Να περνάς καλά αλλά εγώ καλύτερα

Ξέρω –τουλάχιστον έτσι έμαθα από εσένα– πως οι άνθρωποι μπορούν εύκολα να αγαπήσουν και το ίδιο εύκολα να ξε-αγαπήσουν. Έπαθα κι έμαθα, λογικά. Και σε ευχαριστώ γι’ αυτό. Έμαθα ακόμη πως η ζωή δεν είναι στάσιμη -όσο κι αν εγώ η ίδια εξαιτίας σου κάποτε την έκανα να μοιάζει έτσι. Έμαθα επίσης πόσο σημαντικό είναι να εμπιστεύεσαι τόσο όσο για να έχεις όμορφο ύπνο τα βράδια. Όμως, εγώ μόνο ξέρω πόσες φορές έμεινα ξάγρυπνη γεμάτη αμφιβολίες και χαμένη σε σκέψεις οι οποίες θα έπρεπε να εκλείπουν γιατί δε μου ταίριαζαν και δε μου άξιζαν, στην τελική.

Τι να πεις; Εγώ πάντως λέω να πω «Σε ευχαριστώ» και μάλιστα με χαμόγελο κι ευγνωμοσύνη προς εσένα αλλά και την ίδια τη ζωή. Ναι, σε ευχαριστώ γιατί μέσα από σένα έμαθα τι αξίζω και τι όχι. Έμαθα να ξεχωρίζω τους ανθρώπους και τώρα οι επιλογές μου είναι ανώτερες απ’ τις προηγούμενες. Έμαθα να γυρίζω την πλάτη μου και να φεύγω, να διεκδικώ και να φωνάζω για όσα πραγματικά θέλω κοντά μου. Το σημαντικότερο όμως; Έμαθα ποια είμαι και τι γυρεύω! Και δεν πρόκειται πια να χάσω χρόνο άδικα για τα σκουπίδια που μαζεύονται κοντά μου. Τα βάζω σε μία σακούλα και τα ξεφορτώνομαι.

Ίσως τελικά να συμβαίνουν όλα για κάποιο λόγο κι ίσως η ζωή να ξέρει τι κάνει. Εγώ είμαι έτοιμη για τα πάντα τώρα πια, της έχω εμπιστοσύνη. Τουλάχιστον, μέχρι σήμερα όσα μαθήματα μου έχει δώσει, μου βγήκαν σε καλό και γι’ αυτό τα συμπάθησα. Ίσως να βρίσκομαι εκεί που πρέπει, ίσως κι όχι. Εκεί που βρίσκομαι, όμως, δεν υπάρχει καμία ομοιότητα με εκεί που ήμουν και γι’ αυτό νιώθω ανακούφιση. Κάποιοι λένε πως ό,τι έρχεται είναι καλύτερο απ’ ό,τι έφυγε κι εγώ πια συμφωνώ περισσότερο από ποτέ!

Έβγαλαν φτερά και πέταξαν όσα με έδεναν μαζί σου και τα μάτια μου κατάφεραν ξανά να αντικρύσουν τον ήλιο. Να στέκεσαι όσο πιο μακριά μπορείς απ’ τη ζωή μου και σου εύχομαι να περνάς καλά. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Όλοι οι άνθρωποι άλλωστε αξίζουν μια καλή ζωή! Φανταζόσουν ποτέ ότι θα έμπαινες ανάμεσα στους «άλλους»; Κοίτα που τα κατάφερες. Ευτυχώς όμως. Αρκετά αναλώθηκα μαζί σου. Να περνάς εσύ καλά κι εγώ καλύτερα! Αυτό μου αξίζει κι αυτό θα κάνω.

Η ζωή πια είναι ομορφότερη από ποτέ! Ο χρόνος πήρε μακριά μου εκείνους που έσφαλαν και έφερε κοντά μου τους πιο σημαντικούς, τους κατάλληλους, που δε θα τους αντάλλαζα με τίποτα στον κόσμο. Χαμογελάω χωρίς φόβο, χωρίς το χαμόγελό μου να κρύβει πίκρα. Ανέμελα, όμορφα, αληθινά. Κι αν αυτό δεν είναι ευτυχία, τότε τι είναι;

Εγώ την ευτυχία μου θα την προστατέψω απ’ το κακό μάτι, θα την πιάσω αγκαζέ και θα τη φτάσω στο άπειρο. Εγώ την ευτυχία μου θα την αγκαλιάζω και θα τη φυλάω νιώθοντας ασφάλεια και σεβασμό. Δε θα την αφήσω να μου φύγει και γι΄ αυτό θα κάνω ό,τι χρειαστεί, θα δώσω τα πάντα μου, όλο μου το είναι!

Εμένα η ευτυχία μου είναι ένας άνθρωπος που με κάνει μέρα-νύχτα να νιώθω ξεχωριστά. Ένας άνθρωπος που δε μοιάζει με κανέναν άλλο κι ούτε θα ήθελα να μοιάσει ποτέ. Δε θα μοιάσει όμως γιατί ξέρει όσα με πλήγωσαν κι όσα με πληγώνουν. Γι’ αυτό είναι ο μοναδικός μου. Τουλάχιστον εγώ είμαι σίγουρη ότι περνάω καλύτερα!