Καθημερινά συναναστρεφόμαστε με πολλούς ανθρώπους. Είναι λογικό να γνωρίζουμε συνεχώς νέα άτομα. Κάποιοι μας κάνουν εντύπωση εξ’ αρχής και γίνονται συμπαθείς και κάποιοι άλλοι παράλληλα αντιπαθείς. Βέβαια, δεν είναι ελάχιστες οι φορές που στην πορεία αλλάξαμε γνώμη για ένα άτομο που θεωρούσαμε ηθικό. Κι αυτό φυσικά συνέβη τη χρονική στιγμή που δε μας σεβάστηκε. Ο σεβασμός είναι μια ηθική συμπεριφορά κι αξία την οποία πρέπει αλλά και χρειαζόμαστε οι δικοί μας άνθρωποι να μας δείχνουν. Η ηθική είναι απαραίτητη για να υπάρξει μια φυσιολογική σχέση.
Σημαντικό ρόλο, βεβαίως, παίζει κι η αυτοεκτίμηση. Εκείνη, θα αποτελέσει το «κλειδί» για την ανεξαρτητοποίησή μας. Αν αληθινά εκτιμάμε τον εαυτό μας, δε θα επιλέξουμε έναν φίλο ή έναν σύντροφο που δε μας σέβεται. Ή αν ήδη τον έχουμε αλλά πάψει κάποια στιγμή να μας φέρεται με σεβασμό,τον διώχνουμε μακριά γιατί σιγά-σιγά θα αρχίσει να μας κάνει κακό πνευματικά, αλλά και στην υγεία μας. Είναι αρκετά σημαντικό, αλλά ταυτόχρονα και δύσκολο να απομακρύνουμε τοξικούς ανθρώπους, πάντα όμως είναι αναγκαίο.
Ο σεβασμός αποτελεί μια ηθική αξία που λίγοι άνθρωποι στις μέρες μας κατέχουν. Δεν είναι λίγες οι φορές που σκεφτόμαστε ότι έχουμε 2017, αλλά καθόλου σεβασμό. Ούτε στην καταγωγή του συνάνθρωπου, ούτε στο φύλο του, ούτε στις προτιμήσεις του, ούτε στα προβλήματά του. Δεν καταλαβαίνουμε τη διαφορετικότητα είτε γιατί δεν πήγαμε σχολείο, είτε γιατί δε μας μεγάλωσαν με τα σωστά πρότυπα συμπεριφοράς, είτε γιατί μεγαλώσαμε μέσα σε άσχημες καταστάσεις που δε μάθαμε τα βασικά, δηλαδή τον σεβασμό και την αγάπη προς τον συνάνθρωπό μας. Ξεχάσαμε να στηρίζουμε τους ασθενέστερους και να δείχνουμε κατανόηση στα προβλήματά τους τα οποία τις περισσότερες φορές δε συγκρίνονται καν με τα δικά μας, τα απλά.
Όπως κάποτε είπε ο Αινστάιν: «Μιλώ σε όλους με τον ίδιο τρόπο, είτε αυτός είναι σκουπιδιάρης είτε είναι πρύτανης πανεπιστημίου». Γιατί ο άνθρωπος που σέβεται είναι στην πραγματικότητα ο άνθρωπος που πρέπει να είναι. Κάτι τέτοιες συμπεριφορές είναι κι εκείνες που μας γαλουχούν με αξίες και μας παροτρύνουν σε κάτι καλύτερο. Γιατί ο σεβασμός δεν είναι κάτι που υπάρχει εκ φύσεως, αλλά κάτι που αποκτιέται από όσους κατέχουν παιδεία κι ιδανικά.
Να σέβεσαι όλους τους ανθρώπους ακόμη κι εκείνους που δε σε σέβονται. Η ευγένεια και το χαμόγελο είναι εκείνο που και θα τους ηρεμήσει, αλλά και θα τους υποδείξει το μεγαλείο της ψυχής σου και του χαρακτήρα σου. Το χαμόγελό σου είναι εκείνο που τους ενοχλεί στην πραγματικότητα κι όταν εσύ τους το φανερώνεις, εκείνοι ενοχλούνται που δεν έπεσες στο τριπάκι τους. Ένα χαμόγελο φτάνει και λίγος σεβασμός για να τους απομακρύνεις. Ισχυρός είναι εκείνος που δε θα σπαταλήσει άσκοπα χρόνο κι ενέργεια για άσκοπους ανθρώπους, αλλά παράλληλα θα τους σεβαστεί και με όμορφο τρόπο θα φύγει μακριά.
Η αγάπη κι ο σεβασμός είναι ακριβά δώρα γι’ αυτό και δεν πρέπει φυσικά να τα περιμένουμε από φθηνούς ανθρώπους. Κάποιες φορές, είναι αλήθεια, πως πρέπει να είμαστε αυτάρκεις. Θα πρέπει να σεβόμαστε τον εαυτό μας πρώτα απ’ όλα, ώστε να απομακρύνουμε από δίπλα μας όσους δε μας φέρονται όπως μας αρμόζει.
Να μη σεβόμαστε μόνο τους μεγαλύτερους, αλλά και τους μικρότερους. Να μη σεβόμαστε μόνο τους δυνατούς, αλλά και τους αδύναμους. Γιατί είναι κρίμα το 2017 να εκλείπει η ποιότητα κι η ηθική στις συμπεριφορές των ανθρώπων. Σεβασμός από όλους προς όλους λοιπόν.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη