Αυτό το «για πάντα» που λένε κι ονειρεύονται οι ερωτευμένοι είναι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα στη Γη.
Δεν είναι οι σχέσεις πράγματα απλά, δε θέλει η αγάπη δύο για να ζεσταθεί και δεν αρκούν δυο κορμιά σε ένα κρεβάτι για να πετύχεις τον παντοτινό έρωτα που έχεις στο κεφάλι σου.
Είναι ωραία τα μεγαλόπνοα σχέδια, τα τεράστια λόγια και οι υποσχέσεις αιώνιας αγάπης.
Αλλά έχεις κάτσει πραγματικά να αναλογιστείς τις θυσίες και τις παραχωρήσεις που είσαι διατεθειμένος να κάνεις για το μωράκι σου; Έχεις αναρωτηθεί αν και το μωράκι έχει τα κουράγια να αφήσει ενδεχομένως κάποια από τα όνειρά της για να είναι μαζί σου για όσο πάει;
Ο έρωτας είναι μια τραμπάλα. Στη μία άκρη βρίσκεσαι εσύ, τα όνειρά σου, τα σχέδιά σου, τα θέλω σου. Στην άλλη άκρη υπάρχουν άπειρα πράγματα που υπάρχουν στο μυαλό του ανθρώπου σου.
Κι άντε πες, αυτά που έχεις στο μυαλό σου, πάνω-κάτω τα ξέρεις. Που και για αυτά δεν είσαι σίγουρος ακόμη. Τα πλάθεις μέρα με τη μέρα στο μυαλό σου. Προσπαθείς να δώσεις σχήμα στην ευτυχία σου, ζωγραφίζοντας κάθε μέρα κι ένα διαφορετικό μέλλον. Κι αν δε σου αρέσει, πετάς την ακουαρέλα και ξεκινάς να ζωγραφίζεις καινούριο.
Αυτά που έχει στο μυαλό σου ο έρωτάς σου ο αγιάτρευτος, τα έχεις σκεφτεί; Ξέρεις τι θέλει από το μέλλον της; Ή απλά φαντάζεσαι πως το ονειρεύεται μαζί σου, δίνοντάς σου τα κλειδιά του μέλλοντός της; Πιστεύεις δηλαδή πως η φάση για το μωρό σου είναι «Στο άγνωστο με βάρκα τις ορέξεις του μωρού μου»;
Εδώ διαφωνείτε για τη μουσική. Διαφωνείτε για το αν θα πάτε βουνό ή θάλασσα. Ήσουν θεωρητική κατεύθυνση κι εκείνη θετική. Γελάτε με διαφορετικά αστεία, συμπαθείτε άλλους ανθρώπους και υποστηρίζετε άλλες ομάδες.
Αυτά είναι τα μικρά, τα όμορφα, οι σχέσεις κρατιούνται και δένονται από τέτοιες μικρές διαφωνίες. Κι ας γίνονται και μεγάλες πού και πού αυτές οι διαφωνίες, έχετε την αγάπη σας να σας κρατάει εκεί, όταν καμιά φορά το μυαλό κουράζεται.
Τι θα γίνει όμως όταν εσύ θα θέλεις να αλλάξεις πόλη και να πας χίλια χιλιόμετρα μακριά για χάρη της δουλειάς σου; Τι θα συμβεί όταν σου πει πως θέλει να φύγει Εράσμους με τη σχολή της σε άλλη χώρα όσο εσύ θα θέλεις να τη έχεις δίπλα σου; Τι θα γίνει όταν εσύ θες παιδιά τώρα κι εκείνη δεν ξέρει αν θέλει αυτή τη στιγμή, αλλά μπορεί να μην ξέρει και ποτέ;
Η τραμπάλα δε θα ισορροπήσει ποτέ. Δεν είναι φτιαγμένες για αυτό οι τραμπάλες. Δε δημιουργήθηκαν για να βρίσκονται δυο σώματα αιωρούμενα και τα δύο στο ίδιο σημείο.
Κάποιος θα σηκωθεί ψηλά και θα αγγίξει ουρανό και κάποιος θα χώσει τα γόνατά του βαθιά μέσα στο χώμα.
Το ζήτημα είναι αν μπορείς να βάλεις τον έρωτά σου πάνω από όνειρα για καριέρα, φιλοδοξίες, διαφορετικές νοοτροπίες και σχέδια. Είτε εσύ, είτε το μωράκι σου για σένα.
Δεν πρόκειται ποτέ δυο άνθρωποι να είναι ερωτευμένοι και να νιώθουν πως εκπληρώνουν τα επαγγελματικά τους σχέδια και τις φιλοδοξίες τους, ταυτόχρονα. Αυτό είναι το απαισιόδοξο κομμάτι της τραμπάλας.
Ένας άνθρωπος που θα βάλει στην άκρη κάποια θέλω του όμως, μόνο και μόνο για να σε βλέπει να χαμογελάς, αξίζει παραπάνω απ’ όλα τα λεφτά, όλες τις δουλειές και όλες τις διακρίσεις του κόσμου.
Συντάκτης: Ιωάννης Καράπογλου
