Μη λες «δεν μπορώ», να λες «δε θέλω»

Σήμερα πια ο κόσμος δεν πολεμάει για τις επιθυμίες του, για τα πιστεύω του και για τις προσωπικές του αντιλήψεις. Υπάρχει μια στασιμότητα, μια αδράνεια και μια ρηχότητα στις συμπεριφορές και στις πράξεις των νέων ανθρώπων. Σταματήσαμε να παλεύουμε για τις αξίες μας κι αφήσαμε άλλους να επιλέγουν το είδος της ζωής μας και την ποιότητα του παρόντος και του μέλλοντός μας. Δεν υπάρχει βάθος αλλά μόνο επιφάνεια, κι αυτό είναι το πιο θλιβερό.

Οι άνθρωποι τα παρατούν τόσο εύκολα που πολλές φορές το σκάνε με τις μύτες για να μην κάνουν θόρυβο. «Δεν μπορούν» λένε συνέχεια και μένουν καθηλωμένοι σε μια καρέκλα βλέποντας την ζωή τους να κυλάει σαν νεράκι χωρίς να κάνουν τίποτα όμορφο για εκείνους. Δεν προσπαθούν να διεκδικήσουν όλα όσα τους αναλογούν με αποτέλεσμα να γίνονται παθητικοί κι ανάπηροι. Πού είναι ο τσαμπουκάς μας; Ίσως χάθηκε μαζί με τους προγόνους μας. Πού είναι η διεκδίκηση, η μάχη κι η πάλη ώστε να κατακτήσουμε το άπιαστο και να ανέβουμε στην κορυφή;

Δεν προσπαθούν γιατί λένε πως δεν μπορούν. Τι θα πει δεν μπορείς; Τι θα πει πως είσαι πιο αδύναμος απ’ τους υπόλοιπους; Τι θα πει πως δεν έχεις τα μεγάλα μέσα; Είσαι ένα ακατέργαστο διαμάντι που θα λάμψει μόνο όταν εσύ ο ίδιος το αποφασίσεις! Γιατί το αναβάλλεις για αύριο; Εκείνη η μέρα ίσως να μην έρθει ποτέ! Δεν είμαστε Θεοί να ζούμε παντοτινά, όμως είμαστε άνθρωποι με αντοχή, μυαλό και καρδιά. Είμαστε ανώτεροι από κάθε άλλο ον κι έχουμε το μεγαλύτερο μέσο -δηλαδή τον ίδιο μας τον εαυτό- ώστε να φτάσουμε εκεί που θέλουμε.

Κάθε μέρα που αναβάλλεις το όνειρό σου, αναβάλλεις τις πιθανότητες πραγματοποίησής του. Γιατί να μην μπορείς; Αν πιστεύεις ότι δεν μπορείς σημαίνει ότι δεν το θέλεις και πολύ. Δεν είσαι ανίκανος, είσαι το πιο ικανό ον στον πλανήτη με τετραπέρατο μυαλό και μεγάλη αντοχή. Έχουμε βολευτεί και δεν ξεβολεύομαστε εύκολα για κάτι που επιθυμούμε. Έχουμε μάθει να κολυμπάμε στα ρηχά για να μην κινδυνεύσουμε από καρχαρίες και κύματα με αποτέλεσμα να μη ρισκάρουμε τη θέση μας για την αληθινή ευτυχία. Ρίσκαρε και χάσε! Το ότι θα χάσεις μια μάχη δε σημαίνει ότι θα χάσεις τον πόλεμο. Αλλά πάλεψε και προσπάθησε. Θα βγεις σοφότερος μέσα από αυτήν τη διαδικασία, να είσαι βέβαιος.

Πόσοι άνθρωποι με ρεαλιστικές νοητικές αδυναμίες δεν τα κατάφεραν κι έγιναν υποδείγματα στους υπόλοιπους; Πόσοι άνθρωποι με τα μισά απ’ όσα έχεις εσύ -τυχερέ- δεν πέταξαν την τηλεόραση στα σκουπίδια, σηκώθηκαν απ’ τον καναπέ τους και πήραν την ζωή στα χέρια τους; Έκαναν αυτό που αγαπούσαν με μεγαλύτερη ψυχική και σωματική δύναμη από σένα! Έγιναν ινδάλματα, άνθρωποι προς μίμηση κι άξιοι θαυμασμού γιατί κολύμπησαν στα βαθιά.

Κι εσύ τα αναβάλλεις όλα για αύριο; Κι εσύ απλά στέκεις να τους θαυμάσεις χωρίς να μιμηθείς τη γενναιότητα και το μεγαλείο τους; Τι θα πει τέλος πάντων «Δεν μπορώ;» Όλα τα μπορείς, άνθρωπε της τεμπελιάς και της σκυλίσιας ζωής, μα εσύ θέλεις να καταδικαστείς! Εθίζεσαι στην αυτοκαταστροφή σου. Πληρώνεις ένα εισιτήριο για το άγνωστο χωρίς επιστροφή.

Εκείνος ο άνθρωπος που επιθυμεί κάτι μα δεν το κυνηγάει είναι ο διπλανός σου, ο γείτονάς σου, ο κολλητός σου, εσύ ο ίδιος. Τις επιθυμίες σου, άνθρωπε, να μάθεις να τις διεκδικείς! «Τι τεράστιος στρατός που είναι οι ανθρώπινες επιθυμίες» έλεγε ο Σέξπιρ. Σίγουρα όλες μας οι επιθυμίες δε θα γίνουν πραγματικότητα αν δεν πολεμήσουμε για χάρη τους. Αλλά ας πολεμήσουμε κι ας φέρουμε εις πέρας τις μισές. Κατόρθωμα μεγάλο θα είναι! Δεν αρκεί μόνο να ονειρεύεσαι όσα θέλεις να έρθουν αν δεν κάνεις πράξεις για να τα φέρεις εσύ κοντά σου. Βγείτε στη μάχη λοιπόν, γιατί ολόκληρη η ζωή μας μία μεγάλη μάχη είναι με μόνο εχθρό τον εαυτό μας!

Κι όπως λέει ένα γνωστό ρητό: «Μη σκέφτεσαι το κόστος. Σκέψου την αξία.»