Καθισμένοι στο έδαφος, μάτια κλειστά, χαλαρό σώμα, εισπνοή, εκπνοή. Μια φωνή αργόσυρτη και ήπια μας καθοδηγεί προς την απόλυτη ηρεμία και απαριθμεί ένα ένα τα βήματα για να έρθουμε σε επαφή με τον εσωτερικό μας κόσμο. Γύρω μας σιωπή ενώ περιμένουμε να αποκαλυφθούν αργά οι πιο βαθιές μας σκέψεις, να έρθουν στην επιφάνεια για να μπορέσουμε να τις αντιμετωπίσουμε. Είτε έχεις δοκιμάσει την παραπάνω άσκηση είτε όχι, δεν μπορεί να μην έχεις ακούσει για την επιστήμη του διαλογισμού. Το τι είναι τελικά ο διαλογισμός και πώς επιτυγχάνεται είναι σύνθετο. Εάν όμως νομίζεις πως είναι απλώς το να κάθεσαι ακίνητος/η στο πάτωμα αναπνεόντας ρυθμικά, κάνεις λάθος, γιατί ο διαλογισμός είναι κάτι πιο βαθύ.
Παρά το γεγονός ότι η εναλλακτική επιστήμη του διαλογισμού υπάρχει εδώ και 5000 χρόνια, έγινε γνωστή κάπου γύρω στα 1959 στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής κι από εκεί ξεκίνησε το ταξίδι της σε ολόκληρο τον κόσμο. Εκατομμύρια επιστήμονες ξόδεψαν ατελείωτες ώρες για να μπορέσουν να κατανοήσουν τι ακριβώς συμβαίνει κατά τη διάρκεια του διαλογισμού και με ποιον τρόπο το σώμα πέφτει σε νιρβάνα. Κάπου λοιπόν στα 1967 ο Δρ. Herbert Benson, καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, διαπίστωσε ότι κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, το οξυγόνο μειώνεται κατά 17%, δηλαδή 5% περισσότερο απ’ ότι μειώνεται κατά τη διάρκεια του ύπνου (12%). Ταυτόχρονα οι καρδιακοί παλμοί πέφτουν κατά 3 ανά λεπτό και τα κύματα θήτα του εγκεφάλου, τα οποία καταγράφονται κατά τα πρώτα στάδια του ύπνου, αυξάνονται. Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι ότι η σκέψη και η συνείδηση παραμένουν σε εγρήγορση παρ’ όλο που το υπόλοιπο σώμα μπαίνει σε φάση απρόσμενης χαλάρωσης. Αυτή λοιπόν η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, με το σώμα μας χαλαρό από τη μια και τη σκέψη να τρέχει σαν τρελή από την άλλη, ονομάζεται «ξεκούραστη εγρήγορση».
Ξεκινώντας από το σώμα και τη σωστή του στάση μπορούμε να πετύχουμε την εσωτερική σιγή. Το σώμα και ο νους είναι άρτια συνδεδεμένα και επιδρούν μεταξύ τους. Όσο πιο σταθερό το σώμα, τόσο πιο σταθερή και ροή των ενεργειών που τονώνουν το νευρικό σύστημα. Ωστόσο, αυτή η μορφή πνευματικής χαλάρωσης δεν επιτυγχάνεται μόνο επειδή αποφασίσαμε να καθίσουμε ακίνητοι με τα μάτια κλειστά, μα απαιτεί την ικανότητά μας να αντιμετωπίσουμε κάθε εσωτερική μας σκέψη. Κι εκεί ξεκινάει ο Γολγοθάς!
Ο πραγματικός διαλογισμός είναι πολύ πιο έντονος απ’ αυτόν που έχουμε στο μυαλό μας. Δεν είναι καθόλου εύκολο να κάθεσαι ήρεμα και να συναντάς κάθε σου σκέψη, κρίση, τάση και συναίσθημα. Ο διαλογισμός είναι η άσκηση που μπαίνει στα πιο βαθιά σημεία του εγκεφάλου μας ψάχνοντας να βρει γαλήνη σε όλα όσα μπορεί να μας ενοχλούν. Κατά τη διάρκεια του διαλογισμού βρίσκεσαι στο κομβικό σημείο που έχεις κληθεί να παρατηρήσεις τον εαυτό σου με κάθε λεπτομέρεια. Προσπαθείς να σε εκπαιδεύσεις να αντέχεις τον πόνο και να βρίσκεται με τις σκέψεις σου πολύ κοντά χωρίς όμως να ταυτίζεται μαζί τους. Τρομακτικό, ε; Ο βαθύς διαλογισμός μάς φέρνει αντιμέτωπους με τα προβλήματά μας και τις σκέψεις μας, ενώ μας αναγκάζει να παρατηρήσουμε εξονυχιστικά το εσωτερικό της καρδιάς και του μυαλού μας.
Ο στόχος του διαλογισμού δεν είναι τίποτα περισσότερο απ’ το να σου προσφέρει μια ανάσα σε όλα όσα σε ταλαιπωρούν. Ένα καθαρό μυαλό για να μπορείς επιτέλους να βάλεις τις σκέψεις σου σε τάξη. Στρέφοντας την προσοχή σου στον εσωτερικό σου κόσμο κι όχι στην εξωτερική σου εικόνα, ο διαλογισμός έχει την ικανότητα να σου παρέχει μια μορφή αναγέννησης και ευεξίας. Μπορεί επίσης να επιφέρει την αλλαγή από τα μέσα προς τα έξω. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που μειώνει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθά στη συγκέντρωση και περιορίζει το στρες. Γι’ αυτό πάρε τις εσωτερικές σου φουρτούνες, τις σκέψεις και τα προβλήματά σου, κάθισε χαλαρά στο έδαφος, κλείσε τα μάτια, ανάπνευσε αργά και σταθερά, και άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο να απολαύσει τους καρπούς του διαλογισμού.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.