Όσο και να αποφεύγουμε τις εντάσεις και τους τσακωμούς στη ζωή μας κατά έναν μαγικό τρόπο βρίσκουν τον τρόπο να εισβάλουν και να ταράζουν την καθημερινότητα μας. Είναι σαν να βρίσκεσαι στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή και να είσαι αναγκασμένος να πάρεις θέση μάχης. Πάντα υπάρχει ένας άνθρωπος εκεί έξω ή και μέσα στο σπίτι σου,  έτοιμος να ανοίξει πυρά για έναν διαπληκτισμό και όσο κι αν δεν έχεις την όρεξη του, με κάποιο τρόπο πρέπει να αντιδράσεις. «Πυρ κατά βούληση» θα φωνάξουν ορισμένοι και θα βουτήξουν λεκτικά στον τσακωμό σαν να μην υπάρχει αύριο. «Η σιωπή είναι χρυσός» θα σε συμβουλέψουν κάποιοι άλλοι και η στάση σου αυτή ίσως παρεξηγηθεί ότι το βάζεις στα πόδια και τρέχεις να ξεφύγεις.

Αν το σκεφτούμε όμως κάπως πιο «ποιητικά» οι τσακωμοί προσδίδουν ένα αλατοπίπερο στις ανθρώπινες σχέσεις. Οι καταστάσεις αυτές μπορεί να μοιάζουν δυσάρεστες τις στιγμές που συμβαίνουν αλλά μας επιτρέπουν να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, τους ανθρώπους γύρω μας και κρύβουν έναν διδακτικό χαρακτήρα – μας μαθαίνουν να τσακωνόμαστε σωστά.

Ναι, σωστά! Πολύ καλά διάβασες! Αδιαμφισβήτητα υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος που αντιμετωπίζουμε έναν τσακωμό και πέφτουμε στις παγίδες του,  όσο έξυπνοι κι αν είμαστε τη στιγμή που μας ανάβουν τα λαμπάκια. Σε αυτόν τον τομέα κάνουν λάθη ακόμα και οι πιο έξυπνοι άνθρωποι γιατί πολύ απλά δεν είναι ρομπότ και τα λάθη είναι ανθρώπινα. Πάμε να τα δούμε:

 

  • Χάνεται η ψυχραιμία και ξεστομίζουν λέξεις που δεν τις έχουν φιλτράρει και κυρίως δεν τις εννοούν. Εάν σε μια λεκτική διαμάχη θέλεις να βγεις νικητής, ποτέ μην απαντάς νευριασμένος λένε οι ειδικοί. Πάνω στα νεύρα μας και τον θυμό ξεστομίζουμε κουβέντες και έπειτα μετανιώνουμε για αυτές. Ο αυθορμητισμός κατά τη διάρκεια μια διένεξης δεν είναι και ο καλύτερος σύμμαχος.
  • Αφήνουν και τροφοδοτούν  το επίπεδο της συνομιλίας να κατρακυλήσει στον πάτο. Εάν πέφτει το μπινελίκι χωρίς σταματημό που θα οδηγηθεί αυτός ο τσακωμός; Όταν χάνεται ο σεβασμός και οδηγούμαστε σε μια ασύστολη αγένεια η έκβαση της συζήτησης δε θα ωφελήσει κανέναν, αντίθετα θα πληγώσει ανεπανόρθωτα.
  • Για τη σύσταση ενός τσακωμού απαιτούνται τουλάχιστον δυο πλευρές. Εάν εσύ από τα νεύρα σου δεν αφήνεις τον άλλον να μιλήσει και κατ’επέκταση να ακούς και όσα σου λέει πως θα λυθεί η όποια παρεξήγηση;
  • Δίνουμε στον άλλον τη σκυτάλη να μιλήσει και να εκφραστεί κι ενώ εκείνος ξεδιπλώνει τα επιχειρήματα του, εμείς με τη στάση του σώματος μας δείχνουμε ασέβεια στα λόγια του. Δε γίνεται ο άλλος να προσπαθεί να σου εξηγήσει τη θέση του κι εσύ να στέκεσαι όρθιος από πάνω του κουνώντας ένα δάχτυλο ή να του γυρνάς την πλάτη καθώς μιλάει ή οι εκφράσεις του προσώπου σου να υποδηλώνουν ειρωνεία και χλευασμό.
  • Θεωρείς ότι ο άλλος είναι υπεύθυνος για τα νεύρα που έχεις τη δεδομένη στιγμή. Στην πραγματικότητα όμως τα νεύρα και ο θυμός σου προέρχονται από τις δικές σου σκέψεις και απόψεις σχετικά με τα όσα έπραξε ο άλλος. Ενδέχεται οι πράξεις του να ήταν ιδιαίτερα ενοχλητικές ή προσβλητικές σύμφωνα όμως με την κρίση τη δίκη σου, ενώ για εκείνον να μην ισχύει κάτι τέτοιο.

Είναι ανώφελο να προσπαθούμε να αλλάξουμε τις συμπεριφορές και τη νοοτροπία των ανθρώπων γύρω μας. Αντί αυτού όμως μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που τις αντιμετωπίζουμε εμείς και να μένουμε λίγο πιο ανεπηρέαστοι έτσι ώστε να ελέγχουμε το αίσθημα της οργής μας. 

Συντάκτης: Άννα Γιαννούλη
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη