Κρυβόμαστε πίσω απ' το «δεν μπορώ, έχω δουλειά»

«Η δουλειά μου είναι ό, τι πιο σημαντικό έχω», «χωρίς δουλειά δεν μπορώ να επιβιώσω». Είναι εκφράσεις που σίγουρα έχεις ακούσει από τον περίγυρό σου ή κάποια χρονική περίοδο της ζωής σου έχεις υιοθετήσει έναν τέτοιο τρόπο ζωής με τη δουλειά να έχει τα πρωτεία στα πάντα. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί; Επιλογή, διέξοδος ή μήπως αποκούμπι;

Οι άνθρωποι που επιλέγουν να βάλουν τη δουλειά τους πάνω απ’ όλα, στην πραγματικότητα είναι πολύ ευαίσθητοι και όταν καλούνται να αντιμετωπίσουν μια δύσκολη ή αμήχανη κατάσταση βρίσκουν τη λύση στην εργασιοθεραπεία, καθώς όλων των ειδών οι δουλειές απαιτούν χρόνο και κρατούν το μυαλό απασχολημένο. Αυτός εξάλλου είναι και ο απώτερος σκοπός τους. Πόσες φορές έχεις ακούσει την έκφραση «δεν μπορώ τώρα πνίγομαι, κάποια άλλη στιγμή»; Βέβαια, αυτό που είναι το σύνηθες είναι ότι αυτή η κάποια στιγμή δε θα υπάρξει πιθανόν ποτέ. Αυτό συμβαίνει γιατί προκειμένου να νιώσουν άβολα ή να αγχωθούν, προτιμούν να κλειστούν στο καβούκι τους αποφεύγοντας τις διαπροσωπικές σχέσεις και ρίχνοντάς το στη δουλειά.

Μια άλλη περίπτωση που μπορεί να συναντήσεις ανθρώπους που χρησιμοποιούν τη δουλειά ως διαφυγή είναι εκείνοι που υποφέρουν από υπερβολικό άγχος. Κάθε φορά που το άγχος εμφανίζεται στη ζωή τους, τότε κατευθείαν κάνουν οποιαδήποτε δουλειά για να ηρεμήσουν το μυαλό και τις σκέψεις τους. Κλειστοί ως χαρακτήρες, δεν ανοίγονται εύκολα κι έχουν μάθει να εκτονώνουν το άγχος τους με τρόπο πρακτικό μεν, όμως επιφανειακό δε. Η εργασιοθεραπεία δεν είναι κακή, αντίθετα θεωρείται χρήσιμη, όταν όμως φτάνει στην υπερβολή της τότε ρουφάει κάθε δημιουργικότητα και συναισθηματική έκφραση.

Το να πνίγεσαι στη δουλειά, πολλές φορές αποτελεί και μια δικαιολογία για την αναβλητικότητα ενός ανθρώπου σε πιο προσωπικά ζητήματα. Κάποιοι, όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα στη σχέση τους ή θέλουν να δώσουν ένα τέλος σε αυτή αλλά φοβούνται να το κάνουν πράξη, επιλέγουν να απομακρυνθούν από τον σύντροφό τους αντί να το συζητήσουν και βάζουν μπροστά στη δουλειά σαν δικαιολογία. Δεν είναι απαραίτητο να βρίσκεσαι σαφώς σε σχέση για να σου συμβεί, ακόμα και στο στάδιο του φλερτ μπορεί να υπάρξει η τέλεια αφορμή για να μην προχωρήσει η σχέση παρακάτω.

Οι άνθρωποι πολλές φορές επιλέγουν να μείνουν μέχρι αργά στη δουλειά, να κάνουν υπερωρίες, να αναλάβουν έξτρα αρμοδιότητες για να αποφύγουν μια βόλτα, έναν καφέ, μια έξοδο. Πόσες φορές έχεις χρησιμοποιήσει και εσύ αυτή ή μια παρόμοια δικαιολογία για να αποφύγεις μια συζήτηση, ένα πρόσωπο, τον ίδιο τον καθρέφτη σου καμιά φορά;

Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ίσως στιγματιστεί με την ταμπέλα του αδιάφορου, εγωιστή, αναίσθητου, ενώ στην πραγματικότητα είναι κάτι πιο περίπλοκο από αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Στην ουσία καθένας έχει τον τρόπο του να αποφεύγει ό, τι πραγματικά τον ζορίζει, έτσι κι η εργασία, ως βασικό στοιχείο της καθημερινότητας, αποτελεί το τέλειο άλλοθι για να μη σκεφτείς άλλους τομείς που έχουν πάει πίσω. Σαφώς υπάρχουν παράπλευρες απώλειες κυρίως για την ψυχολογία κάποιου που τα αφήνει όλα πίσω και επικεντρώνεται αποκλειστικά στη δουλειά του, όση επιτυχία κι αν αυτή του προσφέρει. Το να απομονώνεσαι συνέχεια χρησιμοποιώντας συνεχώς το πρόσχημα του φόρτου εργασίας, εν καιρώ θα σε απομονώσει από τους ανθρώπους, δημιουργώντας έναν γυάλινο τοίχο μεταξύ της ανθρώπινης επαφής και της καθαρά διαδικαστικής απασχόλησης.

Την επόμενη φορά που θα σκεφτείς τη δουλειά ως μοναδική κι ασφαλή λύση σκέψου πως μια βόλτα με έναν δικό σου άνθρωπο ίσως σε λυτρώσει. Καμία δουλειά δε θα μπορέσει να σε πάρει μια αγκαλιά, να σου πει μια γλυκιά κουβέντα για να ηρεμήσεις, να σου προσφέρει ένα ζεστό βλέμμα, να σε καθησυχάσει πως όλα θα πάνε καλά. Κι όσες επιτυχίες κι αν σημειώσεις, που κι αυτές καλοδεχούμενες, δε θα συγκριθούν ποτέ με το βλέμμα των ανθρώπων σου όταν νιώθουν ότι τους αγαπάς και τους φροντίζεις.