Έχεις αναλογιστεί ποτέ πόσο χρόνο καταναλώνεις με σκοπό τη σύνταξη του τέλειου μηνύματος προς το ταίρι ή το αντικείμενο του πόθου σου; Πληκτρολογείς, σβήνεις και πάλι απ’ την αρχή. Υπολογίζεις ακόμη και την τελευταία τελεία. Μην παρεξηγηθεί το ύφος σου, όμως μην κρυφτεί το ενδιαφέρον σου πίσω απ’το πέπλο του αλγόριθμου που έφτιαξες στο μυαλό σου για το τι εστί ιδανικό μήνυμα. Κάποιες κουβέντες όμως αξίζει να ειπωθούν στην πιο απλή τους μορφή. Καθημερινές φράσεις που είναι μερικές φορές τελειότερες απ’ αυτές που θα περάσεις από φίλτρο.

 

1. «Να προσέχεις»

Δυο μικρές λεξούλες, που περικλείουν όμως όλη την ουσία μέσα τους. Είναι θέμα συνήθειας, δεν είναι όμως επιφανειακό. Δεν έχει σημασία αν θα πάει μέχρι το περίπτερο, ή αν θα πάει ταξίδι αναψυχής. Εσύ πάντα θα επαναλαμβάνεις αυτές τις δύο λεξούλες στον άνθρωπο εκείνο που κάνει την καρδούλα σου να φτερουγίζει. Γιατί αν δεν προσέχει, εσύ μετά ποιον θα ‘χεις για να του το λες συνεχώς;

 

2. «Μην τρέχεις στο δρόμο»

Άπαξ κι αντιληφθείς πως σου στέλνει μηνύματα ενώ οδηγάει, ή πως έφτασε σπίτι νωρίτερα από άλλες φορές, ξαφνικά γεννιέται μια ανησυχία. Κι έτσι θες να τονίζεις αυτή την κουβέντα, όχι πως δεν το ξέρει, απλά να, νιώθεις πως θες να το λες στον άνθρωπο αυτό. Γιατί οταν δεν είσαι εσύ παρόν για να τον προσέχεις, θα πρέπει να του υπενθυμίζεις πως πρέπει να προσέχει και για τους δυο σας. Για να είναι καλά κι εσύ καλύτερα επειδή είναι.

 

3. «Στείλε μου όταν φτάσεις»

Δεν έχει σημασία τι ώρα θα ‘ναι, ούτε αν εσύ θα κοιμάσαι εκείνη την ώρα. Είναι όμως εκείνο το μήνυμα της ανακούφισης που είτε το δεις το πρωί όταν ξυπνήσεις είτε το ίδιο βράδυ, θα ξέρεις πως σ’άκουσε όταν ζήτησες αυτό το εύκολο και μικρό. Δεν έχει ιδιαίτερο σκοπό αυτό σου το ζητούμενο, είναι κυρίως για χάρη της καμπύλης που θα σχηματιστεί πάνω απ’το πηγούνι σου, όταν πράγματι θα σου στείλει όταν φτάσει.

 

4. «Κοιμάσαι;»

Παρένθεση «θα ‘θελα να κοιμόμασταν μαζί». Κλείνει η παρένθεση.

 

5. «Πώς πάει η δουλειά;»

Ή με άλλα λόγια προσπαθείς να δηλώσεις το παρόν σου. Ναι, σ΄ενδιαφέρει να μάθεις πώς πάει η δουλειά του και η μέρα του. Είναι όμως κι ένας τρόπος να ενταχθείς κι εσύ μέσα σ’αυτήν. Να δείξεις πως βρίσκεσαι εκεί όλες τις ώρες της μέρας και πως προθυμοποιείσαι ν’ακούσεις ό,τι κι αν έχει να σου πει. Πως σε ενδιαφέρουν τ’ασήμαντα, τα καθημερινά του. Πως θες να μάθεις για τη ρουτίνα του. Μα και να γίνεις μέρος της.

 

6. «Έφαγες;»

Δεν ξέρω τι σχέση μπορεί αν ‘χει το γονεΐκό ένστικτο με τα ερωτικά, όμως όταν νοιάζεσαι για έναν άλλον άνθρωπο, θες να τον προσέχεις και να τον φροντίζεις. Οπότε ανά διαστήματα ίσως ν’ακούγεσαι σαν τη μάνα σου, αλλά σε μια πιο κιουτ εκδοχή της.

 

7. «Ήθελα να δω πώς είσαι»

Δεν υπάρχει πιο προσποιητό μήνυμα από ένα ξερό «τι κάνεις;» χωρίς περαιτέρω εκδήλωση ενδιαφέροντος για το αν το άτομο στην άλλη άκρη της σύνδεσης είναι καλά και τι κάνει στ’αλήθεια. Αντιστοίχως, δεν υπάρχει πιο ειλικρινές «πώς είσαι;» με την αληθινή πρόθεση να μάθεις πώς είναι. Αν τον απασχολεί κάτι, αν η μέρα του εξελίσσεται όμορφα, ανιαρά, συνηθισμένα. Αν συνέβη κάτι παράδοξο. Αν θέλει κάτι να μοιραστεί με κάποιον. Γιατί όχι μ’ εσένα.

 

8. «Σε σκέφτομαι»

Σε ανύποπτο χρόνο. Την ώρα που σου συμβαίνει. Που αυτό καλύπτει όλα όσα νιώθεις τη δεδομένη στιγμή. Πες το. Δε θα πάει στράφι.

 

9. «Να περάσεις όμορφα»

Όσο κι αν θα ‘θελες να βρίσκεσαι εκεί κάπου κοντά στην κάθε στιγμή αυτού του ατόμου, ακόμα κι όταν δεν είσαι, θες να σκέφτεσαι πως χαμογελάει. Πως περνάει όμορφα και ευφραίνεται η ψυχή του. Γι’ αυτό το εύχεσαι και το ενθαρρύνεις. Ίσως μόνο να διακόψεις για λίγο και να παραπέμψεις στο νούμερο εννέα.

 

10. «Πότε θα σε δω;»

Ούτε «αν» και κανένα «θα». Ούτε να περιμένεις πότε θα στο προτείνει η άλλη πλευρά. Αν το νιώθεις απλώς πληκτρολόγησέ το. Εκφράσου και δείξε πως περιμένεις πώς και πώς την ώρα. Πως όποια κι αν είναι, το πιο πιθανό είναι πως θα ‘σαι στη διάθεση του ανθρώπου αυτού. Το «εδώ και τώρα» κρίνεται ως η ορθότερη απάντηση για έναν καψούρη.

 

10+ 1.  «Μου ‘λειψες»

Κι όλα τα παραπάνω επειδή συμβαίνει αυτό. Επειδή όταν ερωτεύεσαι, καψουρεύεσαι, έχεις «κρας» μ’ ένα άτομο -διάλεξε όποια φράση σε κάνει να νιώθεις πιο άνετα– σου λείπει συχνά-πυκνά. Δε χορταίνεις να βρίσκεστε οι δυο σας, να περνάτε μαζί στιγμές. Όταν το λες, δεν είναι απλώς επειδή είθισται.  Έτσι απλώς για να το πεις, επειδή μάλλον ταιριάζει. Ή βγάζει νόημα σε μια τέτοια περίπτωση. Είναι επειδή σου λείπει, ακόμα κι αν λείπει μια ώρα. Είναι επειδή σου βγάζει την παιδική αθωότητα που σε προστάζει να γράφεις το καθετί που νιώθεις στο χαρτί και να του το δείχνεις. Και δεν υπάρχει πιο τρυφερή έκφραση ενδιαφέροντος και έγνοιας απ’ αυτή.

 

Συντάκτης: Άνδρη Χριστοφή
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου