Αν με ρωτάς τι είναι αυτό που έχει μεγαλύτερη αξία σε τούτον εδώ τον κόσμο, σου απαντώ πως είναι η ανάσα. Κι αυτό γιατί οι ανάσες είναι το ιδιόμορφο μέσο που σου χάρισε η ζωή για να τη μετρήσεις, αλλά και να τη γευτείς. Αν ισχύει αυτό που λένε πως λίγο πριν το τέλος, σε μια στιγμή όλη σου η ζωή κυλά μπροστά απ’ τα μάτια σου, στοιχηματίζω ότι έχω και δεν έχω, πως ό,τι θα έρθει εκείνη τη στιγμή στο νου σου θα είναι μια-μια οι πιο αξέχαστες τζούρες οξυγόνου που τράβηξες. Λίγο πριν το τέλος, οι ανάσες που πήρες μέλλουν να προδώσουν την ιστορία της ζωής σου.
Πρώτα-πρώτα, η ανάσα είναι η ίδια η πεμπτουσία της ζωής. Χωρίς αυτή, ζωτικές λειτουργίες δεν υφίστανται. Σαν πάψεις να ανασαίνεις παύεις και να ζεις. Κι η ίδια η ύπαρξή σου από μιαν ανάσα προέκυψε. Μια ανάσα κομμένη· αυτή της μητέρας σου, όταν ο πατέρας σου την κοίταξε με νόημα στα μάτια για πρώτη φορά ένα βράδυ, πολύ πριν εσύ γεννηθείς. Κι έπειτα έγιναν ανάσες που ήταν γρήγορες και αμήχανες και νευρικές στο πρώτο τους φιλί. Και όσο περνούσε ο καιρός όλο και άλλαζε το σχήμα της ανάσας τους, έντονη στις αντιπαραθέσεις, γαλήνια στις αγκαλιές. Ώσπου μια μέρα αποφάσισαν να δώσουν πνοή σ’ εσένα.
Πόση δύναμη κρύβει μέσα της μια ανάσα! Όταν ήσουν ακόμη παιδί σίγουρα θα δοκίμασες τις αντοχές σου στο μακροβούτι. Θυμάσαι πόσο γλυκιά ήταν αυτή η πρώτη ανάσα μετά την πάλη με τα κύματα; Η ψυχή σου ξαναπήγαινε στη θέση της και το κορμί σου αγαλλίαζε από ανακούφιση. Έτσι βαθιά ανάσανες και λίγο πριν ανακοινώσεις στους γονείς σου ότι θα παρατήσεις την Ιατρική για να γίνεις ζωγράφος. Κι όταν τους γνώρισες τον πρώτο έρωτα της ζωής σου. Και τον επόμενο, και τον επόμενο…
Αυτή η δυνατή ανάσα δε γεμίζει μόνο τους πνεύμονες με οξυγόνο, αλλά και την καρδιά κουράγιο. Είναι το καύσιμο που θέτει σε λειτουργία την πνευματική σου μηχανή. Είναι το πιο ηχηρό μήνυμα που στέλνεις στον εαυτό σου, από εσένα για εσένα. Πως είσαι ζωντανός και όσο ζεις θα παλεύεις.
Είναι τόσοι πολλοί εκείνοι που παλεύουν για μια ανάσα που τόσο την έχουν ανάγκη. Ίσως ασυναίσθητα να την αποζητάς κι εσύ. Μια ανάσα από την καθημερινότητα που τρέχει με ρυθμούς φρενήρεις, μια ανάσα από μια σχέση που σε πνίγει, μια ανάσα δροσιάς τα καλοκαίρια ή μια ανάσα καυτή να σου ζεστάνει τα χέρια μια νύχτα του χειμώνα. Μια ανάσα πάνω στα χείλη σου που έχουν κουραστεί τόσο καιρό να είναι μόνα. Τόση ουσία και να πού κρύβεται: σε μια μόνο ανάσα.
Όντας ένα προϊόν τόσο ανεκτίμητο, δε σου είναι λοιπόν δύσκολο να αντιληφθείς την τεράστια σημασία έχουν οι στιγμές εκείνες που σου κόβουν την ανάσα. Όταν, λόγου χάρη, βουτάς με τα μούτρα στην πισίνα απ’ το βατήρα· ή με τα μούτρα στον έρωτα. Όταν κάνεις μια ελεύθερη πτώση, μια βουτιά στο κενό.
Είναι κομμένη η ανάσα πριν το πρώτο σου φιλί ή και όταν η πόρτα κλείνει μετά τον πρώτο τσακωμό. Σταματά οτιδήποτε σε τρομοκρατεί, σε φρικάρει, σε συναρπάζει. Σε ό,τι σου μουδιάζει τη λογική και σε τραβάει με ορμή σε συναισθήματα καινούρια. Γιατί εκείνες είναι οι στιγμές που αξίζουν την τεράστια αυτή θυσία, τη θυσία μιας ανάσας. Είναι στιγμές που γράφονται ανεξίτηλες στο νήμα της ζωής σου και σου ανήκουν, τις έχεις κερδίσει επάξια. Θυσίασες την ανάσα σου γι’ αυτές!
Το επισφράγισμα της ρήσης «Ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό» είναι μια ανάσα. Σε ό,τι σε πρόδωσε, σε ό,τι σε πόνεσε, σε ό,τι σε φόβισε. Πήρες ανάσα και φώναξες στον κόσμο πως επέζησες, πως το ξεπέρασες και αυτό. Κι ακόμη, αλησμόνητες θα σου μείνουν οι στιγμές εκείνες κατά τις οποίες δεν ανάσαινες· γιατί εκείνες τις στιγμές ρουφούσες τη ζωή κι όχι οξυγόνο. Κι έτσι, όσες πιο πολλές φορές έμεινες με κομμένη την ανάσα, τελικά τόσο πιο πολύ έζησες.
Κάτι τόσο ανεκτίμητο κρύβεται πίσω από μια συνήθεια που εκτελείς κάθε μέρα μηχανικά, χωρίς καν να το αναλογίζεσαι. Κι εκεί έγκειται το προσεκτικά κρυμμένο μυστικό της ζωής που την κάνει τόσο θελκτική. Έχει σκορπίσει όλες τις ομορφιές της μπροστά στα μάτια σου ώστε να τις δεις. Αρκεί να τη ζήσεις με κομμένη την ανάσα.
Επιμέλεια Κειμένου Φένιας Σκαρλά: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Φένια Σκαρλά
