Στην αρχή όλοι καλοί φαίνονται

Είναι ευρέως γνωστό πως κανείς δεν είναι γεννημένος χωρίς ατέλειες, χωρίς κουσούρια και κολλήματα. Κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να αποκαλεστεί ως τέλειος. Συνήθως, λένε, κάτι το οποίο μας φαίνεται τέλειο είναι ταυτόχρονα ψεύτικο. Γιατί το τέλειο, πολύ απλά δεν υπάρχει. Και τίποτα δεν είναι ό,τι φαίνεται.

Έχετε ποτέ γνωρίσει άνθρωπο που ποτέ δεν έκανε κάποιο λάθος; Δεν υπάρχουν ατσαλάκωτοι χαρακτήρες ούτε υπήρχαν ποτέ κι ίσως αυτό να είναι και το σωστό. Ένας άνθρωπος που ποτέ δεν πληγώθηκε απ’ τις πράξεις του, από άλλα άτομα, που ποτέ δεν έκλαψε, ποτέ δε ζήτησε συγγνώμη, ποτέ δεν παρακάλεσε για κάτι, προφανώς -κι ευτυχώς- δεν υπάρχει. Γιατί μέσα απ’ την καταστροφή του κάποιος δημιουργείται!

Οι άνθρωποι όμως, θέλουν πάντα να δείχνουν χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι, χωρίς ποτέ να διαφανεί ότι κάτι τους ράγισε, ότι κάτι τους διαλύει και τους ρημάζει καθημερινά. Έτσι και στις γνωριμίες τους όλοι θέλουν να αναδείξουν την καλή κι άψογη πλευρά τους χωρίς ελαττώματα. Πάντα στην αρχή, λοιπόν, όλοι καλοί είναι.

Κανείς δεν κάνει λάθη στην προσωπική κι επαγγελματική δουλειά, όλοι είναι χαμογελαστοί και καθόλου ενοχλημένοι με κάτι, όλοι έχουν την τέλεια ζωή, όλοι έχουν κοντά τους τα άτομα και τους φίλους που τους αξίζουν, όλοι είναι ικανοποιημένοι στο περιβάλλον που ζουν, όλοι είναι φίλοι με όλους -υποτίθεται-, όλοι συνυπάρχουν ομαλά χωρίς προβλήματα. Κανένα λάθος, καμία ρυτίδα, ένα όμορφο εξωτερικά ηφαίστειο. Γιατί, όλοι είμαστε άνθρωποι πολιτισμένοι, με ευγένεια και δημοκρατική συμπεριφορά.

Πίσω απ’ όλα αυτά -τα μισά ψέμματα, τα άλλα μισά αλήθεια- γνωρίζονται οι άνθρωποι. Όπως και στα ΜΜΕ, ακόμη και στο Facebook. Τι εντυπωσιακές, ιδανικές και πολυτελείς ζωές που έχουν όλοι! Θα το έχετε προσέξει άλλωστε ή μπορεί κι εσείς να είστε ένας απ’ αυτούς, δε θα παρεξηγηθείτε, να είστε σίγουροι. Είναι της μόδας πλέον.

Πάντως, για να λέμε την αλήθεια, οι άνθρωποι θέλουν να δείχνουν αυτό που πραγματικά θα ήθελαν να είναι κι ας μην είναι. Θα το έχετε προσέξει άλλωστε απ’ το θόρυβο που κάνει η παρουσία τους. Όσο πιο δυνατός ο κρότος, τόσο πιο φθηνός και ψεύτικος ο άνθρωπος. Θα το έχετε αντιληφθεί άλλωστε σε σύγκριση με αυτούς που είναι κάτι παραπάνω, τους αξίζει κιόλας να είναι και φαίνονται. Ταπεινοί, αληθινοί, αντικειμενικοί κι ελάχιστα σοβαροφανείς.

Μην απορείτε λοιπόν, βρε παιδιά, θα πάθεις για να μάθεις. Να δίνετε χρόνο στον εαυτό σας και σε εκείνους που γνωρίζετε ώστε να σας δείξουν αυτό που πραγματικά είναι. Να σας δείξουν τις πληγές τους, τα λάθη τους, τα πάθη τους και τη χειρότερη εκδοχή του εαυτού τους. Γιατί όχι;

Αν δε ζήσεις την καταστροφή του άλλου, τις μέρες που πιάνει πάτο η ζωή του και πληγώνεται, τις στιγμές που κλαίει και ζητάει δικαιοσύνη, τα λεπτά που ξινίζει και γκρινιάζει, αν δε νιώσεις το χαμόγελό του να σπάει, το κορμί του να λυγίζει, τη συμπεριφορά του να αλλάζει διάθεση και να γκρεμίζονται τα τείχη του, εκτός απ’ τις πιο όμορφες στιγμές της ζωή του, πώς να τον αγαπήσεις τότε;

Να δίνετε χρόνο λοιπόν. Όταν τα δεις όλα αυτά, να θυμάσαι πως θα τον αγαπήσεις γιατί θα έχεις δει κάτι αληθινό κι όχι ψεύτικο. Θα δεις μια συμπεριφορά σαν τη δική σου ή κι εντελώς αντίθετη, θα δεις όψεις διαφορετικές και με ουσία, θα δεις αγάπη κι αλήθεια. Τι άλλο θες, άνθρωπε;

Να είστε αυτό που πραγματικά είστε, ο εαυτός σας δηλαδή, αλλά ο γνήσιος. Μόνο όταν πραγματικά είστε θα αγαπηθείτε, αρκεί να υπάρχει υπομονή και θέληση απ’ τους ανθρώπους σας και κυρίως από εσάς! Αυτό είναι και το μυστικό. Δε χρειάζεται να πηγαίνετε με τη μόδα, να ξέρετε, να προτιμάτε τα all time classic και vintage!