Κάθε χωρισμός, λένε, είναι σαν να βιώνεις ένα είδος πένθους. Δε θα διαφωνήσουμε με αυτό. Όπως όμως όλες οι σχέσεις δεν είναι ίδιες αντίστοιχα δεν είναι ίδιοι και οι χωρισμοί. Δυο άνθρωποι που ένωσαν τη ζωή τους για κάποιο χρονικό διάστημα με μεγαλύτερη ή λιγότερη ένταση, μοιράστηκαν στιγμές, λόγια, καταστάσεις, και ξαφνικά οι δρόμοι τους χωρίζουν. Έτσι όμως είναι η ζωή. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι περαστικοί. Μεγαλώνουμε κι αυτό το αντιλαμβανόμαστε όλο και καλύτερα, οπότε διαχωρίζουμε κάπως πιο ώριμα τη λογική από το συναίσθημα.
Αν πάμε όμως λίγο προς τα πίσω κι ανακατέψουμε το παρελθόν, θα θυμηθούμε την πρώτη μας σχέση. Μια σχέση κάπως πιο παιδική, πολύ συναισθηματική, πολύ ευαίσθητη, με μια ψευδαίσθηση ότι αυτό θα κρατούσε για πάντα. Έλα, όμως, που το «για πάντα» ήταν ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και ήρθε το τέλος. Κι εσύ νόμιζες πως ήρθε το τέλος του κόσμου. Έχασες τη γη κάτω από τα πόδια σου και πνίγηκες στην απογοήτευση και στην ανασφάλεια. Τα χρόνια όμως πέρασαν από τότε κι εσύ έπαθες και έμαθες. Είναι δύναμη να αποκτάμε εμπειρία στην αποτυχία!
Έχοντας πλέον την απαιτούμενη πείρα, αυτά είναι 10 πράγματα που θα έλεγα στον εαυτό μου πριν τον πρώτο μου σοβαρό χωρισμό:
1. Το τέλος πλησιάζει αλλά δεν είναι το τέλος του κόσμου. Από έρωτα, άλλωστε, δεν πέθανε κανείς. Είναι νορμάλ ότι θα στεναχωρηθείς και θα πονέσεις αλλά η ζωή προχωράει με ασταμάτητους ρυθμούς και όλα μα όλα ξεπερνιούνται και ξεχνιούνται.
2. Είναι καλύτερα να κλάψεις «μια» φορά για ένα επικείμενο τέλος, παρά να είσαι σε μια σχέση και να κλαις μέσα σε αυτήν, κάθε μέρα.
3. Εκεί έξω υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μπορούν να σου προσφέρουν ένα σωρό καινούργια συναισθήματα και εμπειρίες. Απ’ όσα κι αν έχουμε νιώσει πάντα υπάρχει κάτι επιπλέον να νιώσουμε.
4. Αγαπά τον εαυτό σου. Αγαπά τον αμέτρητα, ατελείωτα και μην τον χαραμίζεις. Να τον προσεχείς, στα πούπουλα να τον έχεις, να τον φροντίζεις και να απαιτείς για σένα το καλύτερο.
5. Η βασική προϋπόθεση για να σε κρατήσει σε μια σχέση κάποιος να είναι να λιώνει για σένα. Να καίγεται, να τσουρουφλίζεται, να τα δίνει όλα για όλα προκειμένου να μη σε χάσει. Να βρεις κάποιον να σε κοιτάει όπως ο παρτάκιας την πάρτη του.
6. Σταμάτα να αναλώνεσαι και να συζητάς συνέχεια για τον χωρισμό σου. Δεν είπαμε να τα κρατάς όλα μέσα σου, συζήτησέ τα, αλλά με μέτρο, γι’αυτό είναι οι φίλοι άλλωστε. Όχι, όμως, συνεχώς κι ασταμάτητα υπέρ αναλύοντας το καθετί εξονυχιστικά. Δεν υπάρχει λόγος.
7. Ζήσε το «δράμα» σου μια βραδιά παρέα με δυο καλούς φίλους κι ένα καλό κρασί. Αυτή τη βραδιά θα έχεις να τη θυμάσαι και θα γελάς στην ανάμνησή της μετά από λίγο καιρό. Αυτά είναι τα καλά που μένουν αξέχαστα!
8. Μην τολμήσεις να παρακαλέσεις κανέναν να μείνει μαζί σου εφόσον επέλεξε να φύγει. Εάν θέλει να φύγει να του ανοίξεις και την πόρτα. Ο δρόμος είναι πάντα ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα, λέει ο λαός.
9. Σταμάτα να ρίχνεις ευθύνες στον εαυτό σου. Μην ψάχνεις τρόπους να κατηγορήσεις εσένα ψάχνοντας να βρεις που έκανες λάθος ή εάν έφταιξες κάπου. Κι εσύ να έφταιγες με γεια σου, με χαρά σου! Τα λάθη είναι ανθρώπινα και μόλις πήρες ένα μάθημα.
10. Το καλύτερο το άφησα για το τέλος. Μην εξαρτάσαι ποτέ από κανέναν άνθρωπο. Μην αφήνεις κανέναν να σε κρατάει συναισθηματικά αιχμάλωτο. Να αγαπάς, να δίνεσαι αλλά να μην κρεμιέσαι πάνω σε κανέναν. Να αφήνεσαι μόνο σε όνειρα, σε ιδέες, όχι σε ανθρώπους. Έτσι και μόνον έτσι θα νιώθεις ευτυχισμένος με τον εαυτό σου.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου