«Στον έρωτα, όπως και στο κυνήγι, η πραγματική ευχαρίστηση βρίσκεται στο καρτέρι» είπε κάποτε ο Γάλλος συγγραφέας Μπαλζάκ, αναφερόμενος στη μαγεία που φέρνει μαζί του όλο εκείνο το κομμάτι της κατάκτησης, που αποκαλούμε φλερτ.
Είναι η έξαψη του να καταφέρεις να κατακτήσεις την καρδιά και το μυαλό του προσώπου που σε ενδιαφέρει που μας τραβάνε λοιπόν στο φλερτ και τον έρωτα. Είναι οι ατελείωτες ώρες που σπαταλάμε για να κάνουμε το άτομο να μας προσέξει, αυτά που θα του πούμε, το πώς θα κάνουμε τη φαντασία μας να ουρλιάζει πριν καν τον αγγίξουμε. Και μαζί μ’ όλα αυτά είναι το πώς θα του δείξουμε ότι θέλουμε να είμαστε μαζί του για βράδυα αξημέρωτα.
Το φλερτ εντούτοις, δεν είναι η Ιθάκη, δεν είναι το σημείο τερματισμού, αλλά είναι το σημείο εκκίνησης κάθε σχέσης. Κι αν η Ιθάκη είναι η κατάκτηση του άλλου προσώπου κι εν τέλει η δημιουργία μιας σχέσης μαζί του, τότε το φλερτ είναι ο πηγαιμός προς εκείνην. Καμία σχέση ίσως και να μην άρχιζε αν το φλερτ δεν ήταν εκείνο που έπρεπε, εκείνο που μάγεψε κι εκείνο που έκανε και τις δύο πλευρές να αφήσουν ό,τι κάνουν και να επικεντρωθούν στο πώς θα έρθουν πιο κοντά.
Για μερικούς το φλερτ είναι κάτι απλό, κάτι το οποίο τους βγαίνει εντελώς φυσικά κι αβίαστα, το παίζουν στα δάχτυλα των χεριών τους. Ξέρουν ότι με τις κατάλληλες κινήσεις θα πετύχουν τον στόχο τους. Για άλλους πάλι, είναι πυρηνική φυσική, κάτι το οποίο τους δυσκολεύει και το οποίο, όσο φανταστικοί σύντροφοι κι αν είναι πρόκειται να γίνουν μετά, δεν τους αφήνει να φτάσουν καν στο σημείο τερματισμού και να δείξουν ποιοι είναι. Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει πάντα η πιθανότητα αποτυχίας. Πώς θα σου φαινόταν ωστόσο αν η επιτυχία ήταν δεδομένη;
Επιστήμονες, διδάκτορες, προφέσορες και φοιτητές του πανεπιστημίου της Οξφόρδης αποφάσισαν λοιπόν στα επόμενα χρόνια να φτιάξουν ένα χάπι με το οποίο θα ερωτευόμαστε στο πι και φι. Θα είναι δηλαδή μια σίγουρη μέθοδος ώστε ο άνθρωπος που έχουμε απέναντί μας, να μας ερωτεύεται χωρίς πολλά-πολλά και κυρίως χωρίς περιττή προσπάθεια. Βέβαια, αυτοί αποφάσισαν να κατασκευάσουν ένα τέτοιο γιατροσόφι με σκοπό να βοηθήσουν όλα εκείνα τα ζευγάρια που περνάνε κρίση και χρειάζονται ένα boost για να ξανά ανάψουν οι φλόγες μέσα τους -να ξανά ερωτευτούν δηλαδή. Κάτι σαν το γνωστό εκείνο μπλε χαπάκι αλλά για πιο ρομαντικούς. Σκέψου όμως πώς θα ήταν οι σχέσεις μας αν είχαμε στα χέρια μας κάτι τόσο δυνατό; Aν είχαμε την ικανότητα να κάνουμε όποιο πρόσωπο βάλουμε στο μάτι να μας ερωτευτεί και να μας θέλει δίνοντάς του μόνο ένα απλό χαπάκι.
Ακούγεται κάπως σατανικό, αυτή είναι η πραγματικότητα, αλλά σκέψου πόσο κόπο θα γλιτώναμε, πόσες ώρες θα εξοικονομούσαμε και κυρίως πόσο γρήγορα θα είχαμε κοντά μας το άτομο που επιθυμούσαμε. Μοιάζει ιδανικό έτσι δεν είναι; Πόσο πιο εύκολη θα ήταν η ζωή μας όταν ξέραμε ότι η επιτυχία θα ήταν δεδομένη και ότι δε χρειάζεται να βασανιστούμε για να κερδίσουμε τον απέναντι; Ίσως πάλι να αλλάζαμε και τον τρόπο με τον οποίο φλερτάραμε, ίσως και να χαλαρώναμε και να μη χρειαζόταν να νιώθουμε ότι βρισκόμαστε σε αγώνα δρόμου για το ποιος θα καταφέρει να φτάσει στο τέρμα πρώτος. Ίσως, το χαπάκι εκείνο να μας έδινε ώθηση να πλησιάσουμε τον άλλον χωρίς να σκεφτούμε την πιθανότητα ότι θα τρώγαμε χυλόπιτα.
Από την άλλη όμως, θα τολμήσω να πω ότι μια τέτοια θεωρία ίσως και τελικά να απογύμνωνε όλη εκείνη τη μαγεία που κρύβεται πίσω από το κυνήγι του άπιαστου.
Γιατί εν τέλει, τι είναι εκείνο που μας κάνει να ερωτευόμαστε σαν τρελοί και να θέλουμε περισσότερα; Είναι όλη εκείνη η διαδρομή μέχρι να φτάσουμε να ερωτευθούμε και να νιώσουμε τη λαχταρά να βρεθούμε στα χέρια του άλλου. Είναι το δρομάκι κοντά στα χείλη του, ακόμα και στο κρεβάτι του άλλου.
Είναι τα τηλέφωνα καταμεσής της νύχτας, οι μακρινές βόλτες με το αυτοκίνητο κι η επιθυμία να είμαστε κοντά στον άλλον κάθε ώρα της ημέρας. Είναι η διαδικασία να τον γνωρίσουμε, να μάθουμε τα θέλω του και να μπούμε στον κόσμο του. Φλερτ είναι να μην ξέρουμε που θα πάει, ούτε ποιος θα βγει νικητής αλλά να συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε γιατί δεν μπορούμε τη δεδομένη στιγμή να φανταστούμε τη ζωή μας με κάποιον άλλον.
Φλερτ είναι η αντίσταση στο κυνηγητό του άλλου, όχι μόνο καθώς τον γνωρίζουμε και μέχρι να τον κατακτήσουμε, αλλά ακόμα κι όταν τον έχουμε ήδη στην αγκαλιά μας. Διότι το φλερτ είναι για να γίνεται κάθε μέρα, ώστε να ερωτευόμαστε το ταίρι μας κάθε μέρα και να τρελενόμαστε παρέα σαν την πρώτη εκείνη φορά. Άλλωστε, μόνο έτσι ερωτεύονται πραγματικά οι άνθρωποι. Με κανένα χαπάκι, με κανένα γιατροσόφι.
Οπότε ίσως και να μην ήμασταν ευτυχισμένοι αν δεν μπαίναμε καν στη διαδικασία να παλέψουμε για κάτι, να νιώσουμε τον ανταγωνισμό και να κερδίσουμε το μυαλό και την καρδιά του ατόμου που μας ενδιαφέρει. Κι η ζωή μας θα ήταν απλώς μια ευθεία γραμμή από καρδιογράφημα, χωρίς ερωτικές απογοητεύσεις, πάθος, έρωτα κι όλα όσα έρχονται μαζί του. Όλα θα ήταν δεδομένα και ποιος θα ήθελε να ζει σε έναν κόσμο όπου όλα είναι σίγουρα και πάντα στη ζώνη της άνεσής του; Κανείς!
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Δέσποινα Κυριάκου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
