Σταμάτα να κολλάς όταν σε γράφουν

Ήρθε η ώρα να πάμε κόντρα στον κανόνα που υποστηρίζει ότι όσο σε φτύνει κάποιος, τόσο εσύ κολλάς. Πρέπει να σταματήσουμε να επιβεβαιώνουμε τον κανόνα αυτόν συνεχόμενα. Για να σταματήσει, όμως, αυτό σηκώνει μεγάλη συζήτηση και ίσως ανάλυση επί του θέματος.

Γιατί κολλάμε είναι η πρώτη σκέψη. Άραγε, τι είναι αυτό που μας κάνει να κολλάμε στο άτομο; Είναι ότι δεν μπορούμε να ανεχτούμε ότι κάποιος  δε μας θέλει; Δηλαδή, η αδιαφορία με άλλα λόγια. Αν όλο αυτό είναι απλώς ένα πείσμα;

Οι άνθρωποι ως εγωιστές όταν δεν μπορούμε να έχουμε αυτό που θέλουμε, κάνουμε τα πάντα μέχρι να το καταφέρουμε. Μόλις γίνει αυτό, ξαφνικά ξενερώνουμε και γίνεται το αντίθετο. Έτσι είναι ο κύκλος της ζωής, να επιστρέφει συμπεριφορές, νομίζω. Αλλά αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να γίνεις μέρος αυτού του παιχνιδιού. Αν σκεφτείς αλλιώς την κατάλληλη στιγμή και δεν αρχίσεις τις γνωστές σε όλους μας «υποθέσεις» που είναι καταστροφικές, θα έλεγα, ίσως το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό απ’ το σύνηθες.

Καταρχάς, να το σκέφτεσαι χαλαρά χωρίς να τρελαίνεσαι, βάλε μόνη σου λίγο χιούμορ σ’ αυτήν, την και καλά δύσκολη, και κρίσιμη στιγμή της ζωής σου. Σε έφτυσε, ε και; Δε θα έλεγα ότι έχει πρόβλημα ή άλλους χαρακτηρισμούς που θα εξέφραζε γι’ αυτόν το γλυκό αυτό στοματάκι σου. Το μόνο που έχω να πω είναι πως δεν αρέσουν όλοι σε όλους κι αυτό πρέπει κάποια στιγμή να το δεχτείς μέσα σου, ώστε να μην κολλάς και τόσο εύκολα.

Υπάρχουν τόσοι λόγοι που μπορεί να μην αρέσεις σε κάποιον, όσοι υπάρχουν για κάποιον άλλον που μπορεί να του αρέσεις. Μη θυμώνεις, μην πεισμώνεις και γενικά μην παραφέρεσαι, κι ας είναι στη φύση σου ως γυναίκα που είσαι. Χαλάρωσε, δες καθαρά κι αν πράγματι σε έγραψε, επειδή δεν του έκανες το κλικ, προχώρα. Συνήθως τα μεγάλα συναισθήματα είναι αμοιβαία, δεν τα κυνηγάς με το ζόρι.

Αν πάλι στις περιπτώσεις που το πανέξυπνο, αυτό, αντίθετο φύλο σε γράφει επίτηδες, ενώ σε θέλει κολασμένα, τότε ο φίλος καλά να πάθει! Στην προκειμένη δεν παίζουνε με το μυαλό μιας γυναίκας, είναι ιεροσυλία το λιγότερο. Μόνο σ’ αυτήν την περίπτωση μπορείς να κολλήσεις, γιατί ξέρεις πως ο κακομοίρης το κάνει για σε ψήσει λίγο, για τα γλυκά ματάκια του.

Αλλά πρόσεχε μόνο τότε, ποτέ άλλοτε. Θυμήσου το! Α, και όταν είναι αμοιβαίο, ξαναλέω και τονίζω, τότε ελεύθερα κολλήστε, ερωτευτείτε, αγαπηθείτε κι όλα αυτά που έρχονται με τον καιρό. Αν εσύ που το διαβάζεις αυτό το κείμενο δεν ανήκεις σε μία απ’ τις δύο περιπτώσεις, τότε δεν έχεις το δικαίωμα να κολλήσεις. Για το καλό σου είναι, μην κάνεις γκριμάτσες!

Συνεχίζω για σένα που έχεις ακόμη την αμφιβολία, γιατί να μην κολλήσω. Γιατί δεν αξίζει να χαλάς τις ώρες σου μιλώντας γι’ αυτόν, ενώ αυτός απλώς περνάει καλά με τους φίλους του. Δε χρειάζεται να τρέχεις τις δύσμοιρες φίλες σου, όπου πατά κι όπου βρίσκεται. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τις ακούσεις και να μην τις τραβολογάς. Βγες και πέρνα καλά, μην τρέχεις από πίσω του. Αν είναι, θα το κάνει αυτός. Αλλά κι εσύ που δεν τρέχεις πίσω του κι απλώς παρακολουθείς σαν τρελή τι κάνει στα social media, κακώς το κάνεις. Μόνο τον εαυτό σου ταλαιπωρείς έτσι.

Ξεκολλήστε και ζήστε! Δε σταματάει η ζωή εκεί. Αν δεν έρθει, δεν ήταν να έρθει ποτέ, τόσο απλό. Τι είχατε, τι χάσατε στην τελική. Γι’ αυτό ελευθερώστε το μυαλό σας απ’ ό,τι δεν αξίζει, βάλτε τα καλά σας, χαρίστε παντού το όμορφο χαμόγελό σας και δε θ’ αργήσει να έρθει αυτό που περιμένετε.

Ανακεφαλαίωση λοιπόν, για τυχόν απορίες, αμφιβολίες και λοιπά. Μην κολλάς τόσο εύκολα, απλά επειδή κάποιος δε σου έδωσε σημασία. Κόλλα και μείνε εκεί που αξίζει στο κάτω-κάτω να περάσεις γι’ αυτόν την κόλαση για να βρεις τον παράδεισο. Μη σκέφτεσαι περίεργα γιατί και πώς και χίλια δυο.

Η ζωή είναι απλή και πρέπει να την κοιτάς απλά και να την σκέφτεσαι το ίδιο. Μη σκας, μη φθείρεσαι και μην ταλαιπωρείς εσένα. Να χαμογελάς κάθε στιγμή κι αν είναι να κολλήσεις, τότε να το χαρείς όταν το κάνεις.