Είναι ζόρικο να μάθεις ότι σε απατά

Ο άνθρωπός σου, εκείνος που σε έκανε ευτυχισμένο, εκείνος που έκανε τις μέρες ομορφότερες με το χαμόγελό του, εκείνος που σε σεβόταν, εκείνος που σε λάτρευε και σε νοιαζόταν, τελικά, φέρθηκε με το χειρότερο δυνατό τρόπο και έκανε τη ζωή σου να μοιάζει έστω για λίγο με εφιάλτη.

Ένιωσες τη μεγαλύτερη ανασφάλεια με εκείνον που σε έκανε να νιώθεις τόσο μεγάλη ασφάλεια κοντά του. Ένιωσες το ψέμα και την αδικία, το θέατρο και όλο το συναφή παραλογισμό. Ένιωσες  ακόμη την προδοσία, την ατιμία και αναγνώρισες έναν τρομακτικό χαρακτήρα ο οποίος στην τελική ούτε ποτέ σε εκτιμούσε ούτε σε σεβόταν. Ένα υποχθόνιο υποκείμενο που δεν άξιζε στάλα από το σάλιο σου, δευτερόλεπτο από τη ζωή σου.

Κατά τ’ άλλα, μπορεί να τον επέλεξες και να ξεγελάστηκες από το θέατρο του παραλόγου που σου σέρβιρε, εν τέλει, καθημερινά, όμως δεν είσαι εσύ ο χαμένος. Εσύ έδωσες τον καλύτερό σου εαυτό, ακόμη κι αν αυτό δεν εκτιμήθηκε ποτέ και έφυγες με το κεφάλι ψηλά, χωρίς να μπορεί κανείς να σου προσάψει το οτιδήποτε.

Κι αν αυτό δεν είναι μαγκιά, τότε τι είναι; Είναι μαγκιά μεγάλη την ώρα που φεύγεις για πάντα να τον κοιτάς και να του χαμογελάς. Έτσι για την πλάκα, να διασκεδάζεις με την κατάντια και την ντροπή του. Μαγκιά που εκείνος δεν τη δέχεται και θλίβει την αξία και την προσωπικότητά του. Τον ρημάζει, τον κάνει να αισθάνεται ένα τίποτα κι ας μην έχει καταλάβει ακόμη πως είναι.

Εκείνη όμως η στιγμή που το βλέπεις με τα ίδια σου τα μάτια να σε προδίδει, νιώθεις ένα τεράστιο κενό και πλημμυρίζει το μέσα σου με άσχημα συναισθήματα και πίκρα. Νομίζεις ότι κάποιος σου κάνει πλάκα. Πιστεύεις έστω για ένα δευτερόλεπτο πως το «δεν είναι αυτό που νομίζεις» όντως δεν είναι κι ας είναι ξεκάθαρα ολοφάνερο μπροστά σου. Μετά από λίγο όμως το μυαλουδάκι σου ξεκολλάει και ξέρεις πού βρίσκεσαι και πού πατάς. Ξέρεις ποιος είσαι και τι αξίζεις και εγκαταλείπεις. Τόσο απλά, τόσο εύκολα.

Ούτε εξηγήσεις ούτε τίποτα να μην προσμένεις. Δεν τις αξίζεις ούτε αυτές, αφού φθηνές θα είναι όπως εκείνος που θα τις ξεστομίσει. Τι να περιμένεις από φθηνούς ανθρώπους; Ακριβά λόγια; Χαμογέλα και φύγε από το τοπίο αυτό το οποίο σε γεμίζει αρνητικά συναισθήματα. Φύγε και μην ξαναγυρίσεις ποτέ.

Μη δώσεις ποτέ δεύτερη ευκαιρία σε κάποιον που δεν άξιζε ούτε την πρώτη. Να συγχωρείς πάντα όμως και να προχωράς παρακάτω. Ούτως ή άλλως έτσι είναι η ζωή. Έχει μεγάλη ανηφοριά για να φτάσεις στον τελικό σου προορισμό, εκείνον με την ομορφότερη θέα. Οι άσχημες στιγμές που βιώνεις σε φέρνουν περισσότερο κοντά στις ομορφότερες. Να το θυμάσαι πάντα και να χαμογελάς κάθε φορά που η ζωή σε μαθαίνει και σε κάνει σοφότερο άνθρωπο. Όλα ένα μάθημα είναι, εσύ φρόντισε να είσαι διαβασμένος για να το πεις σωστά.

Μετά από καιρό θα συνειδητοποιήσεις το πόσο έξυπνα και δίκαια για τον εαυτό σου έπραξες. Πάντα όλοι γυρνάνε έτσι κι αλλιώς, όμως δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από το να γυρνούν αλλά να μη σου καίγεται καρφάκι πια. Και ξεχνάς και προχωράς σαν να μην έγινε τίποτα, πολύ εύκολα. Γιατί, βλέπετε μόλις ο άνθρωπος ξυπνήσει και αντιληφθεί ποιος είναι δε λογαριάζει τίποτα άλλο.