Απανταχού ρομαντικοί, ευαίσθητες ψυχές, λάτρεις των κλισέ και μόνιμα ερωτευμένοι μαζευτείτε, αυτό το άρθρο ήρθε για την εξιλέωσή σας. Πόσες φορές σας κατηγόρησαν για την ευαίσθητη και τρυφερή πλευρά σας; Μπορεί και να χλευαστήκατε για τις επιθυμίες σας. «Αυτά συμβαίνουν μόνο στις ταινίες» και κυρίως στις ανάλαφρες συνήθως «αμερικανιές» όπου όλοι είναι ερωτευμένοι κι ευτυχισμένοι, φιλιούνται ζευγάρια και πέφτουν χειροκροτήματα βροχή. Μα αλήθεια πόσοι τα ποθήσαμε όλα αυτά και πόσοι τα κρίναμε;
Έχουμε μια τάση στην εποχή μας να θέλουμε ν’ αποδείξουμε ότι είμαστε αυτόνομοι. Ικανοί για τα πάντα από μόνοι μας. Έτσι, ξεχνάμε να δενόμαστε με τους άλλους. Μια σχέση, ένα ισχυρό φλερτ, μια ένταση είναι πράγματα που μπορούν να μας αποσυντονίσουν και να μας εκθρονίσουν από τη θέση αυτοκυριαρχίας μας. Στην εποχή που αγωνιούμε ν’ αποδείξουμε πως δεν έχουμε ανάγκη κανέναν πόσο πολύ, μπορούμε ν’ αφεθούμε; Βαφτίζουμε έτσι τις διάφορες εκδηλώσεις αγάπης: Κλισέ, ντεμοντέ, αναμενόμενες, με χαρακτηριστική ευκολία, μάλλον τόση, όση για να μη δεχτούμε την πιο ευαίσθητη πλευρά μας. Γινόμαστε πικρόχολοι «νονοί» καταστάσεων σ’ όλα αυτά τα «ντεμοντέ», όπως λουλούδια, σοκολατάκια, υπερβολικές κινήσεις αγάπης. Αναρωτιέμαι ποιον αληθινά από όλους εμάς θα ενοχλούσαν αυτές οι κινήσεις…
Πολλοί είμαστε εν δυνάμει ρομαντικοί και το αρνούμαστε φοβούμενοι ότι μια πιο χαλαρή, γλυκιά κι ανάλαφρη πλευρά μας θα μας ταυτίσει με έννοιες ευάλωτες κι αδύναμες. Χλευαζόμαστε όταν κατά βάθος αποζητάμε και μια μορφή ρομαντισμού στις ζωές μας; Η γνώμη ποιων κυνικών κριτών μας νοιάζει; Δεν είναι δειλία ο έρωτας κι η υπερβολή του, δειλία είναι η ατολμία απέναντι στο μεγαθήριό του.
Κλισέ, αναμενόμενα, ρομαντικά ή αποδείξεις αγάπης κι έρωτα; Ίσως το δεύτερο και μάλλον γι’ αυτό στεναχωριόμαστε και τόσο όταν το ταίρι μας ή το αντικείμενο του πόθου μας φέρθηκε πιστά στα «Δεν έπρεπε» κι έμεινε αδρανής απέναντι στις προσδοκίες μας. Θα έλεγα, ίσως λίγο απόλυτα, πως όλοι θέλουμε να νιώσουμε μοναδικοί, άξιοι για τη διοργάνωση μιας φιέστα, μια καλοσχηματισμένης πρότασης, ενός όμορφου δώρου, ενός ταξιδιού. Όταν ο σύντροφός μας αποπειράται διάφορα για να μας κάνει να νιώσουμε μοναδικοί, ποιος από εμάς μπορεί να τον χαρακτηρίσει κλισέ και βαρετό;
Είμαστε άξιοι αγάπης, απλώς πρέπει να το πιστέψουμε πρώτα εμείς. Αξίζουμε και την υπερβολή μας- δε χρειάζεται να είμαστε και βασιλιάδες όλη μέρα -άλλωστε το στέμμα είναι αρκετά βαρύ. Γιατί να μη μας βλέπει σαν κάτι τόσο μοναδικό και ξεχωριστό ο άνθρωπός μας; Είμαστε κατά βάθος όλοι ήρωες ταινιών που τριγυρνάμε με καφέδες, βιβλία και τσάντες, βιαστικοί και μόνοι. Πού είναι το άτομο που θα πέσει άτσαλα πάνω μας και θα γίνει ο δημιουργός όλων των κλισέ μας;
«Κλισέ», «ξενέρωτα», βαριές λέξεις για να συνδέονται μαζί τους πράξεις έρωτα, αγάπης και πάθους. Έχουμε την τάση, όσα δεν πιστεύουμε πως μπορούμε να νιώσουμε ή να δεχθούμε, να τα μειώνουμε, καθώς μια μειωμένη αξία κάνει ευκολότερη την αποδοχή της πικρίας που νιώθουμε από το πόσο εκλείπουν από τη ζωή μας. Δεν τα πιστεύουμε, δεν τα περιμένουμε και πολλές φορές δεν τα υλοποιούμε ούτε εμείς οι ίδιοι στο αντικείμενο του πόθου μας.
Ο φόβος είναι πολύ σημαντικός παράγοντας σ’ όλο αυτό. Φοβόμαστε να δεθούμε, φοβόμαστε την απόρριψη, φοβόμαστε να εκδηλωθούμε. Μάθαμε να είμαστε μόνοι μας και πολλές φορές ν’ αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν ερωτικά σαν σκεύη και μηχανήματα παραγωγής επιβεβαίωσης. Χορταίνουν οι ορέξεις μας κι οι ανάγκες μας, νιώθουμε καλά με την αυτόνομη οντότητά μας κι αποφεύγουμε να δώσουμε τροφή για σκέψη και δράση στην πιο ευαίσθητη πλευρά μας.
Για να ζήσεις τα κλισέ, να βροντοφωνάζονται «σ’ αγαπάω», να ζωγραφίζονται σε τοίχους ονόματα με καρδιές ή να γράφονται τραγούδια και ποιήματα με αφιερώσεις, ο άλλος πρέπει να σε θεωρεί μοναδικό και ξεχωριστό κι εμείς οι ίδιοι, πολλές φορές φοβούμενοι τόσο πολύ το ενδεχόμενο μιας δέσμευσης, ξεχνάμε να δείξουμε πόσο ιδιαίτερα κι υπέροχα όντα είμαστε.
«Κλισέ», «δεν έπρεπε» μικρές αποδείξεις αγάπης ή υπερβολικά δρώμενα πολλές φορές είναι θεμιτά και αναγκαία. Ξεπεράστε τα όριά σας, κάντε υπερβολές, ερωτευτείτε και δείξτε το. Τίποτα πιο ερωτεύσιμο από αυτό. Υπάρχουν φορές που όλ’ αυτά τα ονομάζουμε αναμενόμενα. Αναμενόμενα; Δεν είναι συμβόλαιο ο έρωτας κι οι σχέσεις, δεν αναμένεις τίποτα, απλώς προσδοκάς κι ελπίζεις. Εκτεθείτε. Βγάλτε τις ταμπέλες από όσα θέλετε να ζήσετε. Διεκδικήστε τα. Κάντε υπερβολές, δεχτείτε υπερβολές.
Όσο για μένα, θα σας ενθαρρύνω σθεναρά, θα βροντοφωνάζω για τον έρωτά σας και την ανάγκη σας να ενημερωθεί όλη η πλάση για τα αισθήματά σας. Θα είμαι το «ωωω», το «ααα» και το αδιάκοπο χειροκρότημα της αισθηματικής κομεντί της ζωής σας. Σκηνή «κλισέ», λήψη «έρωτας», πάμε!
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Άννα Καούνη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
