Σε έναν κόσμο αδιάφορο και παγωμένο, ανάμεσα σε ανθρώπους που πασχίζουν να αντέξουν τη ρουτίνα της καθημερινότητας, γίνε εσύ η ανατροπή· κι όταν μιλάμε για ανατροπή, δε γίνεται να μην αναφερόμαστε στον έρωτα, που προτεραιότητά του είναι να μας ξεβολέψει από τη ζωή που βιώναμε ως τώρα. Αν ο έρωτας δεν έχει ξεσηκωμό και τρέλα, τότε δεν είναι έρωτας. «Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα» μας τραγούδησε ο αείμνηστος Δημήτρης Μητροπάνος, αναφερόμενος σε μια αγάπη που σε παρασέρνει, σε συναισθήματα που σε παθιάζουν, σε παρακινούν και σε βγάζουν από τα καλούπια σου! Ακούγοντας το τραγούδι, και ερωτευμένος να μην είσαι, νιώθεις την ένταση που περιγράφεται κι αυτό είναι το ζητούμενο: Να μην αγαπάμε ψυχρά, μέτρια και βολεμένα. Έτσι και σε αυτό το άρθρο, θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε 8 τρόπους για να μην το κάνουμε αυτό.

1. Κάν’ το με πάθος κι ας είναι λάθος. Ό,τι και να σκεφτείς, ό,τι κι αν θέλεις να εκφράσεις, πες το ή δείξ’ το. Μην το υπερ-αναλύεις και μην το σκέφτεσαι πάρα πολύ, γιατί χάνει τη μαγεία του. Δε χρειάζεται να το φιλτράρεις αμέτρητες φορές μέχρι να το ξεστομίσεις. Αφέσου στη στιγμή και άφησέ τη να σε παρασύρει.

2. Όλοι έχουμε μια ρομαντική πτυχή στον χαρακτήρα μας. Όσο πεζοί κι αν θεωρούμε πως είμαστε, στα κατάλληλα χέρια πρωταγωνιστούμε σε σκηνές ρομαντισμού, ακόμα κι αν δεν το συνειδητοποιούμε ή αν αρνούμαστε να το παραδεχτούμε στον εαυτό μας. Είναι απαραίτητο συστατικό στον έρωτα και στην αγάπη, και δεν πρέπει να απορρίπτουμε τον ρομαντισμό τόσο αβίαστα.

3. Σήκω από τον καναπέ και κάνε χιλιόμετρα για να δώσεις μια αγκαλιά, για να κλέψεις ένα φιλί, για να κοιτάξεις στα μάτια τον άλλον και να του ψιθυρίσεις: «Καιγόμουν να σε δω». Απαιτεί ξεβόλεμα αυτή η πράξη, αλλά η χαρά που θα πάρεις και θα δώσεις θα σε ανταμείψει και με το παραπάνω.

4. Σταμάτα να κρατάς μονίμως «πισινές». Δεν είπαμε να φοράς παρωπίδες, αλλά σταμάτα να εξετάζεις τα πάντα τόσο εξονυχιστικά, γιατί αυτό γίνεται αντιληπτό από τον άλλον και δεν είναι καθόλου ευχάριστο. Αμφιβάλλοντας για τα πάντα, προσπαθώντας να φτιάξεις το μαξιλάρι ασφαλείας σου, χάνεις τη σπίθα του έρωτα και αντί να απασχολείς το μυαλό σου με ερωτικά τραγούδια, γίνεσαι ντετέκτιβ για να τα φέρεις στα μέτρα σου.

5. Βρες τα πρώτα με τον εαυτό σου! Αγάπησέ τον και αναγνώρισε την αξία σου, αποβάλλοντας όλες αυτές τις ανασφάλειες που σε εμποδίζουν να πατάς σταθερά στα πόδια σου και να είσαι σε θέση να αφήνεις τον έρωτα να σε φτάσει στη θέωση. Ερωτεύσου τη ζωή και θα νιώθεις κάθε μέρα διψασμένος για ζωηρά και έντονα αισθήματα, και οτιδήποτε μέτριο θα σε κρατάει παγερά αδιάφορο.

6. Μην προσπαθήσεις να παντρέψεις έρωτα και συμφέρον. Κάτι το οποίο παρακολουθούμε συχνά γύρω μας. Δεν υπάρχουν προδιαγραφές και προσχέδια στον έρωτα, αν θέλουμε να τον αποκαλούμε έτσι. Είναι αδύνατον να έχεις φτιάξει τα στάνταρ σου στο μυαλό σου, π.χ. οικονομικά ή επαγγελματικό status, και να θεωρείς ότι ερωτεύτηκες την κότα με τα χρυσά αυγά, έχοντας απέναντί σου έναν άνθρωπο που το μόνο ερωτεύσιμο πάνω του να είναι το Ε2 του, για παράδειγμα!

7. Αν δεν υπάρχει θαυμασμός, δεν υπάρχει τίποτα. Να ψάχνεις ανθρώπους θα μιλούν και θα τους κοιτάζεις σαν να είναι κάτι μαγικό. Να διδάσκεσαι από αυτούς και να τους διδάσκεις. Χωρίς φλόγα δεν μπορείς να φτιάξεις φωτιά, και χωρίς να αισθάνεσαι θαυμασμό για τον άνθρωπό σου, όλα είναι ξενέρωτα και άχρωμα.

8. Χώρισε! Είναι κι αυτό μια ιδιαίτερα ουσιαστική λύση, αν ο έρωτάς σου έχει ξεφτίσει και μένεις μόνο από συνήθεια ή ανασφάλεια. Έχει το ξεβόλεμά του αυτή η απόφαση, και σίγουρα δε σε κάνει να νιώθεις καλά η σκέψη, αλλά για πόσο θα επιμένεις στη λάθος επιλογή σου; Μπορεί στην αρχή να ήταν μια πολλά υποσχόμενη κατάσταση, αλλά με τον καιρό άδειασες για τον οποιοδήποτε λόγο κι εσύ, αντί να σηκωθείς και να φύγεις, μένεις και επιβιώνεις συναισθηματικά μέσα στην ψύχρα σου. Είναι λάθος να μένεις, ενώ το έχεις συνειδητοποιήσει, και με το να μένεις επαναλαμβάνεις το λάθος σου. Έχεις σκεφτεί όμως ότι ένα λάθος που επαναλαμβάνεται περισσότερες από μία φορές, είναι απόφαση;

Εσύ έχεις αποφασίσει να ζεις ψυχρά, μέτρια και βολεμένα ή είσαι έτοιμος να ζήσεις τα πάθη σου, χορεύοντας;

Συντάκτης: Άννα Γιαννούλη