Το σκηνικό επικίνδυνα επαναλαμβανόμενο. Πάλι έφυγες νευριασμένος απ’ τη δουλειά και πέρασες βιαστικά το φανάρι με κόκκινο. Πάλι τσακώθηκες με την κοπέλα ή τ’ αγόρι σου και θέλησες να πατήσεις παραπάνω το γκάζι, με τέρμα τα ηχεία. Πάλι τα ‘πιες στο γνωστό ταβερνάκι, αλλά δεν καταδέχεσαι να σε πάει κανείς άλλος στο σπίτι. Πάλι χτύπησε το κινητό σου ενώ οδηγούσες κι επέλεξες ν’ απαντήσεις στην κλήση, παίρνοντας τα μάτια σου απ’ το δρόμο.
Ξέρω, είναι κουραστική η κίνηση στην Αλεξάνδρας τις ώρες αιχμής, ξέρω είναι ξέσπασμα η ταχύτητα, ξέρω δε θέλεις δήθεν να φανείς ανήμπορος στους φίλους σου και ξέρω πως το τηλεφώνημα ήταν σημαντικό. Ξέρω, ξέρω, ξέρω. Εσύ ξέρεις;
Ξέρεις τελικά πόσο πολύτιμη είναι η ζωή σου; Πιθανότατα δεν ξέρεις, για να την παίζεις καθημερινά στα ζάρια. Γιατί φλερτάρεις επικίνδυνα με την ήττα στην άσφαλτο κάθε φορά που ξεχνάς να θυμίζεις στον εαυτό σου πόσο τον αγαπάς. Πόσο πολύτιμος είναι. Πόσο σου αρέσει να ξυπνάς και να κοιμάσαι, ν’ αναπνέεις, να ερωτεύεσαι, να ζεις.
Ξεχνάς καθημερινά να τον φροντίσεις, να τον προστατέψεις. Το ξεχνάς κι αφαιρείσαι εν ώρα οδήγησης, πείθεσαι ψευδώς ότι έχεις τον έλεγχο, ενώ είσαι υπό την επήρεια αλκοόλ κι αυξάνεις ταχύτητα απαράδεκτα χωρίς λόγο. Κάθε τέτοια φορά μοιάζεις να παίζεις μ’ αναμμένα κάρβουνα κι από τύχη, μοίρα ή ευλογία -πες το όπως θες, καμία διαφορά δε φέρει στ’ αποτέλεσμα- δεν προλαβαίνεις να καείς. Όμως οι πιθανότητες δεν είναι, δυστυχώς, με το μέρος σου σ’ αυτό το θανάσιμο παιχνίδι.
Έρχεται η ώρα να ζυγίσεις τα πράγματα στη ζωή και ν’ αποφασίσεις τι τέλος πάντων είναι ουσιαστικά πιο βαρύτιμο. Πόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή; Κανείς ποτέ δε θα μπορέσει να ορίσει. Αξίζει λιγότερο απ’ τη μικρότερη αναμονή στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας; Αξίζει λιγότερο απ’ το να μη φανείς υποτιθέμενα δειλός στους φίλους σου, επειδή δε θα οδηγήσεις μεθυσμένος; Αξίζει λιγότερο απ’ αυτό το τηλεφώνημα; Με βεβαιότητα σου λέω πως η ζωή σου αξίζει πολύ παραπάνω απ’ αυτά. Για την ακρίβεια, αξίζει τόσο πολύ που δεν μπορώ καν να υπολογίσω, ούτε ν’ αναλογιστώ. Γι’ αυτό κάθε δικαιολογία σαν αυτές, αλλά κι οτιδήποτε ακόμη, μου φαίνεται φτηνό να μπαίνει στο ζύγι, δίπλα στην αξία της ζωής σου. Είναι απλά ανώφελο. Η ζωή σου πάντα θα βαραίνει περισσότερο, θα ‘ναι πιο πολύτιμη.
Μην προκαλείς την τύχη σου. Μην παίζεις με τη ζωή σου. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις πόσο μοιραίο μπορεί ν’ αποβεί το παραμικρό λάθος όταν πρόκειται για την οδήγηση. Τα παραδείγματα δυστυχώς είναι τραγικά αμέτρητα. Τι περιμένεις; Δράσε.
Πριν πιάσεις το τιμόνι υποσχέσου πως θα σε προσέχεις. Θύμησε γρήγορα στον εαυτό σου τι γλυκιά που είναι η ζωή. Τι ωραία γεύση έχουν ο καφές και τα φιλιά, τι μεθυστική ζεστασιά εκπέμπει μια αγκαλιά, τι νοσταλγική μυρωδιά έχει το πατρικό σου. Φέρε στο νου σου πρόσωπα οικεία, αναμνήσεις κι όνειρα. Μετά, υποσχέσου πως θα προσέχεις για όλα αυτά που αγαπάς καθημερινά να ζεις. Υποσχέσου πως θα ‘σαι προσεκτικός και συνετός στην οδήγηση.
Τα γεγονότα έχουν πάντα δυο όψεις κι απόψεις που πάντα θα διίστανται. Το ζήτημα είναι εσύ τι επιλέγεις να υποστηρίξεις. Μαγκιά δεν είναι να τρέχεις και να επιδεικνύεις τις ικανότητές σου στο τιμόνι, ούτε να οδηγείς υπό την επήρεια αλκοόλ για ν’ αποδείξεις ότι είσαι έμπειρος. Μαγκιά είναι να ξέρεις τα όριά σου και να ‘σαι ειλικρινής. Μαγκιά είναι να προστατεύεις τον εαυτό σου και τους συνοδηγούς σου απ’ την απερισκεψία που μπορεί να ‘χει μοιραία αποτελέσματα. Μη διαλέγεις να ‘σαι στη μερίδα εκείνων που σε θέλουν δειλό όταν δεν μπορείς να οδηγήσεις τ’ αυτοκίνητο. Αντίθετα ανέβα ένα σκαλοπάτι παραπάνω και δείξε σ’ όλους εκείνους, που ακόμη έχουν επικίνδυνες αντιλήψεις για την οδήγηση, τη σωστή συμπεριφορά ενός ακέραιου οδηγού.
Και προς Θεού, σεβάσου τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Υπάρχει για να σε προστατεύει στους δρόμους, διασφαλίζοντας τη ζωή σου. Δε γράφτηκε τυχαία, ούτε από κάποιον μνησίκακο που οραματίστηκε ένα κόσμο από ανθρώπους που θα κολλούσαν στην κίνηση, θ’ αργοπορούσαν και θα ταλαιπωρούνταν χωρίς κάποιον προφανή λόγο. Ο Κ.Ο.Κ είναι η Βίβλος του οδηγού. Πρέπει να τον σέβεσαι, γιατί σε προστατεύει κι επιπλέον προστατεύει και τους οδηγούς γύρω σου. Παραβαίνοντάς τον, απειλείς έμμεσα τη ζωή κάποιου συμπολίτη σου. Και δε νομίζω ν’ αρέσκεσαι στην ιδέα αυτή.
Γι’ αυτό, σε παρακαλώ πρόσεχε όταν κρατάς στα χέρια το τιμόνι. Μη χαραμίσεις τον εαυτό σου στην άσφαλτο, είναι μεγάλο κρίμα. Κάποιος εκεί έξω σ’ αγαπάει και σε περιμένει. Από σήμερα και για κάθε επόμενο σήμερα οδήγησε προσεκτικά.
Επιμέλεια Κειμένου Φένιας Σκαρλά: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Φένια Σκαρλά
