Φίλος που πέρασε μαζί σου εφηβεία θα μείνει μέχρι τα βαθιά γεράματα

Φίλοι. Για κάποιους μία λέξη απλή, συνηθισμένη, χωρίς ουσία. Για κάποιους άλλους, μία λέξη ιερή, τίποτα λιγότερο. Βλέπετε, για κάποιους η φιλία αξίζει, ενώ για κάποιους άλλους κοστίζει! Μόλις ακούσουμε αυτή την τόσο σημαντική λέξη σίγουρα θα μας έρθουν στο μυαλό ορισμένα άτομα που υπεραγαπάμε. Κι είναι μάλιστα μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Λίγοι φίλοι οι οποίοι θα μπορούσαν άνετα να θεωρηθούν αδέλφια και να συγκριθούν εύκολα με αυτόν τον ρόλο. Κάποιοι, βέβαια, έγιναν εκείνα τα αδέλφια που δεν είχαμε ποτέ και κάποιοι σίγουρα κάτι παραπάνω.

Αξίζει να επισημανθεί πως οι φιλίες ζωής είναι εκείνες απ’ τα παιδικά μας χρόνια, απ’ την εφηβεία μας κυρίως. Εκείνες οι φιλίες σίγουρα κρατούν περισσότερο και σίγουρα είναι πολύ πιο σημαντικές. Είναι η περίοδος της τρέλας, του έρωτα, των τσακωμών και του έξω! Η περίοδος που είχε ανάμεικτες στιγμές, όμως, τόσο ξεχωριστές. Ξεχωριστές γιατί είχαν δόσεις ανωριμότητας, δόσεις του «Ξέρω ποιος είμαι, τι θέλω και πού πατάω», δόσεις του «Εγώ τα ξέρω όλα». Κι όμως αντίθετα, δεν ξέρουμε ούτε ποιοι είμαστε, ούτε τι θέλουμε κι ούτε πού πατάμε. Κι εννοείται πως δε ξέρουμε τίποτα απολύτως! Απλά το μυαλό μας είναι στον κόσμο του, που φυσικά είναι πιο αθώος.

Φίλος που πέρασε μαζί σου εφηβεία θα μείνει στο πλάι σου μια ζωή! Εκείνοι μόνο οι φίλοι ξέρουν πραγματικά ποιος είσαι. Εκείνοι μόνο ξέρουν τι σκέφτεσαι και πώς αισθάνεσαι χωρίς εσύ καν να μιλήσεις. Έχουν το χάρισμα, βλέπεις, να ξέρουν απ’ έξω κι ανακατωτά κάθε σου βήμα, πριν καν εσύ προσπαθήσεις να το κάνεις πράξη!

Στην εφηβεία ήταν καθημερινά δίπλα σου υποστηριχτές σε καθετί περίεργο κι αλλόκοτο που έκανες και φυσικά τα πάντα τα σχεδίαζες μαζί τους, ποτέ χωριστά. Τα βράδια που κοιμηθήκατε μαζί είναι αμέτρητα, όπως αμέτρητα είναι και τα ξενύχτια σας. Αμέτρητα και μοναδικά! Οι φορές που τσακωνόσασταν ήταν αρκετές, όμως, η αγάπη πάντα νικούσε και δε χαθήκατε ποτέ και για κανέναν λόγο. Είναι λες κι είστε φτιαγμένοι για να κάνετε παρέα, λες και κουβαλάτε δύο μαγνήτες, που πάντα θα σας ενώνουν και κάνουν πιο γερή τη φιλία σας.

Αδερφικοί φίλοι εν τέλει γιατί ποτέ δεν τους κρύφτηκες. Ποτέ δεν είπες κάποιο σοβαρό ψέμα, ποτέ δεν άλλαξες δρόμο, ποτέ δεν τους γύρισες την πλάτη. Κι αν κάποιες φορές οι συνθήκες σε απομάκρυναν, πάντα γυρνούσες σε εκείνους. Βλέπετε, οι μαγνήτες φταίνε!

Τα ταξίδια σας κι οι εκδρομές σας ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Οι στιγμές αυτές δεν αξίζουν όλα τα χρήματα του κόσμου! Είναι απλώς αναντικατάστατες. Δικές σας στιγμές. Η εφηβεία σας ήταν ένα δώρο που μπορεί να μην κράτησε πολύ, όμως, άξιζε κάθε της δευτερόλεπτο. Τα πρώτα ψέματα στους γονείς, οι πρώτοι σας έρωτες, το σχολείο, το πάρκο, η καφετέρια κι η γειτονία. Με μία λέξη: «εφηβεία». Με άλλη μία λέξη: «φιλία».

Αυτή ήταν η ζωή σου τότε σε εκείνη την περίοδο που όλοι περάσαμε. Οι αναμνήσεις κι οι στιγμές έμειναν για πάντα χαραγμένες μέσα σου να σου θυμίζουν την τρέλα που έζησες. Κι όμως, εκείνοι οι φίλοι είναι ακόμη δίπλα σου όσες υποχρεώσεις κι αν υπάρχουν πλέον στη ζωή σου ή κι αν ακόμη ζουν πολύ μακριά σου. Όσοι αγαπιούνται βαθιά, βλέπετε, δε χάνονται ποτέ. Έχουν τον τρόπο τους να μη βουλιάζουν, αλλά να κολυμπούν ακόμη κι αν η θάλασσα έχει κύματα. Αυτό σημαίνει αληθινός φίλος, για όσους δεν ξέρουν.

Όπως και να έχουν όμως τα πράγματα, όταν είστε μαζί ξανά, ακόμη κι αν έχετε πλέον δικά σας παιδιά στην εφηβεία, εσείς ζείτε ξανά μαζί τη δική σας υπέροχη εφηβεία.