Το αγνοείς μέχρι να περάσει και δεν περνάει ποτέ

Αν είσαι εκείνος ο τύπος που σιχαίνεται τους καβγάδες και τους διαπληκτισμούς, ίσως να υπάρχει μια θέση για σένα εδώ πέρα. Γιατί στην προσπάθειά σου να μη δώσεις μεγαλύτερες διαστάσεις σε μια παρεξήγηση με τη σχέση σου, θα αγνοήσεις παντελώς το γεγονός και θα προσποιηθείς πως δε συνέβη τίποτα. Θα πιάσεις το άλλο άτομο με το καλό, θα κάνεις όλα όσα θα ‘κανες αν δεν τα είχατε σπάσει. Όμως, είναι πράγματι αυτή μια τεχνική που βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα θα βοηθήσει τη σχέση σας, ή είναι άραγε λες και ρίχνεις νερό σε τρυπημένο μπουκάλι κι αναρωτιέσαι γιατί αυτό δε γεμίζει;

Έχεις λοιπόν μια διαφωνία με το ταίρι σου, αλλά προσπαθείς με νύχια και με δόντια ν’αποφύγεις να πάρει το θέμα μεγαλύτερη έκταση, να οδηγήσει σε χειρότερους τσακωμούς και πιθανό σε λόγια που θα πληγώσουν και θ’αναστατώσουν. Έτσι, προτιμάς να μην κάνεις καμία συζήτηση, ή ακόμη πιο συγκεκριμένα, ν’αρνηθείς το αίτημα του άλλου σου μισού προς επίλυση της παρεξήγησης, όλα με απώτερο σκοπό να ξεχαστεί το θέμα και να πάτε παρακάτω. Το πρώτο φάουλ που διαπράττεις με αυτή σου την κίνηση είναι πως είτε επί τόπου αλλά είτε κι αργότερα με κάποια αφορμή, ο άλλος άνθρωπος θα γυρίσει να σου πει με παράπονο ή και με θυμό, πως όταν εκείνος σου ζητούσε να συζητήσετε κάτι εσύ το (και τον) αγνοούσες, με αποτέλεσμα να νιώσει πως δε σε ενδιαφέρει κιόλας.

Ναι, η καλή σου θέληση μπορεί πολύ εύκολα να μεταφραστεί ως αδιαφορία, εφόσον το μυαλό το δικό σου φυσικά και δε λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο όπως το δικό του άλλου. Ούτε και φυσικά τα συναισθήματά του και το πώς θα εκλάβει μια τέτοια, σχετικά εγωιστική απόφαση. Όχι, δεν κατάλαβες λάθος, σου λέω ξεκάθαρα ότι είναι μέσα στ’άλλα και εγωιστικό το να προσπερνάς ένα συμβάν το οποίο αφορά δύο μέρη, απλώς επειδή το αποφάσισες εσύ αποκλειστικά. Εάν το ένα από τα δύο μέρη επιθυμεί να δώσει βάση και να το συζητήσει περαιτέρω, έχει κάθε δικαίωμα να εισακουστεί από τον έναν άνθρωπο με τον οποίο προσπαθεί κι εκείνο να βρει μια χρυσή τομή.

Είναι απ’την άλλη και η κλασική παγίδα στην οποία υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες πως θα πέσεις πράττοντας με έναν αντίστοιχο τρόπο, όπου το άλλο άτομο ίσως αποδεχτεί χωρίς ενστάσεις την επιθυμία σου να μη δώσεις συνέχεια. Όταν όμως εξαρχής προσπάθησε να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα μέσω διαλόγου, πιστεύεις πραγματικά πως όταν στο τέλος «πάει με τα νερά σου», θα το εννοεί πραγματικά; Στις πλείστες των περιπτώσεων η απάντηση είναι αρνητική, μη σου πω πως δε χρειάζεται να μπεις καν στον κόπο να ψάξεις οποιαδήποτε απάντηση. Θα σωπάσει για λίγο και θα προσποιηθεί, ίσως και να πιστέψει ότι θα το αφήσει και θα περάσει. Όταν όμως έρθει η στιγμή που θα νιώσει πως είναι κατάλληλη, θα ξαναφέρει στην επιφάνεια το γεγονός εκείνο για το οποίο εσύ αδιαφόρησες και δε ρώτησες κατά πόσο ενοχλήθηκε.

Δεν πρόκειται για διαγωνισμό για το ποιανού το δίκιο θα υπερισχύσει και ούτε θα έπρεπε να συγχέονται οι ρόλοι μέσα στη σχέση. Οι δυο σας βρίσκεστε στο ίδιο στρατόπεδο ακόμα κι αν ανταλλάζετε πυρά. Αυτή είναι η μεγαλύτερη παρεξήγηση στην οποία πέφτουν τα ζευγάρια όταν κάποια στιγμή, όπως είναι φυσιολογικό κι αναμενόμενο, θα μαλώσουν. Ξαφνικά, θα βρεθούν απέναντι και θα ξεκινήσει ο ένας να κατακεραυνώνει τον άλλο με επιχειρήματα για το πώς έχει δίκιο κι ο άλλος άδικο. Αυτό έχεις στο μυαλό σου, αυτό έχουμε όλοι μας. Γι’αυτό πολλές φορές θα προτιμήσεις αν είναι δυνατό, να μη διαλέξεις εκείνο το δρόμο, αλλά να πάρεις το πάρα δίπλα μονοπάτι που λέει «αποποίηση ευθυνών». Γιατί αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα όταν δύο άνθρωποι δεν ανοίγουν τα χαρτιά τους στο τραπέζι για να προσπαθήσουν να παίξουν μια παρτίδα παρέα και όχι ως αντίπαλοι.

Επιπλέον, κανένας σεισμός δεν έρχεται χωρίς κάποιο μικρό ή μεγάλο μετασεισμικό σοκ. Έτσι, όταν εκ των υστέρων κι ίσως καιρό μετά το ταίρι σου ξεσπάσει έντονα με κάποια άλλη αφορμή, μην βρεθείς προ εκπλήξεως. Πολύ πιθανό να μάζευε μικρά κι ασήμαντα γεγονότα, τα οποία κι αυτά είχαν προσπεραστεί κι όταν πια δεν είχε χώρο για να μαζέψει άλλα, τότε επήλθε η έκρηξη. Πολλές τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν, όπου ο ένας αδυνατεί να καταλάβει την τόσο μεγάλη αντίδραση του ανθρώπου του, σε κάτι που θα συμβεί και θα ‘ναι όντως μικρό. Γιατί μάλλον είχε ξεχάσει τις τόσες άλλες φορές που τόσα άλλα μικρά δεν έλαβαν την απαραίτητη προσοχή.

Μην ξεχνάς λοιπόν, πως το να βρίσκεσαι σε κάποια σχέση, δε σημαίνει πως εσύ ή το άλλο άτομο παύετε να είστε ξεχωριστές μονάδες, ο καθένας με τα δικά του όρια και τις δικές του επιθυμίες. Κανείς μας δε βρήκε τον τέλειο ή την τέλεια που θα κάτσει εκεί σαν κούκλα βιτρίνας και θα το παίξει φάση άνεση όταν το ταίρι του θα κάνει πως δε συνέβη τίποτα, μετά από κάποιο καβγά. Το μυαλό και ίσως και το υποσυνείδητο, θα κρατήσει φυλαγμένο σε μια γωνιά ένα παράπονο ή έναν εκνευρισμό, που καλό είναι να εκφράζεται και να εκτονώνεται τη στιγμή που πρέπει, η οποία δεν είναι άλλη από τη δεδομένη. Γιατί μετά η μία παρεξήγηση θα φέρει κι άλλη και θα ‘ναι ίσως δέκα φορές δυσκολότερο να βρεθεί η άκρη στο κουβάρι που μόνοι σας πλέξατε.