Αγαπάμε περισσότερο όσους μοιραζόνται μαζί μας κοινά στοιχεία

Στα διάφορα μονοπάτια της ζωής που θα διαβείς, ανάμεσα στους πολυάριθμους και ποικιλόμορφους ανθρώπους που θα συναντήσεις, θα καταλάβεις πως με ελάχιστους θα δεθείς. Και με ακόμα πιο λίγους θα ταιριάξεις ολοκληρωτικά, ή καλύτερα, θα προσκολλήσεις.  Ίσως φταίει το γεγονός πως είμαστε τόσοι πολλοί και ταυτόχρονα τόσο διαφορετικοί που δύσκολα θα βρούμε κοινά σημεία ο ένας στον άλλον. Ίσως πάλι φταίει πως είμαστε διασκορπισμένοι σε πολλά σημεία του πλανήτη, ποιος ξέρει;

Το θέμα είναι πως σίγουρα θα συναντήσουμε ένα-δύο που θα ταιριάξουμε λίγο παραπάνω. Αυτούς που, πέρα από μία ωραία συζήτηση, θα μοιραζόμαστε κοινές ιδεολογίες περί ζωής με αποτέλεσμα μία απλή κουβέντα να καταλήγει σε μία στενή και βαθυστόχαστη συζήτηση. Γιατί έναν άνθρωπο δεν αρκεί απλά να το συμπαθήσεις γιατί σου χαμογέλασε ή επειδή ήταν όμορφος ή φάνηκε αρκετά ευγενής, πρέπει να ψάξεις λίγο πιο βαθιά. Το φαίνεσθαι δεν έγινε βάση σε καμία σχέση, αφού από μόνο του δεν είναι γερό θεμέλιο.

Και πέρα από τις ιδεολογίες, με έναν άνθρωπο μπορείς να μοιραστείς και παρόμοιες εμπειρίες που και οι δύο έτυχε να αντιμετωπίσετε με παρόμοιο τρόπο. Πάθη και κώδικες. Ό,τι σας χάρισαν αυτά τα στραβοπατήματα στο δρόμο της ζωής. Αυτά είναι που δένουν δύο ανθρώπους περισσότερο. Ούτε η όψη ούτε τα λόγια, αλλά τα βιώματα. Τα δυνατά συναισθήματα που νιώσατε και οι δύο κάποια στιγμή της ζωής σας. Αυτά που τώρα συζητάτε και αντιλαμβάνεστε πως δεν είσαστε οι μόνοι που σκέφτεστε όπως σκέφτεστε. Αλλά εκεί έξω υπάρχουν και άλλοι. Μπροστά στα μάτια σας υπάρχει και άλλος.

Και ας αφήσουμε το παρελθόν. Υπάρχουν και αυτοί που μοιράζεστε κοινά όνειρα για το μέλλον ή ακόμα και το παρόν. Ακόμα και κοινά καθημερινά πράγματα: από τον τρόπο που πίνετε τον καφέ σας μέχρι και το χρώμα που προτιμάτε. Βρίσκετε κοινά στοιχεία ακόμα και σε σημεία τα οποία ούτε οι ίδιοι φανταζόσασταν. Και με μία παραπάνω συζήτηση συναντάτε όλο και περισσότερα κοινά. Βόλτες σε παραλίες, μουσικές, βιβλία, παιχνίδια. Πράγματα απλά, κοινά, καθημερινά. Πράγματα που αγαπάτε γιατί είναι μέρος της καθημερηνότητάς σας, των σκέψεών σας, των επιθυμιών σας.
Αυτούς τους ανθρώπους, να ξέρετε, θα τους αγαπήσετε λίγο παραπάνω.

Αφού είναι αυτοί, μέσα στη μίζερη αυτή ζωή, που βρίσκουν χαρά στα ίδια πράγματα που βρίσκετε και εσείς. Στην ίδια μουσική, στο ίδιο μέρος, με τον ίδιο τρόπο. Είναι αυτοί που θα σας παρακινήσουν να τα κατακτήσετε αυτά τα πράγματα και θα σας υπενθυμίσουν τους λόγους που τα αγαπάτε. Γιατί ίσως μες στην κατρακύλα της ζωής τους ξεχάσατε τους λόγους αυτούς και τα βάλατε στην άκρη. Είναι η νότα αισιοδοξίας που χρειάζεται κάθε άνθρωπος στη ζωή του. Που χρειάζεσαι εσύ στη ζωή σου.

Γιατί οι περισσότεροι αγαπάμε τα ταξίδια. Αλλά άλλο να τα προσχεδιάζει κανείς μόνος του, και άλλο μαζί με έναν άλλον άνθρωπο ο οποίος θα είναι το ίδιο ενθουσιώδης με εκείνον. Όπως επίσης πολλοί, αγαπούν τον χορό, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με το να χορεύει κανείς μαζί με κάποιον άλλον. Η χαρά λένε, όταν τη μοιράζεσαι, διπλασιάζεται. Και όσες φορές θες την πολλαπλασιάζεις θα σου πω εγώ. Αρκεί να προέρχεται από ανθρώπους που έχουν το ίδιο πάθος.