Γιατί σε συμφέρει να αποτύχει το πρώτο ραντεβού

Το πρώτο ραντεβού έχει φτάσει ν’ αποτελεί άγνωστη λέξη, πόσο μάλλον ένα πετυχημένο του είδους. Η ανθρώπινη επαφή έχει πλέον γίνει τυπική, ή απουσιάζει παντελώς από την καθημερινότητά μας. Το φλερτ, μια τρυφερή προσέγγιση, χρήζουν άψογου σχεδιασμού προτού καν τολμήσουμε να φτάσουμε στο στάδιο του πρώτου ραντεβού. Το τι εννοούμε όταν λέμε πετυχημένο όμως, χωράει πολλές ερμηνείες και καταλήξεις. Προφανώς το να οδηγήσει σ’ένα δεύτερο κι ένα τρίτο, σε μια σχέση, σε μια πιο κοντινή επαφή. Στη γνωριμία μ’ ένα άτομο με το οποίο έχουμε κοινά ενδιαφέροντα κι απόψεις για να μοιραστούμε. Ένα άτομο με το οποίο ταιριάζουμε, γιατί αποτελούμαστε από παρόμοια κομμάτια παζλ.

Όταν όμως αυτό το ραντεβού δεν πάει όπως θα φανταζόμασταν ή θα ελπίζαμε, τότε ο καταβεβλημένος εγωισμός μας ψάχνει αιτίες και λάθος κινήσεις. Ερωτήσεις που θα μπορούσαν ν’απαντηθούν αλλιώς, έξυπνες ατάκες που δε χρησιμοποιήθηκαν, λιγότερη ή περισσότερη διαχυτικότητα, καλύτερο και πιο προσεγμένο σχεδιασμό. Χωρίς πουθενά να υπάρχει η παραμικρή υπόνοια, εάν ένα δεύτερο ραντεβού με το άτομο εκείνο, είναι αυτό που επιθυμούσαμε. Δε σκεφτόμαστε πως αν πράγματι μπορούσαμε να πάμε το χρόνο πίσω και να «φτιάξουμε» όλα όσα δεν κάναμε σωστά, αν πράγματι θα θέλαμε μια επανάληψη με το ίδιο άτομο στο ίδιο χωροχρονικό πλαίσιο. Όχι, γιατί ποσώς μας ενδιαφέρει τη δεδομένη στιγμή. Εκείνο που πεινάει και ψάχνει απεγνωσμένα για τροφή είναι ο εγωισμός μας και τι στο καλό κάναμε λάθος, χάνοντας σ’ένα τόσο καλοστημένο και μελετημένο παιχνίδι φλερτ.

Φυσικά όμως ποτέ δε θα βρει το μοιραίο εκείνο λάθος, καθώς καμιά αποτυχία δε σηματοδοτείται με την όχι-όπως-οραματιζόμασταν κατάληξη ενός τέτοιου πρώτου ραντεβού. Αντιθέτως, όταν τα πράγματα δεν κυλήσουν όπως τα είχαμε στο μυαλό μας, αυτό αποτελεί από μόνο του μια καινούρια ευκαιρία. Μια ευκαιρία για να ξεχωρίζουμε εξαρχής τι μας κάνει και τι όχι. Τι θα θέλαμε από έναν πιθανό σύντροφο και τι θα αποτελούσε αποτρεπτικό παράγοντα σύναψης οποιασδήποτε σχέσης. Στην ουσία, με το να μη δέσει το γλυκό με κάποιο άτομο, αυτό μας ανοίγει πόρτες προς την εξεύρεση κάποιου καταλληλότερου, αφού λογικά, δε θα πέσουμε ξανά σε παρόμοιες περιπτώσεις, αλλά θα επιλέξουμε να κινηθούμε προς άλλη πορεία.

Επιπλέον, ίσως μας βγάλει και από τον «κόπο», των συνεχόμενων ραντεβού με οποιοδήποτε άνθρωπο παρουσιάζει έστω κι ένα στοιχείο που το κρίνει ενδιαφέρον σε σχέση μ’ εμάς. Αφού θα μπορούμε ν’αντιληφθούμε ακόμα και πριν φτάσουμε εκεί άλλα στοιχεία που ίσως δε θα ήταν ιδανικά, όσο αφορά την απολύτως υποκειμενική μας γνώμη. Πολύ συχνά, όταν είμαστε διαθέσιμοι κι έτοιμοι για αναζήτηση μιας σχέσης, πέφτουμε στην παγίδα του εάν δε δοκιμάσεις δε μπορείς να ξέρεις αν θα σ’αρέσει. Έτσι, ξεκινάμε να προσεγγίζουμε πολλά άτομα, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μας, πως δε μπορεί, ένα απ’αυτά θα μας κάνει το κλικ και θα τα βρούμε. Παίζουμε λοιπόν με τις πιθανότητες αλλά χωρίς να το καταλάβουμε και με την υπομονή μας. Πράγματι, ίσως έτσι να δημιουργείται ένα μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας, αφού θα έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε πολλά πρώτα ραντεβού. Μαζί μ’αυτό όμως, μεγαλώνει και το ποσοστό αποτυχίας κι ο αντίκτυπος που έχει αυτή στο εγώ μας αλλά και την ψυχολογία μας.

Για να γυρίσουμε το παιχνίδι λοιπόν και να λειτουργεί προς το συμφέρον μας, καλό θα ήταν να εκμεταλλευόμαστε την κάθε μία γνωριμία. Ακόμα κι αν θα περιοριστεί στη μια φορά, φυσικά κι έχει κάτι να μας μάθει. Έχει να μας διδάξει πως ίσως να μη θέλουμε ξανά να βγούμε με άτομα που έχουν συγκεκριμένο γούστο στους χώρους που συχνάζουν, στα θέματα συζήτησης που τα αφορούν, στον τρόπο που συμπεριφέρονται και μιλάνε, γιατί πολύ απλά δεν ταιριάζει στη δικιά μας ιδιοσυγκρασία. Μπορεί ο καθένας μας να είναι ξεχωριστός και πολύ διαφορετικός από τους υπόλοιπους, όμως δεν παύουμε να παρουσιάζουμε μοτίβα που μας τοποθετούν μέσα σε συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρωπίνων συμπεριφορών. Έτσι, δίνεται η δυνατότητα διαχωρισμού, σχετικά με το σε ποια κατηγορία ανήκει ο καθένας από εμάς, όπως κι ο καθένας από αυτούς με τους οποίους σκεφτόμαστε να προσεγγίσουμε για να γνωρίσουμε.

Και στο κάτω κάτω, ένα αποτυχημένο πρώτο ραντεβού δε σημαίνει απαραιτήτως πως κάναμε κάτι λάθος, γι’αυτό ας πάψουμε να ψάχνουμε ανελλιπώς τι θα μπορούσαμε να κάναμε καλύτερα.  Μπορεί πολύ απλά να σημαίνει πως δεν ήτανε γραφτό να πετύχει με το συγκεκριμένο άτομο τη δεδομένη στιγμή και πάμε παρακάτω. Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που αυτό το οποίο βασανίζει το μυαλουδάκι μας ισχύει, όταν ανακαλύψουμε τελικά ποια ήταν η λάθος κίνηση, αυτό θα ήταν τροφή για σκέψη όσο αφορά την επόμενη προσπάθεια και όχι αυτή που πέρασε και δεν έκατσε. Εξάλλου, ο εγωισμός μας, δε νοιάζεται για το πώς θα διορθώσει αυτό που ήδη έχει γίνει για να φέρει πίσω εκείνο το άτομο με το οποίο έχουμε ήδη βγει. Απλώς νοιάζεται να βγει σωστός, όσο ωμό κι αν ακούγεται αυτό. Ας τον τροφοδοτήσουμε, ναι, αλλά ας έχει αυτή μας η προσπάθεια και μια ωφελιμότητα κρυμμένη από πίσω. Που δεν είναι άλλη, από την προσπάθειά μας να χειριζόμαστε αντίστοιχες περιπτώσεις όπως θεωρούμε καλύτερα, μελλοντικά.