Σεπτέμβρης. Φθινόπωρο. Εποχή που συνοδεύεται απ’ τις πρώτες μικρότερες μέρες, τα πιο δροσερά βράδια, με περισσότερο «μέσα» και λιγότερο «έξω». Για πολλούς φθινόπωρο σημαίνει να απολαμβάνεις τα πρωτοβρόχια με ζεστή σοκολάτα ή αχνιστό καφέ σε ένα χουχουλιάρικο σαλόνι. Για άλλους ρομαντικές βόλτες τη μελαγχολική αυτή εποχή. Επιστροφή στη φοιτητούπολη, επιστροφή στη δουλειά, επιστροφή στη ρουτίνα.
Για μια ειδική κατηγορία, αυτή των σινεφίλ, ο Σεπτέμβρης είναι η αφετηρία για μια χρονιά γεμάτη εξορμήσεις στο σινεμά. Οι πρώτες προβολές των ταινιών κάνουν την εμφάνισή τους ενώ ο καιρός ευνοεί απόλυτα την επίσκεψη του σινεμά με σκοπό την ψυχαγωγία.
Πέρα από όλους εκείνους που κατά περιόδους επισκέπτονται το σινεμά με μόνη αφορμή το να παρακολουθήσουν την ταινία της αρεσκείας τους -ποσοστό που καλύπτει σχεδόν πολύ μεγάλο αριθμό ατόμων- υπάρχουμε κι εμείς που χειμώνα-καλοκαίρι, βρέξει-χιονίσει, θα επιλέξουμε το σινεμά ως μια μορφή διασκέδασης. Εμείς που έχουμε αναγάγει την επίσκεψη στον κινηματογράφο σε μια ολόκληρη ενδιαφέρουσα διαδικασία που ακολουθούμε σχεδόν ευλαβικά και με τεράστια πώρωση.
Για εμάς, δεν έχει σημασία μόνο η ταινία, αλλά η όλη διαδικασία που ακολουθείται. Η επίσκεψη στον κινηματογράφο είναι μια ολόκληρη ιεροτελεστία. Ξεκινά μέρες πριν την πραγματική επίσκεψη, όταν επιδιδόμαστε στην αναζήτηση για επιλογή ταινίας, προβολής, αίθουσας, ημέρας κι ώρας.
Αφού όλα αυτά αποφασιστούν και καταφτάσουμε στον κινηματογράφο, επιβάλλεται η αγορά των απαραιτήτων συνοδευτικών σνακ, δηλαδή ποπ κορν, νάτσος και παγωμένων αναψυκτικών. Συχνά αυτά τα σνακ μας κάνουν πιο πολύ από όλους τους άλλους λόγους να θέλουμε να πάμε σινεμά!
Φυσικά, αφού τελειώσει η προβολή, απαραίτητα ακολουθεί κριτικός σχολιασμός της ταινίας. Γίνεται αναφορά στα καλύτερα και χειρότερα σημεία της, ανάλυση του περιεχομένου της, αναζήτηση του βαθύτερου νοήματός της -όταν αυτό υπάρχει. Μια πραγματική αφοσίωση στην αξιολόγηση της νεοαποκτηθείσας εμπειρίας που μας χάρισε η ταινία που είδαμε.
Η ταινία αυτή καθαυτή δεν έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις αφορμές για την επίσκεψη. Βέβαια, θα προτιμήσουμε να δούμε ταινίες της αρεσκείας μας. Αλλά δε θα είναι λίγες οι φορές που θα πάμε στον κινηματογράφο να παρακολουθήσουμε μια ταινία, μόνο και μόνο γιατί θέλουμε να έχουμε γι’αυτήν άποψη. Προσωπική άποψη. Να μη σχηματίσουμε γνώμη μόνο από τα ακούσματα και τις κριτικές, αλλά να αποκτήσουμε δική μας γνώμη. Να επιβεβαιώσουμε ή να διαψεύσουμε τις φήμες.
Υπάρχουν ακόμα και φορές, όταν η επιθυμία μας να πάμε στον κινηματογράφο είναι τόσο μεγάλη που ενώ έχουμε εξαντλήσει όλες τις προβαλλόμενες ταινίες, αναζητούμε σχεδόν μανιωδώς κάποια προβαλλόμενη, την οποία δεν έχουμε δει, μόνο και μόνο για να μη χάσουμε την ευκαιρία να πάμε στο σινεμά. Κι εννοείται πως ουκ ολίγες φορές έχουμε δει την ίδια ταινία περισσότερες από μια φορές με την αιτιολογία: «ήθελε να την δει κι η υπόλοιπη παρέα κι είπα να πάω!».
Όπως και να ‘χει, για έναν σινεφίλ το σινεμά είναι η απόλυτη εμπειρία παρακολούθησης μιας ταινίας. Τα ηχητικά εφέ είναι καλύτερα από ποτέ, όπως και τα ειδικά εφέ της ταινίας λόγω της νέας τεχνολογίας. Η τεράστια οθόνη είναι σκέτη απόλαυση ενώ κάθε ταινία ανάλογα με το είδος της ευνοείται λόγω της υπεροχής όλων των παραπάνω στο σινεμά συγκριτικά με την παρακολούθηση στο σπίτι.
Και φτάνει το σινεμά να γίνεται μια συνήθεια εβδομαδιαία, ένα χόμπι, μια απασχόληση. Ο χώρος του κινηματογράφου γίνεται το στέκι μας, που φιλοξενεί γέλια με την παρέα, κρυφά φιλάκια με το αμόρε, ερωτικά ραντεβουδάκια.
Ακόμη, ενώνει πολλά βράδια τις μοναξιές πολλών που θα έμεναν ειδάλλως μόνοι στο σπίτι. Το σινεμά είναι η αφορμή για ένωση, για παρέα, για συζήτηση, για έξοδο. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως η επιθυμία μας να παρακολουθήσουμε ταινία στο σινεμά δε μας έχει οδηγήσει ποτέ να πάμε να τη δούμε μόνοι μας, όταν η παρέα απουσιάζει!
Απ’ τα παλιά χρόνια, το σινεμά ήταν ένας χώρος συνάντησης, μια μορφή διασκέδασης. Ακόμη και σήμερα, όσο κι αν αλλάζουν οι εποχές, μέσα στην κινηματογραφική αίθουσα θα συναντήσεις ένα ζευγάρι να κάθεται πιο απόμερα και να απολαμβάνει την ταινία χέρι με χέρι, θα δεις μια παρέα παιδιά να πειράζουν το ένα το άλλο, θα παρατηρήσεις μια οικογένεια να περνά χρόνο ενωμένη. Θα δεις δυο άγνωστους να γίνονται φίλοι, γιατί έτυχε να καθίσουν σε καθίσματα διπλανά.
Να πώς μια ταινία και μια κινηματογραφική αίθουσα μπορεί να φέρει κοντά τους ανθρώπους.
Επιμέλεια Κειμένου Φένιας Σκαρλά: Πωλίνα Πανέρη