Χωράει και λίγος εγωισμός ανάμεσα σε εσένα και το ταίρι σου

Εγωισμός. Μια λέξη, άπειρες συζητήσεις μέχρι πρωίας με φίλους και γνωστούς. Mήπως τελικά πρέπει να κάνεις πίσω, να ρίξεις νερό στο κρασί σου; Να στείλεις ίσως αυτό το μήνυμα που τόσες φορές πληκτρολόγησες και άλλες τόσες έσβησες; Ξεφυσάς. Ένα κουμπί η απόφαση, κοίτα όμως να δεις πόσο δύσκολη είναι. Και αυτό γιατί ενώ συχνά λέμε πως σε μια σχέση δεν πρέπει να βάζουμε πρώτα τον εγωισμό μας, αυτός πολλές φορές αποτελεί μια μέθοδο αυτοπροστασίας. Μερικές φορές η ιστορία έχει δείξει ότι είναι ο μόνος τρόπος η προσγείωση να γίνει με πιο ήπιο τρόπο και να μην υπάρξουν θύματα. Πολλοί άνθρωποι μάλιστα πιστεύουν πως αν μια σχέση λήξει άδοξα, το μόνο που επιβάλλεται να μείνει ατόφιο είναι μια στάλα εγωισμού. Είναι όμως τελικά έτσι ή μιλάμε για μια ακόμα παραίσθηση;

Σκέψου εκείνη τη φορά που ερωτεύτηκες κι έπεσες με τα μούτρα. Όλοι το έχουμε ζήσει κάποια στιγμή, κάναμε όνειρα και επενδύαμε σε ένα κοινό μέλλον με το έτερόν μας ήμισυ. Αναλογίσου τώρα κι εκείνες τις φορές που υπήρχαν μικροκαβγαδάκια και θυμήσου πώς η καρδιά σου χτυπούσε με ένταση τύμπανου μέχρι να δεις εκείνες τις τρεις τελίτσες που σου έδειχναν ότι πληκτρολογεί τελικά το μήνυμα που τόσο ήθελες να δεις. Εκείνο που σηματοδοτούσε ότι όλα έφτιαξαν. Δεν έχει όμως κάθε ρομάντζο καλή κατάληξη και όταν όλα τελείωσαν, πιθανότατα πρώτο ένστικτο ήταν να ψάξεις να δεις πώς να τα διορθώσεις, δεύτερο όμως ένστικτο ήρθε ο εγωισμός και σου είπε να κάτσεις εκεί που κάθεσαι!

Σκέψου και εκείνη τη φορά που έκανες μια σχέση αλλά δεν εκφράστηκες σχεδόν ποτέ, κρατούσες τα συναισθήματά σου και η άλλη πλευρά μπερδευόταν. Εκείνη τη φορά που ύψωσες τόσο ψηλά τα τείχη του εγωισμού σου για να μη φανείς ευάλωτος που δεν έφτανε ο σύντροφός σου, όχι να τα περάσει, αλλά ούτε καν να ρίξει μια κλεφτή ματιά για να σε πλησιάσει. Η κατάληξη φυσικά ήταν να πέσουν άλλη μια φορά τίτλοι τέλους με πρώτο όνομα στους συντελεστές να φιγουράρει φυσικά το κλασικό. «Εγωισμός».

Υπάρχει μια τόση δα, λεπτή γραμμή μεταξύ αυτοσεβασμού και υπεροψίας που είναι σημαντικό να λαμβάνεις υπόψιν πριν πάρεις την απόφαση να μπεις σε μια σχέση. Είναι δύσκολο να ξεγυμνώσεις την ψυχή σου, τις επιθυμίες σου και τους φόβους σου μπροστά από έναν άνθρωπο, όμως αν κρύψεις τα πάντα κινδυνεύεις να τον κάνεις να απομακρυνθεί. Από την άλλη αν επιλέξεις να αφεθείς τελείως κινδυνεύεις να τον τρομάξεις. Δεν αντέχουν όλοι την αλήθεια σου, τουλάχιστον όχι σε ολόκληρο το μεγαλείο της.

Καλό θα ήταν να προσέξεις να μην πλησιάσεις ποτέ τα δυο άκρα. Φαντάσου τα σαν ένα χώρο περιφραγμένο με ηλεκτροφόρο φράχτη. Η πιο ασφαλή μέθοδος είναι να μένεις κάπου στη μέση γιατί αν το ρισκάρεις και πας κοντά στις άκρες, είτε λίγο σε χτυπήσει το ρεύμα είτε πολύ η ίδια ζημιά θα γίνει. Ό,τι είναι ακραίο με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε καταστροφή. Γι’ αυτό λοιπόν είναι καλό στην αρχή αλλά και στη συνέχεια μιας σχέσης να είσαι πολύ ξεκάθαρος, πρώτα με τον εαυτό σου και μετά με τον σύντροφό σου, στο τι ακριβώς θέλεις από αυτήν τη σχέση και στο τι είσαι διατεθειμένος να επενδύσεις. Όταν τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και από τις δυο πλευρές η πιθανότητα του λάθος αρχίζει και λιγοστεύει. Όταν θα ξέρεις τι θέλεις και τι όχι, θα είναι εύκολο να θέσεις και όρια ευδιάκριτα και ουσιαστικά.

Έχεις αλήθεια σκεφτεί ποτέ γιατί ο άνθρωπος τοποθετεί τον εγωισμό του είτε τόσο ψηλά που θέλει σκάλα να τον φτάσει, είτε τόσο χαμηλά που ακουμπάει πάτωμα; Στην πρώτη περίπτωση το κάνει από άμυνα, κρατάει το προσωπείο του άτρωτου και πορεύεται με αυτό κι ας ξέρει ότι και ο πιο δυνατός άνθρωπος κάποτε θα λυγίσει. Στη δεύτερη πάλι περίπτωση, σε εκείνη που δεν κρατάει καθόλου, ουσιαστικά το κάνει λόγω της έμφυτης ανάγκης μας για αποδοχή.

Όπως είναι φανερό καμία από αυτές τις δυο καταστάσεις δεν είναι ό,τι καλύτερο, αντιθέτως είναι επίφοβες τόσο για τον ίδιο τον άνθρωπο που τις επιλέγει, όσο και για εκείνον που έχει επιλέξει για σύντροφο. Ίσως σε έναν ιδανικό κόσμο η λύση να βρίσκεται ακριβώς στη μέση, στο να μπορεί δηλαδή ένας άνθρωπος να εκφράζει ανοιχτά τα συναισθήματά του, αλλά ταυτόχρονα να μπορεί να τα προφυλάξει, όχι μέσω εγωισμού, αλλά μέσω ισορροπημένης έκθεσης. Μέχρι όμως να καταφέρουμε να φτάσουμε σε αυτό το τόσο ιδανικό σενάριο, ας προσπαθήσουμε απλώς να κρατήσουμε τον εγωισμό μας μακριά από τα άκρα.