Αν όχι όλοι, οι περισσότεροι από εμάς θυμόμαστε την πρώτη μας επαφή. Θυμόμαστε ποιος ήταν ο άνθρωπος που για κάποιο λόγο εμπιστευτήκαμε για να προχωρήσουμε, σε ποιο σημείο έγινε, πώς ήταν και κυρίως αν μας άρεσε ή όχι. Στις περισσότερες περιπτώσεις που έχω ακούσει μέσα στα χρόνια η πρώτη φορά δεν είχε καμία μα καμία σχέση με αυτά που βλέπουμε στις ταινίες ούτε καν με αυτά που πλάσαμε στο μυαλό μας. Όλο αυτό το καλοστημένο σενάριο όπου υπάρχει τόσος ρομαντισμός που ούτε ο θεός έρωτας δεν αντέχει, ίσως και να μη σου έτυχε κατά τη διάρκεια της πρώτης σου φοράς.
Μάλλον το δικό σου σενάριο είναι και το πιο συνηθισμένο! Είναι εκείνο που είναι κάπως άβολο, κάπως περίεργο και παράταιρο, κάπως έξω από τα νερά σου κι ίσως εκείνο που με το που τελείωσε σε άφησε με κάποια ερωτηματικά. Το θέμα με την πρώτη φορά που ερχόμαστε σε επαφή με κάποιον είναι όπως και με τον έρωτα, όλοι περιμένουμε κάτι μαγικό να γίνει, ένα βιολί να παίζει στο βάθος, αστέρια στον ουρανό, ροδοπέταλα στα πόδια μας, κεριά και το επόμενο πρωί αγκαλιές, φιλιά και πρωινό στο κρεβάτι. Ωστόσο, μέχρι να φτάσουμε στο σημείο να τρώμε πρωινό στο κρεβάτι μετά από μια φανταστική εμπειρία θα πρέπει να περάσουμε κι εμείς και η σχέση μας από κάποια αλλά στάδια πρώτα. Δεν είναι θέμα ρεαλισμού ή κυνισμού, εγώ προσωπικά είμαι ο ρομαντισμός με πόδια απ’ ό,τι μου λένε, αλλά σε κάποια θέματα είναι τελικά δύσκολο ή ακόμα κι ακατόρθωτο να κρατήσουμε τον ρομαντισμό ψηλά.
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό κυρίως όταν ερχόμαστε να μιλήσουμε για την πρώτη φορά δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν είμαστε εμείς ρομαντικοί ή το ταίρι μας, αλλά γιατί αλλιώς μας παρουσιάζουν τα πράγματα κι αλλιώς είναι. Στην περίπτωση αυτή, της πρώτης εκείνης φοράς δηλαδή, είναι πολύ συνηθισμένο να υπάρχει, άγχος, περιέργεια, στρες, ανησυχία ακόμα και φόβος για την πράξη παρά φυσικότητα, ηρεμία κι αγάπη όπως θα σου έχουν πει πολλές πηγές. Άσε που οι πιθανότητες να υπάρχει κι ένα είδος απογοήτευσης στο τέλος της είναι πολύ μεγάλες. Παρά τις ιστορίες που ίσως να μας διηγήθηκαν γνωστοί και φίλοι, πλάθουμε στο μυαλό μας την όλη φάση της πρώτης φοράς πολύ διαφορετικά. Όσο κι αν θα θέλαμε να είμαστε ρεαλιστές για το τι θα γίνει κάπου μέσα μας ευχόμασταν ότι η δική μας πρώτη φορά θα είναι διαφορετική από τις άλλες. Ποια είναι λοιπόν η πιο κοντινή στην πραγματικότητα ιστορία γι’ αυτό το γεγονός;
Λογικά, η πρώτη σου φορά έγινε σε κάποιο άβολο μέρος, χωρίς πολλά πολλά και χωρίς πολλούς θορύβους για να μη σας πιάσουν. Αντί μέσα σε ένα υπέροχο λοφτ στη Νέα Υόρκη, μπροστά από ένα αναμμένο τζάκι, σε μια απομονωμένη αμμουδιά κάπου στην Καραϊβική -ναι, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι περιγράφω κάπως την ιστορία της ταινίας Blue Lagoon- η ολοκλήρωση της πράξης να έγινε σε κάποιο αυτοκίνητο ή κάποιο δωμάτιο μιας κι οι πιθανότητες να έχετε το δικό σας άπλετο χώρο είναι λίγες.
Σύμφωνα με έρευνες η πρώτη φορά ολοκληρώνεται κάπου στην ηλικία μεταξύ των 15 με 23. Άρα οι πιθανότητες να έχει κάποιος το δικό του σπίτι ή διαμέρισμα στα 15 είναι πολύ μικρές, γι’ αυτό και βολεύεσαι με κάτι πιο πρόχειρο. Άλλωστε, όταν τα σώματα ουρλιάζουν για ερωτική επαφή δε σκέφτεσαι το πού και το πότε, μα κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να καθησυχάσεις τη φωτιά που βράζει μέσα σου.
Το σώμα ένιωσε κάπως περίεργα, άβολα κι εκτός της ζώνης ασφαλείας του πράγμα που δεν έκανε την κατάσταση γεμάτη ευχαρίστηση όπως θα ήθελες, αλλά περισσότερο γεμάτη μικρές ενοχλήσεις. Με το που ολοκληρώθηκε -άσε που μπορεί εσύ να μην ολοκλήρωσε πράγμα λογικό για την πρώτη φορά- δε σημαίνει απαραίτητα ότι ένιωσες διαφορετικά με το ποιος είσαι. Για παράδειγμα, μελέτες έχουν δείξει ότι οι περισσότερες γυναίκες δε φτάνουν ποτέ στην αποκορύφωση κατά τη διάρκεια της πρώτης τους φοράς σε σχέση με το αντρικό φύλο που μπορεί ευκολότερα ανατομικά να φτάσει σε οργασμό από την πρώτη κιόλας φορά.
Το θέμα της αποκορύφωσης είναι μια άλλη ιστορία αφού δεν έχει να κάνει ολοκληρωτικά με το γεγονός της πρώτης επαφής, γιατί κατά τη διάρκεια της πρώτης σου φοράς το πιο πιθανό είναι να μην ξέρεις τι ακριβώς κάνεις μιας και δεν έχεις κατανοήσει ακόμα το πώς παίζεται το παιχνίδι αυτό. Για να υπάρξει η ολοκλήρωση πρέπει να υπάρχει χημεία, έρωτας, κατανόηση, σεβασμός και πάνω απ’ όλα εμπειρία ανάμεσα στα δύο πρόσωπα για να καταφέρει να κάνει το ένα το άλλο φτάσει σε μια επιτυχημένη ολοκλήρωση.
Πού θέλω να καταλήξω με αυτό; Στο ότι αν δεν πέτυχε η πρώτη σου επαφή κι ήταν όντως κάπως άβολη, περίεργη και παράταιρη -μιλάμε πάντα για συναινετικές πράξεις- δεν έχεις κανένα λόγο ανησυχίας, μιας και δε σηματοδοτεί ολόκληρη την ερωτική σου ζωή. Μετά από τη δεύτερη, τρίτη, εικοστή φορά καταλαβαίνεις καλύτερα πώς παίζεται το παιχνίδι και τι αρέσει σε σένα, πράγμα που δε θυμίζει καθόλου την πρώτη σου φορά. Αντίθετα, η πρώτη φορά το μόνο που σηματοδοτεί είναι την έναρξη ενός καινούργιου κόσμου πιο παθιασμένου, πιο ερωτικού και σίγουρα πιο ολοκληρωμένου!
Συντάκτης: Δέσποινα Κυριάκου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
