλο αυτό να πάψει να συμβαίνει. Ε λοιπόν, ίσως και να υπάρχει, μαγικό μπορεί να μην είναι, μα σίγουρα έχει την δύναμη να βοηθήσει, να στηρίξει κι επομένως να δώσει έναυσμα σε κάποιον για να δράσει. Η εφαρμογή Insavior είναι ένα τέτοιο μαγικό κουμπί. Μια εφαρμογή που φτιάχτηκε από γυναίκες για γυναίκες κι έχει ως στόχο να βοηθήσει όσες περισσότερες μπορεί. Δημιουργήθηκε κι υλοποιήθηκε από την Δήμητρα Ανδρέου, μια νεαρή γυναίκα με σπουδές στις κοινωνικές κι ανθρωπιστικές επιστήμες, μια κοπέλα σαν όλες τις υπόλοιπες, μια γυναίκα που καθώς τα νούμερα που αφορούσαν τις βίαιες αυτές συμπεριφορές κατά των γυναικών μεγάλωναν, αποφάσισε να μην μείνει με τα χέρια σταυρωμένα.

Επηρεασμένη από όλες εκείνες που δέχθηκαν παρενόχληση, σωματική, λεκτική ή σ@ξουαλική βία κι όλες εκείνες που άδικα χάθηκαν στα χέρια εκείνων που δεν τις αντιμετώπισαν ποτέ ως οντότητες, έκανε πράξη τη σκέψη πως θα θέλαμε να υπάρχει ένα μαγικό κουμπί σωτηρίας. Η χρήση της εφαρμογής απλή, εύκολη και κυρίως σε ετοιμότητα να κάνει εκείνο που υπόσχεται, να βοηθήσει! Κατεβάζοντας την εφαρμογή αυτόματα μπαίνεις σε έναν κόσμο υποστήριξης. Μέσα της θα βρεις εκπαιδευτικά κι ενημερωτικά άρθρα, βιντεάκια με μαθήματα αυτοάμυνας, ενθαρρυντικά αποφθέγματα, αλλά κι έναν χώρο για να μπορέσεις αν νιώσεις την ανάγκη να εκφραστείς ελεύθερα χωρίς να κριθείς, χωρίς να νιώσεις πως υπερβάλλεις ή πως τα συναισθήματά σου είναι αμελητέα. Εκείνο που κάνει αυτή την εφαρμογή ξεχωριστή, είναι η άμεση δράση που προσφέρει -εξού και το όνομά της που σημαίνει Instant Savior, ελληνιστί άμεσος σωτήρας. Με τα δύο κουμπιά δράσης που παρέχει, έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε το επίπεδο επικινδυνότητας στο οποίο βρισκόμαστε εκείνη τη δεδομένη στιγμή.

Είτε αισθανόμαστε φόβο κι ανασφάλεια καθώς περπατάμε στον δρόμο μόνες, είτε γιατί πραγματικά υπάρχει ανάγκη για άμεση βοήθεια, η εφαρμογή φρόντισε ώστε να καλύπτονται κι οι δύο περιπτώσεις. Με το που θα πατήσεις το κουμπί όλες οι γυναίκες που έχουν κατεβασμένη την εφαρμογή, που βρίσκονται κοντά στη δική σου τοποθεσία κι επομένως είναι μέλη αυτής της κοινότητας, θα λάβουν ειδοποίηση ως προς την ακριβή σου τοποθεσία με σκοπό να σπεύσουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα κοντά σου για βοήθεια. Ενώ στην περίπτωση όπου πατηθεί το κουμπί ύψιστης ανάγκης, εκείνο δηλαδή που αφορά πιο σοβαρές ή επικίνδυνες περιπτώσεις, η ίδια ειδοποίηση με την τοποθεσία σου θα σταλεί με μήνυμα, στις επαφές που όρισες εσύ ως άμεσες. Τόσο απλό! Σκοπός τόσο της εφαρμογής, όσο και της εμπνεύστριάς της, είναι να δικτυωθούν και να ευαισθητοποιηθούν οι γυναίκες ώστε τη στιγμή που χρειάζεται να είναι παρούσες. Σκοπός είναι να μην υπάρχει καμία κοπέλα αβοήθητη και στόχος να πατηθεί το κουμπί όσες λιγότερες φορές γίνεται.

Και καλά, θα μου πείτε, οι άντρες, τα παιδιά κι όλοι εκείνοι που δέχονται πάλι τις ίδιες βίαιες συμπεριφορές; Γιατί δε συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτή την ιδέα; Και θα σου πω πως την ίδια ερώτηση έκανα κι εγώ στη Δήμητρα, καθώς μου περιέγραφε με τόσο πάθος εκείνο που πέρασε χρόνια ολόκληρα να δημιουργήσει. «Οι αριθμοί δε συγκρίνονται» μου απάντησε. Φυσικά κι υπάρχουν ανάμεσά μας άνδρες και παιδιά που βιώνουν τις ίδιες ή ακόμα και χειρότερες συμπεριφορές. Δυστυχώς όμως, η ζυγαριά γέρνει στο 82% των γυναικών που γίνονται θύματα απάνθρωπων συμπεριφορών.

Είναι τόσο όμορφο που δημιουργούνται εφαρμογές ώστε η κάθε μια από μας να νιώθει ασφαλής μ’ εκείνα που γουστάρει να φοράει, περπατώντας στον δρόμο μόνη της, κάνοντας μια σχέση. Ίσως πάλι, να είναι τουλάχιστον τραγικό που πρέπει μια γυναίκα να έρχεται σ’ αυτόν τον κόσμο και να πρέπει να μαθαίνει πώς να υπερασπίζεται τον εαυτό της, πώς να τον προστατεύει και πώς ν’ αμύνεται σε όλους εκείνους που την έχουν βάλει στο στόχαστρο επειδή είχε τη χαρά να γεννηθεί γυναίκα!