Μέτριο προτιμάμε τον καφέ μας, όχι εσάς

Όλοι θέλουν να ερωτευτούν και να ζήσουν κάτι τρελό και παθιασμένο, όπως εκείνες τις ιστορίες που διαβάζουμε σε βιβλία και που στις ημέρες μας εκλείπουν, αφού όλα βυθίζονται στη μετριότητα. Κάπου εδώ σκάει το αντιφατικό σημείο. Αφού αναζητούν όλοι την πραγματική αγάπη και τον σωστό σύντροφο γιατί δεν προσπαθούν να τα κερδίσουν; Γεμίσαμε μέτριους ανθρώπους εκεί έξω που περιμένουν κάποιον από μηχανής θεό για να ζήσουν αυτό που πραγματικά θέλουν και σίγουρα μπορούν.

Όλα στο μέτριο! Μέτρια συναισθήματα, μέτρια λόγια, μέτριες πράξεις, μέτριες συνθήκες, μέτριες προτεραιότητες κι όνειρα. Όλα σε τόσο χαμηλό επίπεδο με αποτέλεσμα αυτό που επιθυμείτε να σας γυρνάει την πλάτη. Εύλογα, όμως, δίκαια. Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις και ό,τι πάρεις θα δώσεις.

Αναζητάτε το διαφορετικό, αλλά είστε η μάζα προσωποποιημένη. Είστε εκείνοι οι άνθρωποι που κράζετε και κοροιδεύετε. Εκείνοι που βλέπετε στο δρόμο και γελάτε γιατί κάτι ακούσατε. Όμως, δε διαφέρετε και πολύ, να ξέρετε, κι εκείνοι γελάνε με τα δικά σας κι εκείνοι σας κοροϊδεύουν όταν σας συναντούν. Κάπου εκεί, σε αυτό το σημείο, υπάρχει τρομερή ταύτιση.

Όλα ένας κύκλος είναι. Πρόοδος δε θα υπάρχει όσο κοιτάτε την καμπούρα του άλλου κι όχι τη δική σας που είναι μεγαλύτερη. Στόχος σας να είναι η συνεχής αυτοβελτίωση ώστε να γίνετε εκείνο το διαφορετικό άτομο που ψάχνετε. Εκείνο το άτομο που δε θα ανήκει πια στη μάζα, θα παλεύει, θα κάνει θυσίες για να κερδίσει τον έρωτα κι ένα σωστό άτομο κοντά του, δίπλα του. Όσο δεν υπάρχουν πράξεις, δε θα έχετε δίπλα σας τίποτα αξιόλογο.

Δεν μπουχτήσατε  από ανεπαρκείς ανθρώπους; Εκείνους που βλέπετε όταν βγαίνετε, εκείνους που οι φίλοι σας συζητούν και μπλέκουν, εκείνους που υπάρχουν σε κάθε γωνιά αν στρίψετε το κεφάλι σας;

Ας φτιάξετε, λοιπόν, πρώτα τους εαυτούς σας, που τους έχει πάρει η κάτω βόλτα, καθήκον σας είναι. Να γίνετε εκείνος ο άνθρωπος που θα αξίζει κάτι σωστό κι ηθικό δίπλα του. Μη δημιουργείτε άσχημες αναμνήσεις σε ανθρώπους που δεν το αξίζουν, που δε σας αξίζουν. Να συναντιέστε και να συναναστρέφεστε με τους όμοιούς σας μόνο, οι υπόλοιποι δε σας φταίνε.

Το κάρμα εδώ είναι κι υπάρχει. Ό,τι πράξετε θα εισπράξετε! Να τα δίνετε όλα χωρίς όρια και δεύτερες σκέψεις και δε θα το μετανιώσετε ποτέ γιατί θα γίνετε ευτυχισμένοι. Κι αν πληγωθείτε, μην αλλάξετε ποτέ! Να γίνετε απλά λίγο πιο σοφοί και προσεκτικοί. Όχι εκείνοι που αντιπαθείτε και μισείτε!

Έτσι, μέτριο να προτιμάτε μόνο τον καφέ σας, εκείνον που δε θέλετε να αποχωριστείτε, που δεν μπορείτε να ζήσετε και να ενεργήσετε χώρια του. Μόνο εκείνος, όμως επιτρέπεται, να είναι μέτριος. Τίποτα άλλο και κανένας άλλος! Εκείνος και μέτριος, εξυπηρετεί τον σκοπό του. Όμως ένας άνθρωπος με μέτρια αισθήματα δεν επιβιώνει κοντά μας. Ποτέ. Οι μέτριοι άνθρωποι δε μας αξίζουν, ούτε μας εμπνέουν.

Όλα πολύ ή καθόλου, λοιπόν. Κάπως έτσι, εκεί έξω όλοι είναι μέτριοι και μόνοι. Ποιος ξέρει το γιατί; Ίσως τα περιμένουν όλα έτοιμα, ίσως βαριούνται να δώσουν, ίσως κάποτε έδωσαν και πληγώθηκαν, ίσως να γεννήθηκαν μέτριοι άνθρωποι, ίσως και πάει λέγοντας, πολλές ακόμα δικαιολογίες χωρίς φραγμούς.

Έτσι, όμως, παραμύθι δε γράφεις κι η ιστορία πάντα θα κόβεται στη μέση χωρίς να υπάρχει happy end. Μόνο ψυχικοί τραυματισμοί, χάσιμο χρόνου και μίση τύπου «άλλος ένας μαλάκας» που με πρόδωσε, που του έδωσα, που εμπιστεύτηκα και πολύ κλάμα τσάμπα, για έναν τσάμπα άνθρωπο. Δε βαρεθήκατε;

Να αγαπάτε όπως τα σκυλιά, όχι όπως οι άνθρωποι και να ζείτε σαν άνθρωποι κι όχι σαν σκυλιά.