Έχεις κανονίσει να βγεις Σάββατο βράδυ. Ξέρεις που θα πας. Σκέφτεσαι τι θα φορέσεις. Αν θα αρέσεις. Πώς θα γίνεις εντυπωσιακή και θα κεντρίσεις τα βλέμματα. Θέλεις να είσαι όμορφη.
Για σένα, λες. Όχι για τους άλλους. Αναρωτήθηκες όμως ποτέ, ποιος ορίζει την ομορφιά;
Ποια είναι τα πρότυπα και αν γύρω από αυτήν έχει στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία;
Ιστορικά, η ομορφιά κινείται γύρω από το χρήμα. Στο μεσαίωνα όμορφη θεωρούνταν η εύσωμη γυναίκα. Αυτή που μπορεί εύκολα να θεωρηθεί μοντελάκι του Fernando Botero.
Ο λόγος που εθεωρείτο όμορφη είναι απλός. Είχε για να φάει. Ένα κορμί τροφαντό, έμοιαζε να σφύζει από ζωή. Ας μην ξεχνάμε πως εκείνη την εποχή δεν υπήρχε η αφθονία των αγαθών που υπάρχει σήμερα και φυσικά οι περισσότερες από τις ασθένειες.
Οι λέξεις χοληστερίνη και δίαιτα δεν είχαν προφερθεί ακόμα. Άρα όμορφη γυναίκα ήταν αυτή που είχε χρήματα για να αγοράσει τρόφιμα και να φάει. Ήταν ένδειξη καλής ζωής. Το σημειώνουμε αυτό.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, όμορφη γυναίκα ήταν αυτή που είχε λευκό δέρμα.
Είναι οικείες οι εικόνες σε πίνακες με γυναίκες με μακριά φουστάνια να τριγυρνάνε με μια ομπρέλα για να προστατευτούν από τον ήλιο. Μπορεί τώρα να μας φαίνεται γελοίο ή τραγικό, τότε όμως ήταν must. Η γυναίκα έπρεπε να έχει λευκό δέρμα. Γιατί; Γιατί αυτό έδειχνε πως «άνηκε» σε ανώτερη τάξη και δεν χρειαζόταν να δουλεύει στα χωράφια. Αυτό έδειχνε ότι είχε χρήματα. Όχι όπως οι ηλιοκαμένες που δούλευαν προς το ζην. Άρα το λευκό δέρμα συνδέεται με το χρήμα καθώς ήταν ένδειξη καλής ζωής. Το σημειώνουμε πάλι και αυτό.
Σήμερα όμως ποια γυναίκα θεωρείται όμορφη; Η περιποιημένη. Αυτή που θα διαθέσει χρήματα για να αγοράσει τα καλλυντικά της, να πάει στο κομμωτήριό της, να κλείνει κάθε εβδομάδα ραντεβού στη μανικιουρίστα της.
Για να αισθανθεί μια γυναίκα όμορφη πρέπει να ξυπνήσει δυο ώρες νωρίτερα για να ετοιμαστεί.
Ναι ξέρω, δεν κάνετε έτσι όλες. Είστε η εξαίρεση. Στις άλλες αναφέρομαι. Μια γυναίκα πρέπει να έχει μια μεγάλη ντουλάπα με ρούχα που πολλές φορές δεν θα έχει χρησιμοποιήσει ποτέ της. Για να είναι όμορφη πρέπει να είναι αδύνατη. Άρα να χτυπιέται στα γυμναστήρια.
Στη σημερινή εποχή έχουν αλλάξει πολλά και δεν θέλω να εμβαθύνω για το πώς χρησιμοποιείται η γυναίκα ως θελκτικό όπλο για να πλουτίσουν κάποιες εταιρείες.
Πώς χρησιμοποιούν το σώμα της και όχι το μυαλό της. Είναι θέμα για διδακτορική διατριβή, όχι ενέσεις σκέψεως σε ένα άρθρο.
Όλη αυτή η βιομηχανία όμως επηρεάζει πλέον και τον άντρα. Όχι σε σχέση με τη γυναίκα, αλλά σε σχέση με το πώς βλέπει ο ίδιος τον εαυτό του.
Γυμναστήριο, μαλλί που κάποιοι το ισιώνουν και στο σπίτι, προϊόντα περιποίησης και ένα γενικότερο life style Που προωθείται από τις εταιρείες. Γιατί όμως ποντάρουν στον άντρα πλέον;
Γιατί ο άντρας είναι εύκολος πελάτης. Έχει χρήματα για να του πάρουν εύκολα και κυρίως δεν είναι απαιτητικός. Σε πέντε λεπτά τελειώνει με τα ψώνια του. Ο άντρας λοιπόν για τη βιομηχανία της ομορφιάς έχει χρήμα να διαθέσει. Το σημειώνουμε και αυτό
Η κοινή συνιστώσα σε όλα τα παραδείγματα από το μεσαίωνα μέχρι σήμερα είναι το χρήμα. Η ομορφιά λοιπόν ισούται με το χρήμα που διακινείς και τούμπαλιν.
Και τώρα ο καθένας μας ας ξανασκεφτεί αν αυτό που θεωρεί ότι του αρέσει είναι πράγματι η δικιά του επιλογή ή μας έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου.
Ας διαμορφώσουμε τα δικά μας πρότυπα ομορφιάς.
Συντάκτης: Αστέριος Αστερίου
