Το παν στον έρωτα είναι να κρατιέσαι σε εγρήγορση

Ρισκάροντας να υποπέσω σε νοηματικά σφάλματα, θα κάνω την απόπειρα να εκφράσω ως αντώνυμο της αδράνειας, τον έρωτα. Γιατί έρωτας μπορεί να σημαίνει για καθέναν πολλά και διαφορετικά πράγματα. Πολλοί προσπάθησαν να τον ερμηνεύσουν, να τον ζωγραφίσουν, να του δώσουν μορφή, άλλοι αποφάσισαν πως ο έρωτας είναι κάτι πολύ φευγαλέο κι άυλο για να περιγραφεί, κάτι αδάμαστο, κι όποιος θέλησε να το τιθασεύσει μάλλον τρελός θα ήταν.

Η ίδια η πραγματικότητα, αυτός ο πλουραλισμός που επικρατεί γύρω απ’ τον έρωτα κι η τέχνη και τα δημιουργήματα που αφιερώθηκαν σ’ αυτόν, μεθοδεύουν το συμπέρασμα πως ο έρωτας μόνο στατικός δεν είναι. Είναι ενέργεια, είναι κίνηση ασταμάτητη κι εγρήγορση, είναι χορός, μουσική και φασαρία.

Ο έρωτας τρυπώνει σε μυαλά, καρδιές και σώματα και δίνει ένταση, αυξάνει τους παλμούς. Κάνει τα μάτια να γυαλίζουν, κάνει την καρδιά και την ανάσα πιο γρήγορες. Από αυτή την ενέργεια τρέφεται και ζει ο έρωτας, από αυτή τη μανία.

Έτσι το παν στον έρωτα είναι η διατήρηση της ροής, της αδιάκοπης ροής. Η συνεχής εναλλαγή των σκηνικών, το αμείωτο ενδιαφέρον, το απρόβλεπτο στοιχείο. Το βασικό συστατικό είναι ακριβώς αυτό: το να βρίσκεσαι διαρκώς σε εγρήγορση. Να μην προλαβαίνεις να προσγειωθείς στην πραγματικότητα. Να πετάς στα σύννεφα και να ονειροβατείς. Η καθημερινότητα να είναι γεμάτη εκπλήξεις αναπάντεχες, σκηνικά που δεν έχεις ξαναδεί. Κι όλα αυτά να σε δεσμεύουν σε μια διαρκή κινητοποίηση που καθόλου δε σε κουράζει, όπως θα νόμιζε κανείς -αντίθετα πυροδοτεί μέσα σου μια φλόγα ενέργειας και διάθεσης για ολοένα και περισσότερα.

Μ’ αυτόν τον τρόπο κρατάς και τον αποδεκτή του έρωτά σου σ’ ένα διαρκές ενδιαφέρον. Μαζί παρασύρετε ο ένας τον άλλο σε μια δίνη δυνατών συναισθημάτων με εναλλαγές κι αυξομειώσεις που σας κρατάνε δεμένους και εξαρτημένους απ’ αυτό το τρελό κι ανεξάντλητο συναίσθημα που ζείτε.

Μια όμορφη καλημέρα, ένα μήνυμα μέσα στην ημέρα που θα δείχνει πως ο ένας σκέφτεται τον άλλο. Ένα δώρο σε χρόνο ανύποπτο που ίσως η χρηματική του αξία να είναι μικρή, αλλά η ουσιαστική του αξία να είναι αμέτρητη, καθώς δηλώνει ενδιαφέρον. Μια αυθόρμητη απόφαση, μια πρωτοβουλία. Μια καληνύχτα μ’ ένα φιλί ξεχωριστό κι όνειρα για ένα μέλλον γεμάτο τρέλες, κοινά χαμόγελα, στολισμένα με τη χρυσόσκονη του έρωτα.

Αν ο έρωτας ήταν συνάρτηση θα ήταν μια γραμμή που ποτέ δε θα κατάφερνε να διατηρηθεί σχετικά ευθεία. Παρουσιάζει διαρκείς αυξομειώσεις. Έχει τα πάνω του, αλλά έχει και τα κάτω. Ακόμη κι αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα. Και μάλιστα συντελούν κι αυτά στη διατήρηση της εγρήγορσης. Σε κρατούν σε επαγρύπνηση και σε βάζουν να προσπαθείς περισσότερο για τον έρωτα, σου κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.

Η ενέργεια κι η δράση είναι για τον καθένα υποκειμενικό στοιχείο, όσον αφορά τις σχέσεις.  Καθένας μας μπορεί να εκφράσει την υπερδιέγερση του έρωτα με εκατομμύρια διαφορετικούς τρόπους και μέσα, όμως το μυστικό είναι να το κάνει. Και μάλιστα ούτε καν να το προσπαθεί. Στον έρωτα αυτό δε χρειάζεται. Ο έρωτας σ’ αρπάζει απ’ το χέρι και σε βάζει να κάνεις τα πιο τρελά πράγματα, σου φανερώνει εκφάνσεις του εαυτού σου που κι εσύ ο ίδιος δεν πίστευες πως κρύβεις.

Άπαξ κι επέλθει τέλμα ο έρωτας ασφυκτιεί. Αρχίζει να υπολειτουργεί και χάνεται. Θα έλεγε κανείς πως μπορείς να τον αναστήσεις, αρκεί να επιταχύνεις ξανά τη στιγμή που αφέθηκες άθελά σου να περιμένεις στατικά μια λύση σ’ ένα πρόβλημα που απ’ τη φύση του απεχθάνεται την αδράνεια.