Η αγαπημένη μας μουσική είναι η ψυχοθεραπεία μας

Όλοι ανέκαθεν έχουμε κάτι το οποίο μας συμπληρώνει κι ολοκληρώνει την καθημερινότητά μας και συνάμα τη ζωή μας σαν ανθρώπους. Ο καθένας μας έχει κάτι το οποίο του σερβίρει προσωπική ευτυχία και εσωτερική γαλήνη. Για κάποιους, αυτό το κάτι μπορεί να είναι ένα παιχνίδι, μια ταινία, ένα βιβλίο. Για κάποιους άλλους μπορεί να είναι η μουσική.

Η μουσική είναι ένας μαγικός κόσμος που όταν εισβάλεις μέσα του, δύσκολα μπορείς να ξεφύγεις από τα δίχτυα του. Η μόνη και πραγματική αλήθεια είναι πως λίγοι στην πραγματικότητα μπορούν να την πλησιάσουν, να την αγγίξουν και να την αγκαλιάσουν. Να τη βάλουν στη ζωή τους, να γίνει κομμάτι της ψυχής τους και να την κατατάξουν σε μια πιο υψηλή θέση από οτιδήποτε άλλο. Ακόμη, να γίνει και η δεύτερη οικογένειά τους.

Λίγοι είναι εκείνοι που την νιώθουν να κυλάει στο αίμα τους από το πρωί έως το βράδυ. Εκείνοι συνήθως που γεννήθηκαν με αυτό το χάρισμα, δεν μπορούν να σκεφτούν τη ζωή τους χωρίς χρωμάτιστες και δημιουργικές μελωδίες. Είναι ένα δώρο θεού η μουσική το οποίο ομορφαίνει το κάθε λεπτό μας και μας γεμίζει τη στιγμή που κάτι άλλο μας έχει αδειάσει.

Η μουσική είναι ο δάσκαλος μας και συνάμα ο καλύτερος φίλος, υποστηρικτής και ψυχολόγος. Έχει συνέχεια ανοικτή την αγκαλιά της και μπορούμε να χαθούμε μέσα της τις στιγμές που θέλουμε να εξαφανιστούμε από τον υπόλοιπο κόσμο. Άλλες φορές κοιμόμαστε παρέα μαζί της, άλλες φορές μας συντροφεύει στο ντους, στα ταξίδια και τις εκδρομές. Φυσικά κι είναι πάντα εκεί μπροστά, παρούσα στις καλύτερες βραδιές, στις πιο μεγάλες γιορτές και στα πιο τρελά μεθύσια μας. Είναι εκείνη η γυναίκα-γκομενοπαγίδα που ο καθένας  μπορεί να ερωτευτεί κεραυνοβόλα και να πέσει σε αιώνιο λίθαργο.

Εκείνοι οι τυχεροί που έχουν κάνει την μουσική επάγγελμα είναι ευλογημένοι άνθρωποι. Μπορούν να κάνουν οι ίδιοι ψυχοθεραπεία στον ίδιο τους τον εαυτό τις στιγμές που το έχουν ανάγκη. Εκείνοι ξέρουν πολύ καλά την σημασία της τέχνης αυτής. Γιατί η μουσική δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια τέχνη! Εκείνοι οι καλλιτέχνες λοιπόν, μέσα από την ηχώ της βρίσκουν έμπνευση. Είναι ένας τρόπος ζωής γι’ αυτούς και το μόνο σίγουρο είναι ότι μπορούν να αντιληφθούν περισσότερα απ’ όσα κάποιοι φαντάζονται γιατί έχουν μια ξεχωριστή παιδεία από τους υπόλοιπους. Είναι ξεχωριστά άτομα και κουβαλούν πολιτισμό στις πλάτες τους.

Η μουσική είναι εκεί τις κατάλληλες βραδιές στις κατάλληλες στιγμές και ειδικά τις Παρασκεύες και τα Σάββατα κυκλοφορεί μέχρι το ξημέρωμα. Πίνει, καπνίζει, χορεύει και χαμογελάει όλη τη βραδιά μέχρι το πρωί παρέα με τους φίλους της και μερικά μπουκαλάκια. Φοράει τα καλά της, λάμπει και τραγουδάει τα αγαπημένα της κομμάτια με τα πιο ακατάλληλα άτομα, τους φίλους της. Αυτές οι βραδιές πάντα μένουν αξέχαστες γιατί συνήθως συμβαίνουν τα πιο τρελά πράγματα και ακολουθούν γέλια και αστεία χαχανητά. Τις πιο πρωινές ώρες, αξίζει να σημειωθεί, ότι η μουσική περνάει καλύτερα.

Η μουσική υπάρχει παντού στην καθημερινή μας ζωή και είναι αθάνατη. Μπορεί κανείς να την συναντήσει μέσα σε σπίτια, σε μαγαζιά, σε αεροπλάνα και σε τρένα, μέσα σε εμπορικά και σε βραδινά μαγαζιά, σε δρόμους και σε ταβερνούλες, σε πλατείες κάθε γειτονιάς και πόλης. Η μουσική δεν διαχωρίζει τους ανθρώπους μεταξύ τους, ούτε τους τοποθετεί σε βάθρα. Αντιθέτως, τους ενώνει και κάνει αγαπημένο όλο τον κόσμο.

Αυτή η τέχνη λοιπόν δεν πρόκειται να πεθάνει ποτέ. Πάντα θα μας συντροφεύει και θα κάθεται στη δίπλα θέση στις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μας αλλά και στις πιο άσχημες και εκείνες τις περισσότερο προσωπικές, όταν έχουμε χάσει τον εαυτό μας και θέλουμε να μείνουμε μόνοι με κλειστή την πόρτα και το φως. Η μουσική καταλαβαίνει, δεν πληγώνει και δεν γκρινιάζει κυρίως. Κάτι σαν την σοκολάτα δηλαδή.