Τα κοπλιμέντα και οι γλυκές κουβέντες έχουν πάντα τον τρόπο τους να σε ρίχνουν. Άλλωστε, ποιος είναι αυτός που δεν του αρέσει να ακούει όμορφα λόγια και να του «χαϊδεύουν» τα αυτιά πού και πού; Πόσα γλυκόλογα να αντέξεις όμως, εάν δε συνοδεύονται με πράξεις; Κι όταν όλα αυτά τα κοπλιμέντα αφορούν την εξωτερική μας εμφάνιση, με τον καιρό κουράζουν και ξεθωριάζουν. Κι είναι αλήθεια πως όλοι ψάχνουν έξυπνους τρόπους να φλερτάρουν άλλωστε, και συχνά το καταφέρνουν, αλλά ελάχιστοι είναι αυτοί που αναζητούν μια πιο ουσιαστική επαφή. Μια επαφή που να είσαι σε θέση να συνδεθείς με τον άλλον και να μοιραστείς μαζί του κομμάτια από την καθημερινότητά σου, κάτι που σε απασχολεί ή και κάτι απλά που σε έχει ενθουσιάσει.
«Έφαγες;», μια τόσο απλή ερώτηση που κρύβει ένα τρυφερό νοιάξιμο.
«Πώς ήταν η μέρα σου;», άλλη μία τόσο απλή φράση αλλά συνάμα τόσο σημαντική, ειδικά όταν την ακούς από έναν άνθρωπο με ειλικρινή πρόθεση να μάθει πώς πέρασες τον χρόνο σου και εάν ήσουν καλά.
Γνωρίζεις έναν άνθρωπο και ξεκινάει να σε βομβαρδίζει με κολακείες, λέγοντάς σου πόσο ωραία μάτια, μαλλιά, πρόσωπο έχεις και διατηρεί τη συζήτηση σε ένα τόσο ρηχό επίπεδο, σαν να μην τον νοιάζει τίποτα άλλο σχετικά με σένα. Ίσως και να μην τον νοιάζει κιόλας. Ίσως, όμως, οι άνθρωποι να μην αντιλαμβάνονται πως ένα άτομο με αυτοπεποίθηση γνωρίζει πολύ καλά το δυνατό κομμάτι της εμφάνισής του και δεν το συγκινούν τα λόγια περί ομορφιάς, γοητείας και τα συναφή. Ή ακόμα κι αν τον κολακεύουν, κρατάει εξαιρετικά λίγο αυτό.
Ίσως, η ανάγκη όλων μας τελικά, ανεξαρτήτως εξωτερικής εμφάνισης (γιατί το «ωραίο» είναι στα μάτια του θεατή), είναι να αναζητούμε κάποιον που να μας προσεγγίζει, δείχνοντάς μας βαθύ και ουσιαστικό ενδιαφέρον. Το ενδιαφέρον είναι ο μόνος τρόπος για να προσεγγίσουμε κάποιον και να τον γνωρίσουμε καλύτερα, να τον κατανοήσουμε, να αναληφθούμε τον τρόπο που σκέφτεται και το πώς νιώθει. Πώς θα μάθεις για τα γούστα, τις ανάγκες, τα συναισθήματα, τον τρόπο σκέψης κάποιου άλλου, εάν δε ρωτήσεις ή εάν δεν οδηγήσεις τη συζήτηση στον εσωτερικό του κόσμο; Το ενδιαφέρον άλλωστε δεν ευνοεί μόνο αυτόν που το εισπράττει (εφόσον είναι σε θέση να το δει και να το εκτιμήσει). Ευνοεί περισσότερο αυτόν που το εκδηλώνει, γιατί με αυτόν τον τρόπο συλλέγει πληροφορίες για τον χαρακτήρα, τις απόψεις, τις συνήθειες, τον ηθικό κώδικα και το σύστημα αξιών του άλλου. Με αυτόν τον τρόπο θα είναι σε θέση να αποφασίσει εάν θα συνεχίσει να ασχολείται με το πρόσωπο αυτό ή εάν πολύ απλά θα πάει για άλλα.
Είναι ξεκάθαρο πως όταν κάποιος σε πλησιάζει με προθέσεις που κρύβουν ειλικρίνεια, θάρρος, αυθορμητισμό, ο μόνος τρόπος για να σε εξερευνήσει, είναι να σου κάνει ερωτήσεις, ώστε μαθαίνοντάς σε να έρθει κοντά σου, διεκδικώντας μια θέση στη ζωή σου. Είναι η τόλμη με την οποία θα μπει σε μονοπάτια που θα κάνουν και τον ίδιο να ανοιχτεί, να εξερευνήσει τον εαυτό του. Είναι η άνεση να εκτεθεί μπροστά σου, χωρίς αυτό να είναι παρεξηγήσιμο, αντί να έχεις απέναντί σου έναν άνθρωπο που σε φλομώνει στα κοπλιμέντα, τα οποία έχει εξάγει από κασέτα που χρησιμοποιεί κάθε φορά που φλερτάρει.
Είναι παράλογη αυτή η τάση μας να προσκολλόμαστε και να μας ελκύουν άνθρωποι συναισθηματικά μη διαθέσιμοι, την ίδια στιγμή που μας φαίνονται παράλογοι αυτοί που εκδηλώνουν τον ενδιαφέρον τους χωρίς φόβο πως αν εκτεθούν, θα στραπατσαριστούν. ,Ας συμφωνήσουμε λοιπόν όλοι σε αυτό: η πιο όμορφη μορφή φλερτ ήταν, είναι και θα είναι το ενδιαφέρον!
Συντάκτης: Άννα Γιαννούλη
