Σχεδόν το 60% των ανθρώπων στην ερώτηση αν θα προτιμούσαν να σταματήσουν το φαγητό ή την ερωτική επαφή για το υπόλοιπο της ζωής τους απάντησαν ότι όσο καλό κι αν είναι το φαγητό δε θα άφηναν σε καμία περίπτωση το δεύτερο. Παρά το γεγονός ότι το φαγητό είναι κι αυτό μια απόλαυση, οι περισσότεροι θεωρούν την σεξουαλική επαφή απαραίτητη και πολύ σημαντική για να την εγκαταλείψουν έτσι απλά χωρίς δεύτερη σκέψη. Αν και μια ζωή χωρίς παγωτό είναι λίγο μίζερη, η αλήθεια είναι ότι η ιδέα της χωρίς πάθος, έρωτα, φιλιά, βογγητά, ιδρωμένα κορμιά κι ολοκλήρωση μοιάζει ανούσια αν όχι αποκρουστική.
Τα οφέλη της σεξουαλικής πράξης έχουν αναλυθεί πάμπολλες φορές. Καταρχάς ισορροπεί και ρυθμίζει τα επίπεδα των ορμονών που χωρίς εκείνες πραγματικά ίσως τίποτα να μη δούλευε όπως θα έπρεπε, αφού καθορίζουν τόσο τη διάθεση όσο και τη γενική μας υγεία, εκείνες που μας δίνουν χαρά, ευτυχία, ανακούφιση. Επομένως η καλή λειτουργία τους είναι πολύ σημαντική για ολόκληρο τον οργανισμό. Ακόμα, έχει αποδειχθεί επιστημονικά πως η ερωτική επαφή μειώνει το στρες, το άγχος και την κατάθλιψη. Μέσω της ωκυτοκίνης, η οποία απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια της πράξης αλλά και τη στιγμή της κορύφωσης, δημιουργείται στο σώμα ένα κύμα ηρεμίας, εφορίας και γαλήνης το οποίο διαπερνάει όλο το κορμί κι αφήνει εκείνο το αίσθημα της απελευθέρωσης.
Η ερωτική πράξη, επίσης, υποστηρίζεται πως μειώνει τις πιθανότητες για καρκίνο των γεννητικών οργάνων και του μαστού, αλλά και πως έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει αισθήσεις όπως η όσφρηση, η γεύση κι η αφή. Αυτά κι αλλά τόσα είναι όλα εκείνα που καθιστούν αυτό το κομμάτι της ζωής εξαιρετικά σημαντικό και για τα οποία φαντάζομαι ότι εκείνο το 85% προτίμησε να σταματήσει το φαγητό παρά το κρεβάτι. Κι όσο κι αν η έλλειψη αυτής της ανάγκης μοιάζει σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, τι θα κάνατε αν σας λέγαμε να ζήσετε σ’ έναν κόσμο όπου η έλξη κι η ερωτική απόλαυση δεν υπάρχουν ούτε καν σαν επιλογή; ;
Κάνα δύο φίλους που είχα την ευκαιρία να ρωτήσω, ξέρετε σε κάποιο ξεχασμένο μπαλκόνι εκείνες τις πρωινές ώρες που η συζήτηση πιάνει επίπεδα επιστημονικής φαντασίας, με τις μπιρίτσες στο χέρι και τους ανεμιστήρες στο φουλ, μου είπαν πως δε θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να διανοηθούν μια ζωή χωρίς οργασμούς. Χωρίς τη συνεύρεση δύο ανθρώπων που αποφάσισαν είτε για ένα βράδυ είτε για πολλά βράδια μαζί να εναρμονιστούν, να αγγίξει το ένα το άλλο κι εν τέλει να φτάσουν στην απόλυτη κορύφωση. «Τι πάει να πει μια ζωή χωρίς ερωτική επαφή;», «Τι θα ήταν η ζωή χωρίς αυτό;» με ρώτησαν κι η συζήτηση ήρθε κι εδραιώθηκε σ’ εκείνο το ξεχασμένο μπαλκονάκι για ώρες ολόκληρες, όταν ξαφνικά κάποιος ρώτησε «και πώς θα ξέραμε και θα καταλαβαίναμε ποιος μας ελκύει και ποιος όχι;».
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Σοβαρή ερώτηση! Θα λέγε κανείς ότι όλα γύρω μας ίσως και να περιστρέφονται γύρω από τη σωματική έλξη. Ελκόμαστε από κάποιον και καταλαβαίνουμε ότι θέλουμε κάτι πιο βαθύ, πιο ερωτικό, πιο συγκεκριμένο επειδή ακριβώς νιώθουμε το σώμα μας να μας τραβάει κοντά του. Τα πάντα όσον αφορά το κομμάτι του φλερτ, του έρωτα, του πάθους και της αγάπης περιστρέφονται εν τέλει γύρω από το πόσο πολύ θέλουμε να βρεθούμε κάτω από τα σκεπάσματα με κάποιον. Είναι εκείνο το σημείο που πραγματικά καταλαβαίνουμε ότι ο απέναντι μάς έχει κινήσει το ενδιαφέρον σ’ ένα μεγαλύτερο βαθμό.
Εννοείται και πως ελκόμαστε από διάφορα πράγματα ο καθένας με τον τρόπο του, σε διαφορετικό επίπεδο, αλλά στην πραγματικότητα εκείνο που μας κάνει να ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους που θέλουμε ερωτικά είναι η φαντασία μας που δεν μπορεί να βγάλει το σκασμό για όλα εκείνα που επιθυμούμε να μας κάνει. Πώς θα γίνει λοιπόν να ζούμε σ’ έναν κόσμο όπου δεν υπάρχει αυτό το αίσθημα να ξεχωρίζει τις σχέσεις και να μας προσφέρει όλα εκείνα τα θετικά που αναφέραμε πιο πάνω;
Ακούγεται πραγματικά αδιανόητο και κάπως εξωπραγματικό. Σκέψου ότι ακόμα κι όταν υπάρχουν στη ζωή μας κατά καιρούς άλλοτε μικρές κι άλλοτε μεγάλες περίοδοι όπου απέχουμε από αυτό το παιχνίδι, η διάθεσή μας για συνεύρεση υπάρχει κι είναι ακόμα πιο δυνατή από άλλες φορές. Σ’ εκείνες τις φάσεις που δε βρισκόμαστε σε κάποια σταθερή σχέση, δε μας ελκύει κανένας, δε μας τραβάει κάτι και γενικότερα δεν υπάρχει φλερτ κι έρωτας να κινείται στην ατμόσφαιρα της δικής μας ύπαρξης, εκεί δηλαδή όπου απέχουμε από το ερωτικό παιχνίδι κυριολεκτικά, πάλι το σώμα και το μυαλό μάς θυμίζουν την ανάγκη αυτή που πρέπει να ολοκληρώσουμε.
Επομένως, καταλήγουμε και πάλι ότι μια ζωή χωρίς την ερωτική επαφή θα ήταν μάλλον μια ζωή μονότονη, χωρίς καμία έξαψη κι αναστεναγμό, χωρίς την τρέλα της στιγμής που αγγίζονται δύο σώματα και γεμίζουν φλόγες τα σκεπάσματα, χωρίς παιχνίδια σεξουαλικά, χωρίς καλά κουμπωμένες αγκαλιές, χωρίς χρώματα, χωρίς υπονοούμενα. Μια ζωή που όλα θα ήταν μια ευθεία γραμμή. Τι να το κάνεις;
Προσωπικά ούτε εγώ μπορώ να το φανταστώ, εσείς;
Συντάκτης: Δέσποινα Κυριάκου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
