Η βάφτιση είναι ένα ιερό μυστήριο στο χώρο του θεού που ενώνει πνευματικά και κοινωνικά το παιδάκι με το νονό, τον άνθρωπο δηλαδή, που αποφασίζει να διατελέσει αυτό το ιερό έργο και αξίωμα. Με τη βάφτιση, από τη μία το παιδί εισάγεται και καλωσορίζεται στην αγκάλη του θεού και από την άλλη, αποκτά έναν καινούριο γονέα, «πνευματικό» γονέα για όλη του τη ζωή.

Οι περισσότεροι έχουμε παιδικές αναμνήσεις και στιγμές που μένουν ανεξίτηλες μέσα μας και δε θα τις αλλάζαμε με τίποτα διαφορετικό απ’ το γνήσιο. Κι όχι μόνο παιδικές αναμνήσεις, αλλά αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής. Η παρουσία του νονού είναι πολύ σημαντική για το παιδί. Ποιος άλλωστε, μπορεί να ξεχάσει τη λαμπάδα, το μεγάλο σοκολατένιο αυγό και τα δώρα του Πάσχα; Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα δώρα των Χριστουγέννων και τις γιορτινές στιγμές παρέα με τον νονό; Σίγουρα κανείς, αλλά το πιο σημαντικό βρίσκεται πολύ μακριά από τα δώρα και τις γιορτές του χρόνου.

Η βάφτιση είναι η δημιουργία μιας μαγικής και μοναδικής σχέσης. Ο δεσμός μεταξύ του παιδιού και του νονού είναι αναντικατάστατος. Υπάρχει ένα δέσιμο αγάπης και τρυφερότητας που δεν υπάρχει σε καμία άλλη σχέση. Ο νονός πρέπει να είναι πάντα κοντά στο παιδί, να το νοιάζεται και να το συμμερίζεται όπως ακριβώς η οικογένεια του. Τα δώρα δεν είναι ποτέ αρκετά όταν δεν τα συνοδεύει η αγάπη του νονού, που υπερέχει σε αξία. Με αυτή την απόφαση, ο νονός παίρνει την ευθύνη να γίνει δεύτερος πατέρας ή δεύτερη μάνα για το βαφτιστήρι του κι αυτή η σχέση δεν πρέπει να περνά αψήφιστη.

Το να είσαι φίλος με το νονό σου είναι υπέροχο συναίσθημα. Ακόμα πιο ωραία είναι όταν μπορείς να του ανοιχθείς, να του πεις τι σε προβληματίζει, τι σε στενοχωρεί και εκείνος να είναι εκεί ανά πάσα στιγμή να σε βοηθήσει με χίλιους τρόπους, όπως ακριβώς θα έκαναν οι φίλοι σου και η οικογένεια σου. Πετυχημένος νονός είναι εκείνος που είναι φίλος με το βαφτιστήρι του.

Φυσικά, οι στιγμές με το λατρεμένο σου νονό μένουν αξέχαστες. Οι βόλτες που διαρκούν πάντα αρκετή ώρα, οι συζητήσεις, οι καφέδες και τα τραπέζια είναι όλα εκείνα που δημιούργησαν αυτό που έχει μείνει. Την αγάπη δηλαδή. Το αστείο είναι καμιά φορά, όταν αντιλαμβάνεσαι κι εσύ και οι υπόλοιποι, πως στον χαρακτήρα και στις επιλογές, μοιάζεις περισσότερο με τον νονό σου παρά με τους γονείς σου. Πόσο πιο περήφανος ένας τέτοιος νονός; Για εκείνον είσαι πάντα το καμάρι του και το δεύτερο παιδί του ή ακόμα και το παιδί που δεν έχει.

Να ξέρετε πως ένα παιδί δεν έχει ανάγκη έναν απλό νονό που δύο φορές το χρόνο θα έρθει σε επαφή μαζί του και θα έχει καθαρίσει. Ένα παιδί έχει ανάγκη ένα νονό που θα το αγαπήσει και θα του συμπεριφερθεί με απόλυτη αγάπη και σεβασμό. Η σημασία του νονού στην ζωή του παιδιού είναι μεγάλη. Ευλογημένοι άνθρωποι όσοι διατελούν σωστά το ρόλο τους σαν νονοί και δυστυχώς στις μέρες μας, είναι ελάχιστοι εκείνοι οι άνθρωποι. Τροφή για σκέψη λοιπόν αν θέλετε να γίνεται κι εσείς νονοί. Να είστε σίγουροι πριν κάνετε το μεγάλο βήμα για τον εαυτό σας.

ΥΓ. Νονά, σ’αγαπώ!

 

Συντάκτης: Ευαγγελία Μικέ
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή