Βρέθηκε γονίδιο που δείχνει πως η απιστία είναι στο DNA

«Δεν είναι αυτό που νομίζεις αγάπη μου», σου λέει και είναι ο άλλος στο κρεβάτι χωρίς κανένα ίχνος ρουχισμού στην ιεραποστολική στάση, με τις χειροπέδες στο ένα χέρι και ένα βήμα μακριά από την ολοκλήρωση, μα κατά τ’ άλλα δεν είναι αυτό που τόσο φανερά πιστεύεις ότι συμβαίνει. Η απιστία, το κέρατο, η μοιχεία ή με μια απλή φράση το «δεν είναι αυτό που νομίζεις» βρίσκεται στη λίστα με τις πιο δημοφιλείς αιτίες χωρισμού. Βασικά, είναι το νούμερο ένα, μιας και στις μέρες μας το 45% με 50% των χωρισμών οφείλονται σε κάποια δραστηριότητα που είναι συνδεδεμένη με την απιστία. Και ενώ αυτή μοιάζει λίγο σαν το φαινόμενο του σεισμού που σκάει χωρίς να το περιμένεις, η μοιχεία δεν είναι κάτι αναπάντεχο που απλώς έτυχε να συμβεί, αλλά κάτι που εξηγείται επιστημονικά και όχι μόνο.

Επιστήμονες, ερευνητές, ψυχολόγοι και άλλοι σπουδαίοι ειδικοί αφιέρωσαν την καριέρα τους για να μας αποδείξουν ότι η απιστία βρίσκεται τελικά στο DNA του ανθρώπου. Μερικοί από εμάς έχουν μια μεγαλύτερη τάση προς την απιστία, τις σχέσεις της μιας βραδιάς και γενικότερα τις σχέσεις χωρίς δεσμεύσεις που χαρακτηρίζονται και λειτουργούν με γνώμονα το σ3ξ. Αυτή η σκέψη, λοιπόν, πως δε γίνεται από μόνος του ένας άνθρωπος να γέρνει με τόση ευκολία προς την απιστία, ήταν που έκανε τους ειδικούς να ανακαλύψουν το γονίδιο DRD4 στον οργανισμό του ανθρώπου και να δώσουν απάντηση στο ερώτημα της μοιχείας. Το γονίδιο αυτό ευθύνεται κυρίως για τις εξαρτήσεις αλλά και τις συμπεριφορές που συνδέονται με τον ερωτικό τομέα, και είναι εκείνο που σε όσο πιο ψηλά επίπεδα βρίσκεται στον οργανισμό τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες της απιστίας, των εφήμερων σχέσεων και των ακατάλληλων ερωτικών συμπεριφορών, όπως τις περιγράφουν οι ίδιοι.

Η έρευνα διεξήχθη στην Αμερική ανάμεσα σε 181 νέους ανθρώπους ηλικίας 20 ετών και άνω, Ευρωπαίους και με ενεργό ερωτικό παρελθόν. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να συμπληρώσουν σε πρώτο στάδιο μια γραπτή έρευνα σχετική με τις σχέσεις, τους ερωτικούς συντρόφους, τις προσδοκίες τους ως προς το σ3ξ, την σ3ξουαλική τους εμπειρία και γενικότερα ό,τι είχε να κάνει με αυτό τον τομέα. Σε δεύτερο στάδιο, πέρασαν από ψυχομετρικές αναλύσεις απαντώντας διάφορες ερωτήσεις που αφορούσαν την απιστία, τις συμπεριφορές τους στις σχέσεις και έξω από αυτές, αλλά και ερωτήσεις που δεν είχαν καμία σχέση με την έρευνα με σκοπό να δημιουργηθούν το ερωτικό προφίλ τους. Τέλος, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να δώσουν δείγμα σάλιου, ώστε να εξεταστεί το DNA τους και να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη του γονιδίου.

Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν σημαντική συσχέτιση μεταξύ του γονιδίου DRD4 VNTR και της ακατάλληλης ερωτικής συμπεριφοράς, είτε αυτή αφορούσε ερωτικές επαφές της μιας βραδιάς είτε της απιστίας κατ’ εξακολούθηση. Τα επίπεδα της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο που σχετίζονται με το γονίδιο αυτό συμβάλουν ως ακόμα ένας παράγοντας επιρροής που οδηγεί σε σ3ξουαλικές συμπεριφορές χωρίς δέσμευση. Κατά την έρευνα, άτομα με το γονίδιο αυτό έδειξαν σημαντικά μεγαλύτερα ποσοστά ως προς την απιστία, τις εξωσυζυγικές σχέσεις και τις σχέσεις της μιας βραδιάς σε σχέση με εκείνους που το γονίδιο δε βρισκόταν καν στο DNA τους ή βρισκόταν σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα. Εντούτοις, οι ίδιοι οι ερευνητές αναφέρουν ότι παρά το γεγονός ότι η συσχέτιση αυτή μεταξύ ενός γονιδίου και της απιστία είναι τεράστια, δεν πρέπει να παραμερίζονται άλλοι παράγοντες, όπως η ηλικία, το φύλο, η ψυχολογική κατάσταση του ατόμου, οι οποίοι είναι εξίσου σημαντικοί, ώστε να αποφασίσει κανείς να προχωρήσει σε απιστία.

Οι ερωτικές συμπεριφορές κυρίως των ενήλικων νέων στις μέρες έχουν διαφοροποιήσει εντελώς την οπτική που είχαμε κάποτε για τις σχέσεις, τους ερωτικούς συντρόφους και τον ερωτικό τομέα. Σύμφωνα με άλλες μελέτες για τη σ3ξουαλική συμπεριφορά και τη δραστηριότητα των νέων σήμερα, έχουν καταγραφεί σημαντικές αλλαγές ως προς τα ποσοστά ανεκτικότητας που κατέχουν οι άνθρωποι απέναντι στην απιστία. Η ανάγκη για γρήγορη, χωρίς δεσμεύσεις ευχαρίστηση, ο φόβος της δέσμευσης αλλά και το ερωτικό παρελθόν του ατόμου είναι ακόμα από τους πιο συνηθισμένους και απλούς λόγους πίσω από τέτοιες συμπεριφορές.

Τελικά, είτε είναι αυτό που νομίζουμε είτε όχι, είτε όντως εξηγείται επιστημονικά είτε με απλά μαθηματικά, η απιστία είναι και θα είναι ένας από τους σοβαρότερους λόγους, ώστε μια σχέση να φτάσει στο τέλος της. Εάν τελικά υπάρχει χώρος για συγχώρεση μετά από απιστία είναι ένα άλλο ζήτημα που μπορεί και να μην εξηγείται επιστημονικά.