Κάπου στα άδυτα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου γεννήθηκε το φοβερό εκείνο κόνσεπτ, γνωστό σε όλους και που μέχρι σήμερα αγαπάμε: το Happy Hour. Ο όρος αυτός δημιουργήθηκε στην Αμερική κάπου στο 1920 με σκοπό να ξεκουράσει, να ανακουφίσει και να δώσει περιόδους χαλάρωσης στους ναύτες που εργάζονταν στα πλοία την τότε εποχή. Έκτοτε, εξαπλώθηκε ανά τον κόσμο και με την ίδια λογική, ο όρος Happy Hour, που συνέχισε να προσφέρει την ιδέα της χαλάρωσης ύστερα από μια κουραστική μέρα στη δουλειά πίνοντας ποτά στη μισή τιμή. Κι αφού οι Αμερικάνοι μας σύστησαν την ιδέα του Happy Hour, έρχονται τώρα οι Βρετανοί να μας γνωρίσουν το ακριβώς αντίθετο: το κόνσεπτ του Unhappy Hour.
Η ιδέα για την εφαρμογή του κόνσεπτ Unhappy Hour πηγάζει από τη γενική αύξηση των τιμών. Πιο συγκεκριμένα, τον Απρίλιο του 2023 ο μεγαλύτερος όμιλος παμπ της Μεγάλης Βρετανίας, στον οποίο ανήκουν περισσότερες από 4000 παμπ στη χώρα, ανέφερε ζημιές ύψους 26.750.000 ευρώ, μόνο για διάστημα έξι μηνών! Έτσι, με αφορμή τη γενική οικονομική κατάσταση αλλά και τη ζημιά που υπέστη, ο όμιλος παμπ Stonegate Group σκαρφίστηκε την ιδέα του Unhappy Hour. Με ποιο τρόπο δουλεύει το κόσνεπτ αυτό; Πολύ απλά αυξάνοντας τις τιμές των αλκοολούχων ποτών, ειδικότερα της μπίρας, σε συγκεκριμένες ώρες μέσα στη βδομάδα και καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας τα Σαββατοκύριακα, μέρες κι ώρες δηλαδή όπου η ζήτηση είναι υψηλότερη.
Σκοπός του Unhappy Hour, είναι η αντιστάθμιση της χασούρας με τιμές να αυξάνονται κατά τις περιόδους όπου υπάρχει ζήτηση, είναι ώστε να μπορούν να καλυφθούν με περισσότερη ευκολία, τόσο οι δαπάνες προσωπικού, όσο και οι απαιτήσεις αδειοδότησης για κάθε παμπ ξεχωριστά, αλλά και για το συνολικό κέρδος της εταιρείας. Ο όμιλος παμπ Stonegate Group δήλωσε επίσης ότι με την ιδέα αυτή στοχεύει να αυξήσει το προσωπικό του στις παμπ, έτσι ώστε να εξυπηρετούνται καλύτερα οι καταναλωτές κατά τις ώρες αιχμής. Η αύξηση στην τιμή που θα αναμένει ο καταναλωτής θα κυμαίνεται στα 0,23€ με 0,25€, τιμή που θα διαφέρει για κάθε παμπ. Κι αφού οι peak hours, δηλαδή οι ώρες όπου υπάρχει περισσότερη ζήτηση περάσουν, οι τιμές θα επιστρέφουν στα κανονικά τους επίπεδα. Ένα παρόμοιο κόνσεπτ είχε εφαρμοστεί και σε περιόδους μεγάλων ποδοσφαιρικών γεγονότων όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο. Εκείνο ωστόσο που δεν έχει γίνει σαφές, είναι τι θα γίνει με το Happy Hour κι αν αυτό θα συνεχίσει να υφίσταται.
Θα μπορούσε κανείς να πει πως το να αυξήσεις την τιμή στην μπίρα, σε μια χώρα που την τιμά όσο τίποτα, είναι μια απόφαση στην κόψη του ξυραφιού. Όταν, για παράδειγμα, αυξήθηκε η φορολογία της μπίρας στο Βέλγιο, ως και καταλήψεις έγιναν για να πάρει το μέτρο πίσω η κυβέρνηση. Αν κι εδώ δε μιλάμε για μια κρατική απόφαση, είναι ευχάριστο το γεγονός ότι οι παμπ πρόσφεραν στις κοινότητές τους ένα μέρος, όπου τα αλκοολούχα ποτά ήταν προσιτά προς τον μέσο καταναλωτών. Αντίθετα, με τη στρατηγική αυτή, ρισκάρουν να γίνουν όλο και περισσότερο απρόσιτα. Γιατί, η αλήθεια είναι, πως στη Βρετανία οι μπιραρίες είναι γνωστές κυρίως για τις φθηνές τιμές τους αλλά και το χαλαρό στυλ τους, κάνοντας τον κάθε καταναλωτή ξεχωριστά ανεξαρτήτως τάξης, οικονομικού background ή θέσης να θέλει να μπει και να περάσει όμορφα όλες τις ώρες της μέρας.
Και θα σκεφτείτε, καλά ποιος θα πάει εκείνες τις ώρες να πιει μπίρες ή να καταναλώσει αλκοόλ, ξέροντας πως οι τιμές θα αυξηθούν; Ε λοιπόν, οι Βρετανοί, γνωστοί για τις παμπ και τα μεθύσια τους, δήλωσαν ότι ενώ μεν η αύξηση της τιμής ειδικά στις μπίρες και κυρίως για τις ώρες εκείνες που τις χρειάζονται περισσότερο είναι σημαντική, δε θα σταματήσουν να απολαμβάνουν τις μπίρες τους. Παρά το γεγονός ότι η αύξηση των τιμών στα αλκοολούχα ποτά δε θα βοηθήσει το πορτοφόλι τους, πολλοί είναι εκείνοι που θα συνεχίσουν ακάθεκτοι την παρέα και τα ποτά τους, απλώς εκεί που θα έπιναν χωρίς καμία σκέψη, τώρα θα σκέφτονται διπλά, κάνοντας πιο συνειδητές αγορές. Και ποιος ξέρει, ίσως κι αν το κόνσεπτ του Unhappy Hour πάει καλά, να εξαπλωθεί και στην Ελλάδα. Μόνο τους μεζέδες μη μας πειράξετε κι όλα καλά θα πάνε.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου