Χαλάρωσε μια στιγμή κι απόλαυσε τη θέα

Θυμάσαι πού βρισκόσουν και πού είσαι τώρα; Θυμάσαι όλα τα βήματα που έχεις κάνει προς τα μπρος; Όταν τα ξεχνάς, θέλω να κάνεις μία παύση. Να βλέπεις γύρω σου, όλα όσα έχεις καταφέρει. Τους στόχους και τις επιτυχίες σου. Τους ανθρώπους σου και τα χαμόγελά τους. Την καταξίωση, την ολοκλήρωση. Να κάνεις πάντα μία στάση για να ξαποστάσεις. Να θαυμάσεις όσα με κόπο κατέκτησες. Κι αφού πια θα νιώθεις ξανά την ετοιμότητα, τότε να συνεχίζεις το ταξίδι σου. Δεν παραιτείσαι. Απλώς να, ξεκουράζεσαι.

Ίσως με κάθε κατάκτηση κάποιου στόχου σου, να γίνεται πάντα πιο έντονη η δίψα γι’ άλλα, περισσότερα, σημαντικότερα. Μη φοβάσαι, δεν είναι σίγουρα αυτός ο τελικός προορισμός. Είναι όμως εκείνο το σημείο του βουνού που θα σταματήσεις για να πιεις λίγο νερό. Να δροσίσεις το στόμα σου και να χαζέψεις τη θέα. Καμιά διαδρομή δεν αξίζει αν δεν κάτσεις λίγο στην άκρη του δρόμου και δεις μέχρι πού έχεις φτάσει μέχρι στιγμής. Ωραία είναι η αίσθηση όταν προχωράς μπροστά. Ανεβαίνεις και δεν κουράζεσαι. Ακόμη κι αν κουράζεσαι όμως έχεις καρφωμένο το βλέμμα σου στο στόχο. Κι αυτός είναι πάντοτε η κορυφή. Μην εξαντλείς όμως τις δυνάμεις σου. Αποθήκευσε λίγες αντοχές για παρακάτω. Γιατί ξέρεις, κάθε στόχος αποτελεί και μία ολιγόλεπτη στάση εκείνου του μεγάλου περιπάτου. Και κάθε κατάκτηση είναι η πηγή για τη γέννηση ενός καινούριου. Οπότε φύλα δυνάμεις, γιατί ο δρόμος θα ‘ναι μακρύς. Εσύ, εξάλλου, επέλεξες να το διανύσεις.

Ναι, πολλοί θα σε επιβραβεύσουν κι ίσως σε ζηλέψουν κιόλας, που με τόσο ζήλο επιθυμείς πάντοτε ν’ ανεβαίνεις. Είναι τόσο ελκυστική η κορυφή άλλωστε, κι οι θέσεις συνήθως κενές. Όχι επειδή δεν μπορούν πολλοί να τις γεμίσουν, όμως επειδή θέλει κόπο και χρόνο για ν’ανέβει κάποιος όλα τα σκαλιά και να καθίσει. Είναι κολακευτικό να σε θεωρούν πετυχημένο, καταξιωμένο, «ο επιμένων νικά» δε λένε εξάλλου; Παράλληλα όμως λένε «κάλλιο αργά παρά ποτέ», γι’αυτό διάλεξε προσεκτικά εκείνο το ρητό που θα σε φτάσει στον προορισμό σου, προστατεύοντας ταυτόχρονα το μέσα σου. Δε λέω να σταματήσεις να προσπαθείς, ούτε και να πεις «εντάξει μέχρι εδώ μπορούσα». Αντιθέτως, κανείς δεν ξέρει πού σταματάνε οι ικανότητες κι οι δυνάμεις του. Και πιο υγιές είναι το να απαντάμε καταφατικά στις προκλήσεις και να δοκιμαζόμαστε. Χωρίς όμως να φθείρουμε τις ψυχικές μας αντοχές.

Γι’ αυτό σου λέω. Ναι, πράγματι η θέα από ψηλά είναι ονειρική. Όλα βρίσκονται σε τόση αρμονία μεταξύ τους. Χρώματα, ήχοι κι αρώματα τα οποία μπορείς να βιώσεις μόνο όταν φτάσεις εκεί, ψηλά. Είναι απάνθρωπο και βάναυσο όμως, το να προσπαθείς να το κατορθώσεις χωρίς διάλειμμα. Χωρίς να κάτσεις σ’ ένα βραχάκι για να πάρεις μια ανάσα αναζωογόνησης. Δε γίνεται να γίνουν όλα ταυτόχρονα. Είναι φύσει αδύνατο να είσαι την ίδια στιγμή στο ανώτατο που θες εσύ σημείο στα οικογενειακά, επαγγελματικά, ερωτικά και όποιον άλλο τομέα απασχολεί εσένα προσωπικά. Σταμάτα ν’ αυτοσαμποτάρεσαι και να σου βγάζεις κόκκινη σήμανση που θεωρείς πως πρέπει να περάσεις από πάνω της για να κάνεις το επόμενο βήμα. Δεν είναι «σταμάτα», είναι απλώς «κάνε μια παύση».

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι τις περισσότερες φορές που νιώθεις πίεση κι ότι πρέπει να τα φέρεις όλα εις πέρας την ίδια στιγμή, κανείς άλλος δεν είναι εκεί για να σε υπενθυμίζει πως δεν πρέπει ούτε κατά διάνοια να σταματήσεις; Καμιά φωνή δε σου ψιθυρίζει ν’ αφήνεις παρατημένα στη διαδρομή ένα-ένα κομματάκια του εαυτού σου. Σκοπός είναι να φτάνεις ολόκληρος στο τέρμα. Μη συγχέεις σύμφωνα κι οδηγείς τον εαυτό σου σε τέλμα, όμως. Η κορδέλα θα ‘ναι εκεί για να περάσεις από μέσα της και θα ΄ναι το ίδιο θριαμβευτική η νίκη σου και πάλι. Είτε πατήσεις πόδι στον τερματισμό σήμερα, είτε το κάνεις κι αύριο. Το μυστικό έγκειται στο γεγονός ότι ίσως αν περιμένεις, δε θα φτάσεις εκεί καταïδρωμένος, αλλά ανάλαφρος. Κουρασμένος μεν, αλλά μ’ όλα σου τα ψυχικά εφόδια.

Μην τη μισήσεις ποτέ τη διαδρομή. Όχι επειδή σε κούρασε και σε εξάντλησε. Επειδή ζούσες μονίμως για να προχωράς κι άλλο, κι άλλο, ώσπου δεν είχε άλλο γιατί σου τέλειωσαν οι αντοχές κι οι ανοχές σου. Να το αγαπάς το ταξίδι σου και να κάνεις πού και πού μια στάση για να θαυμάζεις τη θέα. Είναι ωραία η θέα καθ’ ολη τη διάρκεια των βημάτων σου, όχι μονάχα από ψηλά. Μην την αγνοείς, χάνεις έτσι όλα τα ωραία που απλώνονται γύρω σου και τα προσπερνάς. Οπισθοχώρηση δε σημαίνει παραίτηση. Σημαίνει πως αντιλαμβάνεσαι πως νους υγιής, σημαίνει ψυχή και σώμα επίσης υγιή. Ένα ταξίδι έχει ο καθένας μας. Φρόντιζε να κοντοστέκεσαι και να ρουφάς την κάθε στιγμή του.