Κι αν ο έρωτας έρθει με τρόπο που δεν έχεις συνηθίσει;

Ίσως βλέποντας εκείνα τα ζευγάρια γεμάτα πάθος, που τσακώνονται στον δρόμο και τα ξαναβρίσκουν με ένα φιλί στο καπάκι, σκέφτηκες πως αυτό το πάθος κι η ένταση είναι τα συστατικά που είναι πολύ σημαντικά για να κρατηθεί μια σχέση. Από την άλλη, έχεις παρατηρήσει κι εκείνα τα ζευγάρια που αναρωτιέσαι αν είναι ζευγάρι, κολλητοί ή αδέρφια που η σχέση τους διέπεται από μια ηρεμία κι ίσως αυτόματα συμπέρανες πως κάποια στιγμή θα επέλθει η πλήξη αφού το πάθος και η ένταση έχουν χαιρετήσει από καιρό. Ισχύει όμως κάτι τέτοιο; Και ποιο από αυτά τα δυο είδη σχέσης είναι πιο πιθανό να αντέξει στον χρόνο;

Η αλήθεια είναι πως δεν μπορεί να υπάρξει κάποια στάνταρ απάντηση, πως είναι δύσκολο να πεις με σιγουριά κάτι και να καταλήξεις σε ένα συμπέρασμα, καθώς σχέση με σχέση διαφέρει κατά πολύ και φυσικά οι άνθρωποι που την απαρτίζουν επίσης. Μεγάλο ρόλο πέρα από την προσωπικότητα των ανθρώπων μιας σχέσης παίζει εξίσου και το τι ζητάει ο καθένας από τη σχέση που επιλέγει να κάνει. Καμία συνταγή δεν είναι δοκιμασμένη για να σου πει με βεβαιότητα αν αυτό το πείραμα συναισθημάτων θα αποτύχει ή όχι, γιατί είναι φυσικό κι επόμενο πως υπάρχουν διαφορετικά κριτήρια κάθε φορά τα οποία κι αλλάζουν ακόμα κι εντός του ίδιου δεσμού.

Αν προσπαθούσαμε να χωρίσουμε δυο περιπτώσεις, η πρώτη θα αποτελούσε την πεποίθηση πως χωρίς πάθος, ένταση, έρωτα και ακραία συναισθήματα μια σχέση δεν μπορεί να έχει ούτε ποιότητα ούτε να αντέξει στον χρόνο, καθώς θα ήταν μισή. Από την άλλη υπάρχει η λογική που λέει πως ο έρωτας και η αγάπη έρχεται σταδιακά με σεβασμό, υποχωρήσεις, υπομονή κι ας μην είναι τόσο έντονο το στοιχείο του πάθους στην αρχή της σχέσης, ή και ποτέ. Μάχονται ανά τους αιώνες οι λογικές αυτές για το ποια μπορεί να συντηρήσει καλύτερα μια ερωτική σχέση, όμως δεν έχει βρεθεί απάντηση.

Στην περίπτωση που θεωρήσουμε πως ο έρωτας έρχεται με πάθος κι ένταση -και μόνο έτσι υπάρχει- διακρίνουμε ένα κλισέ που όμως έχει μια βάση, καθώς τα πράγματα όταν ερωτεύεσαι συχνά είναι έντονα, τα ζεις όλα μέχρι το τέλος και στο πολύ τους, χάνεις το μέτρο. Αλλά η αλήθεια είναι πως τις περισσότερες φορές όλα αυτά τα έντονα κάποια στιγμή κουράζουν κι εκεί επέρχεται η ρήξη ανάμεσα στο ζευγάρι, όποτε οι πρώτοι σοβαροί καβγάδες αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους, γιατί ποτέ δε συζητήθηκε κάτι με ηρεμία -δεν έμαθε το ζευγάρι να λειτουργεί έτσι. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει κοινή γραμμή πλεύσης, τότε ο χωρισμός είναι σχεδόν αναπόφευκτος. Σπάνια σχέσεις με εντάσεις επιβιώνουν για αρκετό καιρό κι είναι και ποιοτικές, σε σημείο δηλαδή που να μην προκαλούν μη υγιείς καταστάσεις και αρνητικά συναισθήματα στα μέλη της.

Από την άλλη πλευρά, οι άνθρωποι που πιστεύουν πως ο έρωτας έρχεται σταδιακά με πράξεις που να το αποδεικνύουν κι η ένταση δεν έχει σχέση με την ουσία του, στηρίζουν την άποψη αυτή στη διάρκεια που προκύπτει από τη σύμπνοια. Ο έρωτας, σε πολλές περιπτώσεις έχει έρθει μετά από αρκετό καιρό, αφού έχει δημιουργηθεί η σχέση και φυσικά δεν ξεθωριάζει τόσο γρήγορα καθώς η φύση του είναι διαφορετική από την περίπτωση του μπαμ και κάτω. Σε σχέσεις σαν αυτές, οι άνθρωποι βάζουν κατά μέρος την παράνοια του ερωτευμένου -που σαφώς ασκεί μια τεράστια γοητεία στο ερωτικό παιχνίδι-, παραγκωνίζουν ενδεχομένως το πάθος και με ηρεμία και λογική πλέουν προς μια σχέση με λιγότερες εκπλήξεις μεν, μα πιο σταθερή δε.

Εν τέλει ποια από τις δυο είναι πιο safe; Η απάντηση αποτελεί πάντα ζητούμενο του ζευγαριού. Σε πολλές σχέσεις που υπήρχε το πάθος τελικά το τέλος ήρθε παρά πολύ νωρίς, σε άλλες που ο έρωτας δεν ήρθε από την αρχή, δεν ήρθε και ποτέ και σε άλλες ήρθε κάπου στη μέση κι έμεινε. Τίποτα δεν μπορεί να σού εγγυηθεί τη μονιμότητα, τη βεβαιότητα. Το μόνο που μπορεί να σου εξασφαλίσει αυτά τα δυο είναι η προσπάθεια που κάνεις με τον σύντροφό σου, είτε ο έρωτας έρθει την πρώτη μέρα είτε πολύ αργότερα, είτε ποτέ.