Woodstock 1969· η αλλαγή που θα θέλαμε να δούμε στον κόσμο

1969, ένα έτος, πολλά γεγονότα! Από την τελευταία ζωντανή εμφάνιση των Beatles, την πρώτη δοκιμαστική πτήση από Αμερική προς Γαλλία, την άφιξη του πρώτου ανθρώπου στο φεγγάρι και το μεγαλύτερο μουσικό γεγονός, η εποχή των 50s συνδέθηκε με γεγονότα που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στις μνήμες μας. Η χρυσή λοιπόν εποχή των 50s που έφερε πολλές αλλαγές δε θα μπορούσε να μη χαρακτηριστεί και από το θρυλικό εκείνο τριήμερο του Αυγούστου που το Γούντστοκ έλαβε χώρα. 

Όλα ξεκίνησαν όταν οι συνέταιροι της εταιρείας Γούντστοκ Βέντσερς, Μάικλ Λανγκ, Τζον Ρόμπερτς, Άρτι Κόρνφελντ και Τζόελ Ρόουζενμαν, αποφάσισαν να διοργανώσουν ένα υπαίθριο φεστιβάλ ροκ μουσικής. Το μικρό χωριό Γούντστοκ, 160 χιλιόμετρα βόρεια της Νέας Υόρκης και η φάρμα γαλακτοκομικών του Μαξ Γιασγκούρ είδε για πρώτη φορά ένα κοινό άνω των 400.000 ατόμων να μαζεύεται με έναν και μόνο σκοπό, να απολαύσει τρεις υπέροχες μέρες γεμάτες μουσική! Μέσα στα όσα αντιμετώπιζε η Αμερική την περίοδο εκείνη και την αναταραχή γύρω απ’ τα ανθρώπινα δικαιώματα, την πολιτική και κυρίως τον Πόλεμο του Βιετνάμ, μισό εκατομμύριο άνθρωποι βίωσαν την πολιτιστική επανάσταση που άλλαξε την ιστορία της χώρας, μα και τη δική τους. Αυτή η διαφορετικού είδους επανάσταση της εποχής, όπως χαρακτηρίστηκε μετέπειτα, δεν ήταν αφιερωμένη μόνο στη ροκ, αλλά είχε ως στόχο τη δημιουργία ενός ονειρεμένου κόσμου που οι νέοι θα είχαν ένα μέρος όπου δε θα χρειαζόταν να διαλέξουν πολιτική παράταξη και που κανένας ανώτερος δε θα μπορούσε να ελέγξει τις επιθυμίες τους με σκοπό το κέρδος. Χωρίς διάθεση εντάσεων, το φεστιβάλ του Γούντστοκ έγινε η ειρηνική εξέγερση κατά του ρατσισμού και του πολέμου και υπέρ της αγάπης, της κατανόησης, της συντροφικότητας, της διαφορετικότητας και πάνω απ’ όλα της ειρήνης και της ελευθερίας. Τι μας δίδαξε όμως το θρυλικό αυτό φεστιβάλ;  

Σίγουρα ήταν κάτι περισσότερο από μια μεγάλη μουσική πανδαισία. Μας δίδαξε πως για τρεις ολόκληρες μέρες, περίπου μισό εκατομμύριο νέοι άνθρωποι κατάφεραν να συνυπάρξουν χωρίς κανένα εμπόδιο και χωρίς διαπληκτισμούς. Μας έδειξε πως λαοθάλασσα ατόμων μπορεί να βρίσκεται σε έναν χώρο και να λειτουργεί σαν μονάδα, ενώ ταυτόχρονα απέδειξε στον κόσμο έξω από το φεστιβάλ ότι η αντικουλτούρα της εποχής, άρτια συνδεδεμένη με τη μουσική, τη μόδα και την τέχνη, δεν είχε να κάνει με συμφέροντα, καπιταλισμό και διαφθορά. Η «πόλη» και η κοινότητα που δημιουργήθηκε εκείνες τις τρεις ημέρες ήταν για τους επισκέπτες της η πόλη που δεν κυριαρχούσε το χρήμα, ο ανταγωνισμός και ο κομφορμισμός. Ψάχνοντας για απαντήσεις και για άλλους νέους που θα ένιωθαν και θα μοιράζονταν τις ίδιες ιδέες, αξίες και ανησυχίες, 400 χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν στο Γούντστοκ την ουτοπία σε μια ζωή που όλοι είναι λίγο πιο ελεύθεροι μακριά από προβλήματα, αντιπαραθέσεις και υποδείξεις για το πώς πρέπει να ζει κάποιος τη δική του ζωή.

Τι κι αν κράτησε τρεις μέρες μόνο, κατάφερε να γραφτεί στις μνήμες όχι μόνο των τυχερών που παρεβρέθηκαν στο φεστιβάλ, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, αφού έγινε σύμβολο ειρήνης κατά τη διάρκεια ενός πολέμου. Το Γούντστοκ έγινε η αλλαγή που θα θέλαμε να δούμε στον κόσμο, έγινε ο κόσμος στον οποίο θα θέλαμε να ζούμε! Απέδειξε το μεγαλείο της ανθρωπότητας και τον χαμένο παράδεισο που κάποιοι αποφάσισαν να πάρουν μακριά δημιουργώντας διαμάχες. Απέδειξε πως δίνοντας ελευθερία στους ανθρώπους να είναι ο εαυτός τους χωρίς να κατακρίνονται, να ερωτεύονται και να ονειρεύονται ελεύθερα, να βλέπουν το καλό στον άνθρωπο απέναντί τους, τότε μόνο μπορούν να βιώσουν το μοναδικό πνεύμα αλληλοβοήθειας, συλλογικότητας και εθελοντικής προσφοράς χωρίς προκαταλήψεις.

«Υπήρχαν τελικά πάρα πολλοί από εμάς. Ως τότε πιστεύαμε ότι ήμασταν μια μικρή ομάδα παράξενων», δήλωσε η Τζάνις Τζόπλιν, Αμερικανίδα τραγουδίστρια της ροκ μετά το τέλος του φεστιβάλ, αφήνοντας έτσι την ελπίδα ανοιχτή ότι ίσως να μοιράζεσαι πολλά περισσότερα με τους ανθρώπους γύρω σου από αυτά που φαντάζεσαι. Ίσως το δικό σου Γούντστοκ με όλους αυτούς τους παράξενους που μοιράζονται τις ίδιες αξίες και ιδέες μ’ εσένα να βρίσκεται πολύ πιο κοντά από όσο πιστεύεις και ίσως να πρέπει να γίνεις εσύ η αλλαγή που θα ήθελες να δεις στον κόσμο γιατί όσο παράξενος/η κι αν νομίζεις ότι είσαι κάπου εκεί έξω μπορεί να υπάρχουν μισό εκατομμύριο άλλοι άνθρωποι που θα μοιράζονται την δική σου παραξενιά.

Υ.Γ. Εσύ, θα πήγαινες στο Γούντστοκ του 1969;