Επαφή. Μεγάλο κεφάλαιο. Άπειρες συζητήσεις, απόψεις, αυθεντίες. Είναι ανάγκη; Είναι απλά μια ευχαρίστηση; Πολλά έχουν ειπωθεί. Όταν έρχεται αυτή η στιγμή, που θα νιώσεις τους παλμούς σου να ανεβαίνουν, γιατί θα δεις το άτομο που λαχταράς από τόσο κοντινή απόσταση που σχεδόν αλλοιώνονται τα χαρακτηριστικά του, σβήνουν όλα γύρω σου. Ξεχνάς ότι ανασαίνεις και το μυαλό λειτουργεί με ενστικτώδη τρόπο.

Εκείνη την ώρα μπορεί να θέλεις ν΄αφεθείς στα χέρια του παρτενέρ σου και να πάρεις όσο πιο πολλά μπορείς ή να ελευθερώσεις τα ένστικτά σου και να γίνεις πολύ ενεργητικός βγάζοντας όλα όσα θέλεις μαζί του. Ή μπορεί να σε ιντριγκάρει περισσότερο η δική του ικανοποίηση για να εντυπωσιάσεις και να του μείνει αξέχαστο. Αναρωτήθηκες ποτέ τι μας κάνει να επιλέγουμε τη συμπεριφορά μας επί της επαφής κάθε φορά; Έχει να κάνει με το άτομο απέναντί μας; Είναι τυχαία; Ή μήπως κάτι βαθύτερο μας κινητοποιεί;

Η επαφή μεταξύ δυο ανθρώπων, η οριζόντια όχι η οποιαδήποτε, είναι συνυφασμένη με τη ζωή μας όπως η τροφή και το νερό. Όμως δεν είναι ανάγκη βιολογική. Δεν πεθαίνεις αν δεν το κάνεις. Σχεδόν, βάσει ερευνών, είσαι καλύτερα σωματικά με την έλλειψή του. Οι αθλητές ξέρουν πολύ καλά τι εννοούμε. Εκεί όμως που θα βαρύνει το πράγμα είναι το ψυχολογικό. Εδώ σε θέλω! Κανείς δεν έσκασε επειδή ήταν πολύ ορεξάτος. Οι άνθρωποι καταρρέουν όταν δεν είναι ψυχικά καλυμμένοι. Δοκίμασε να απέχεις πολύ καιρό από το άθλημα και θα καταλάβεις τι εννοώ. Δεν είναι τυχαία η γνωστή φράση.

Υπάρχουν 4 πρωταρχικές ανάγκες στη ζωή μας: ασφάλεια, αυτοπεποίθηση, αυτονομία, επαφή/σύνδεση.

Αν δεν ικανοποιούνται αυτές οι βασικές ανάγκες, ψάχνουμε εναλλακτικούς τρόπους να τις καλύψουμε ειδάλλως πέφτουμε σε κατάθλιψη. Οτιδήποτε κάνουμε, αλήθεια οτιδήποτε, καθοδηγείται από αυτές τις ανάγκες. Κάνουμε οικογένεια για ασφάλεια, επαφή κι αυτοπεποίθηση. Παίζουμε μπάσκετ για επαφή και κερδίζουμε για αυτοπεποίθηση. Πειραματιζόμαστε με ουσίες για αυτονομία και επαφή. Κάνουμε πολεμική τέχνη για αυτοπεποίθηση κι ασφάλεια. Παίρνουμε πτυχίο για ασφάλεια κι αυτοπεποίθηση.

Ό, τι μα ό, τι και να σκεφτούμε, περιέχει ενδόμυχα κάποια ή και όλες αυτές τις ανάγκες μαζί. Ε, μαντέψτε τώρα για ποιο λόγο κάνουμε ό, τι κάνουμε. Ο καθένας ψάχνει να καλύψει τις δικές του ιδιαίτερες ανάγκες γι΄ αυτό και η εκάστοτε διαφορετική συμπεριφορά. Είτε χρειάζεσαι την επιβεβαίωση για να τονώσεις τη χαμένη αυτοπεποίθηση, είτε να αισθανθείς ότι δυναμώνει ο συναισθηματικός δεσμός για πάρεις ασφάλεια, είτε για να αυξήσεις τη σύνδεση με τον άνθρωπό σου, είτε για να νιώσεις ελεύθερος.

Πολλές φορές λόγω σύγκρουσης αναγκών των δύο πλευρών, δημιουργούνται και τα προβλήματα πάνω σ΄αυτόν τον τομέα. Ας κατανοήσουμε τον άνθρωπο απέναντί μας. Είμαστε όλοι υπάρξεις με τις ίδιες αδυναμίες, παλιά τραύματα και βαθιά κρυμμένα θέλω. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να είναι συνδεδεμένη η πράξη με την ψυχοσύνθεσή μας. Το να επιζητείς βέβαια να τονώσεις την αυτοπεποίθησή σου ή να κερδίσεις περισσότερη σύνδεση με κάποιον, σε κάνει να συμπεριφέρεσαι με όχι και τόσο ελκυστικό τρόπο.

Το ζητούμενο και ιδανικό είναι να καλύπτεις τις ανάγκες σου από διάφορες πηγές γύρω σου: οικογένεια, επαγγελματική και κοινωνική ζωή αλλά κυρίως αυτογνωσία και αυτοβελτίωση. Το ΄χω πει και θα το ξαναπώ: όλα αρχίζουν και τελειώνουν από τον ίδιο μας τον εαυτό. Πλήρης θα νιώσεις μόνος σου πρώτα. Έτσι θα μπορείς να ευχαριστηθείς από θέση αυτοπεποίθησης και ηρεμίας και όχι από θέση εξάρτησης και απελπισίας, όχι μόνο τον έρωτα, αλλά την ίδια τη ζωή.

 

 

Συντάκτης: Γεωργία Βλασερού
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου