Φράσεις όπως «Όταν θες κάτι πάρα πολύ, το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις» ή «Όταν σκέφτεσαι έντονα κάτι αρνητικό τότε το προκαλείς και συμβαίνει» πηγαινοέρχονται συχνά σε καθημερινές συζητήσεις κι αναλύσεις ανάμεσα σε παρέες. Λίγοι είναι, όμως, αυτοί που σκέφτηκαν την πηγή απ’ την οποία αντλούνται τέτοιες κουβέντες, παραμένοντας διαχρονικές και χρησιμοποιούμενες συχνά ως ο «κανόνας». Μπορεί η θέληση να ‘ναι συνυφασμένη με την πραγματοποίηση; Μπορεί το σύμπαν να ακούσει τις πιο βαθιές σου σκέψεις; Μπορεί το υποσυνείδητό σου να διαμορφωθεί εκούσια από ‘σένα τον ίδιο;
Μάθαμε όλοι να λέμε ότι το υποσυνείδητό μας επηρεάζεται από αυτά που σκεφτόμαστε κι αυτά που μας συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Απ’ την πιο απλή περίπτωση μέχρι την πιο περίπλοκη. Ας πούμε πως πας σινεμά. Παρακολουθείς ένα θρίλερ. Σε τρομάζει, αλλά δε δίνεις σημασία, γιατί είσαι μεγάλο παιδάκι και ξέρεις ότι είναι απλώς μια ταινία. Όταν πέσεις στο κρεβάτι σου, όμως, τα όνειρά σου οργιάζουν. Δολοφόνοι, πτώματα, αίματα, όλοι πρωταγωνιστές στον δικό σου τον ύπνο. Αμέσως κάνεις τη σύνδεση και σκέφτεσαι πως οι τελευταίες εικόνες που αντίκρισες πριν ξαπλώσεις ήταν αντίστοιχες. Αποτυπώθηκαν, επομένως, στο υποσυνείδητό σου κι αναπαράχθηκαν κατά τη διάρκεια του ύπνου σου. Και κάπως έτσι, απλά, αντιλαμβάνεται ο μέσος άνθρωπος πώς λειτουργεί το υποσυνείδητο.
Όμως σκέψου αυτό: Η επιλογή του θρίλερ που πήγες να παρακολουθήσεις έγινε από ‘σένα. Σωστά; Τότε εσύ ήσουν ο άνθρωπος που πείραξε το υποσυνείδητό του χωρίς καν να το καταλάβει. Εσύ πρόσθεσες την πληροφορία κι αυτό έκανε εκείνο που ξέρει καλά. Τη μαγείρεψε, την εμπλούτισε και σου την παρουσίασε με τον πιο ευφάνταστο τρόπο. Τώρα σκέψου το όλο αυτό ανάποδα. Πώς θα σου φαινόταν αν επέλεγες την πληροφορία πιο προσεκτικά, αν μέσω των σκέψεών σου είχες τον έλεγχο του υποσυνειδήτου σου κι αυτό σου παρουσίαζε τις ιδανικές, για ‘σένα, εικόνες και συνθήκες; «Γίνεται;» θα μου πεις. «Γιατί όχι;» είναι η απάντηση.
Οι λεγόμενες «τεχνικές αυθυποβολής» είναι που βοηθούν τον άνθρωπο να χρησιμοποιεί τη φαντασία του προς όφελός του, για να εισάγει στον συνειδητό κι υποσυνείδητο χώρο του μυαλού του επιλεγμένες πληροφορίες.
Όλα ξεκινούν απ’ τη θέληση. Πρόσεξε τη διαφορά εδώ, όχι την επιθυμία αλλά τη θέληση. Η θέληση είναι κάτι σταθερό, καθώς η επιθυμία μεταβάλλεται ανάλογα με τη συναισθηματική κατάσταση, τις συνθήκες που περιβάλλουν το άτομο και διάφορους άλλους εξωγενείς παράγοντες. Αντιθέτως, η θέληση είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη συνείδηση και χαρακτηρίζεται από σταθερότητα και γερά θεμέλια. Μέσω της θέλησης μπορεί ο άνθρωπος να ‘χει τον έλεγχο σώματος και μυαλού, να διαμορφώσει σκέψεις, συναισθήματα, ακόμα και ζωτικές λειτουργίες. Όταν ο άνθρωπος πετύχει να ελέγχει το μυαλό του μέσω της θέλησης, τότε τα πάντα είναι πιθανά, συμπεριλαμβανομένου και του ελέγχου του υποσυνειδήτου του κι όσων πληροφοριών μπαίνουν στο κεφάλι του απ’ την πίσω πόρτα.
Όροι όπως «υποβολή» κι «αυθυποβολή» μπαίνουν στο παιχνίδι για να μας εξηγήσουν κάπου εδώ τη διαδικασία κατά την οποία επιτυγχάνονται τα πιο πάνω. Υποβολή είναι αυτό που συμβαίνει έτσι κι αλλιώς. Είναι η επιρροή που έχουν εικόνες και γεγονότα στον νου και συγκεκριμένα στη φαντασία μας και το πώς αυτά μεταφράζονται και παρουσιάζονται μέσω του υποσυνειδήτου μας. Αυθυποβολή είναι αυτό που ιδανικά θα θέλαμε να πετύχουμε. Είναι η υποβολή ή, αν θες, η εισαγωγή μηνυμάτων που κάνουμε εμείς οι ίδιοι στον εγκέφαλό μας.
Καθώς η υποβολή δε συσχετίζεται με τη λογική, εφόσον γίνεται κι ακούσια, η αυθυποβολή θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχει μια γερή δόση λογικής. Αυτή η δόση είναι μάλιστα και το μέσο το οποίο μας επιτρέπει να ξεχωρίζουμε τα θετικά απ’ τα αρνητικά μηνύματα και να κάνουμε το ξεκαθάρισμά μας.
Πολλές έρευνες και ψυχολογικές μελέτες θα σου δώσουν σαφείς οδηγίες για το πώς θα θέσεις τον εαυτό σου σε αυθυποβολή, για το πώς θα εισάγεις συγκεκριμένες πληροφορίες. Για αρχή, όμως, σκέψου το πιο απλό από όλα αυτά. Υιοθέτησε ένα θετικό τρόπο σκέψης και προσπάθησε να ξαλαφρώσεις τον νου σου από αρνητικά σενάρια, άγχη, φοβίες κι ανασφάλειες. Να θυμάσαι πως το υποσυνείδητό σου ελέγχει το σώμα και το πνεύμα σου. Σίγουρα, λοιπόν, θέλεις να διατηρήσεις και τα δύο καθαρά κι υγιή.
Κάνε ξεσκαρτάρισμα των σκέψεων που μπαίνουν στο μυαλό σου κι επίτρεψε την είσοδο μόνο σε αυτές που σε κάνουν να νιώθεις πλήρης. Μην παραμένεις κολλημένος σε επιθυμίες ανεκπλήρωτες, απωθημένα και λάθη, γιατί αυτά θα τρέφονται, θα μεγαλώνουν και τελικά θα σε καταβροχθίσουν. Στόχευσε σε αυτά που πραγματικά επιθυμείς, αυτά που θα σου προσφέρουν άμεση ευφορία αλλά και μεταγενέστερη ικανοποίηση. Μετάτρεψε το άγχος σου σε δημιουργία κι άσε τις θετικές σκέψεις να το εξολοθρεύσουν. Ξέχνα τη λέξη «πρόβλημα» κι αντ’ αυτής βάλε στο λεξιλόγιό σου τη λέξη «προσδοκία». Άκου πόσο πιο όμορφα ηχεί στα αφτιά. Δεν έχεις προβλήματα που πρέπει να λυθούν, απλώς προσδοκίες που περιμένουν να υλοποιηθούν.
Ξέρω, δεν είναι όλα τόσο απλά όσο ακούγονται. Όμως κάνε την αρχή νιώθοντας ενθουσιασμό αντί απογοήτευση. Μην αφήνεις τη μιζέρια των «γιατί» να σε καταβάλλει. Αντί να σκέφτεσαι «γιατί εγώ;», σκέψου πως το «εγώ» είναι αυτό που έχει τον τελευταίο λόγο. Το μυαλό σου έχει απίστευτη δύναμη. Μην το σκοτίζεις με δηλητηριώδεις σκέψεις, εκμεταλλεύσου τη δύναμή του. Πήγαινε να δεις την ταινία που θα σου άρεσε να ζήσεις μέσα απ’ τα όνειρά σου και βάλε στον κόσμο σου, τον συνειδητό αλλά και τον υποσυνείδητο, όσα εσύ επιτρέπεις.
Πόσο εφικτή είναι η συνειδητή διαμόρφωση της ζωής σου, η βελτίωση κι η εξέλιξη του εαυτού σου; Πόσα βήματα νομίζεις πως απέχει η ανάπτυξη της νοητικής και συναισθηματικής σου συμπεριφοράς; Όχι τόσο μακριά όσο φαντάζεσαι. Αρκεί να το πιστέψεις και να το κάνεις τρόπο ζωής. Ένα βήμα τη φορά…
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη