Είναι μεγάλη αλήθεια πως όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος αλλάζει, εξελίσσεται, ωριμάζει. Μεταμορφώνεται ο τρόπος σκέψης και ο τρόπος που αντιμετωπίζει διάφορες καταστάσεις στη ζωή του. Ωριμάζει καθώς αναζητά την ποιότητα στις απολαύσεις του και θέτει όρια που συμβάλουν στις ανάγκες του.
Είναι σχεδόν αδύνατον να έχεις φτάσει, για παράδειγμα, 36 χρονών και να παραμένεις ο ίδιος άνθρωπος που ήσουν στα 20. Τα βιώματα όλων αυτών των χρόνων συμβάλουν για να διαμορφώσουν τον χαρακτήρα και τις συνήθειες που κουβαλάς σήμερα. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, αυτό είναι καλό σημάδι, γιατί δε μένεις στάσιμος νοητικά. Εντοπίζεις την εξέλιξη αυτή από μικρά και μεγάλα πράγματα στην καθημερινότητά σου, παρατηρείς τις αλλαγές αυτές στον εαυτό σου και καταλαβαίνεις ότι αλλάζεις πίστα, καθώς δε σε γεμίζουν πλέον τα ίδια πράγματα που σε γέμιζαν παλαιότερα.
Πάμε να μελετήσουμε μερικούς από τους τρόπους που μας υποδεικνύουν ότι οι αλλαγές αυτές είναι ένα φυσικό επακόλουθο του γεγονότος ότι, όσο και να θέλουμε να μην το παραδεχτούμε, μεγαλώνουμε:
1. Οι “κάπως” φίλοι
Ο κύκλος των ανθρώπων που μας πλαισιώνουν σε φιλικό επίπεδο μικραίνει. Αυτό δε σημαίνει ότι γινόμαστε αντικοινωνικοί κι απομονωνόμαστε, αλλά είναι μια φυσική εξέλιξη. Μπορεί να είναι πολλοί «οι γνωστοί μας» αλλά οι φίλοι που θα επιλέξουμε να μιλήσουμε ανοιχτά και θα περάσουμε μαζί τους μια Κυριακή, συνήθως, δεν ξεπερνούν το άθροισμα από τα δάχτυλα του ενός χεριού μας! Τα χρόνια, βλέπεις, μας δίδαξαν κάπως άγαρμπα ότι η εμπιστοσύνη είναι δύσκολο ζητούμενο στις ανθρώπινες σχέσεις και καθώς μεγαλώνουμε, ο ελεύθερος χρόνος μας γίνεται όλο πιο περιορισμένος και προσπαθούμε να τον σπαταλάμε με ανθρώπους που δεν τον κάνουν να μοιάζει με χάσιμο χρόνου.
2. Το ξέφρενο clubbing
Σε συστηματική βάση, μάλιστα, μοιάζει ανυπόφορο. Κάποια χρόνια πριν θα μας έμοιαζε αδιανόητο αν κάθε Παρασκευή και Σάββατο δεν υπήρχε μια μεγάλη έξοδος με ατελείωτο αλκοόλ κι επιστροφή στο σπίτι τις πρώτες πρωινές ώρες, φορώντας γυαλιά ηλίου. Ωραίες εποχές, σκέφτεσαι, αλλά πλέον προτιμάς αυτό το ξέφρενο παρτάρισμα να το κάνεις μια φορά το μήνα ή ίσως και το τρίμηνο!
3. Η υπερβολική ανάλυση των πάντων
Όπως και οι συζητήσεις επί συζητήσεων, αρχίζουν να ελαττώνονται κι ώριμα πια αποδέχεσαι συμπεριφορές, καταστάσεις, ενώ κρατάς αποστάσεις από ανθρώπους που σε επηρεάζουν αρνητικά. Μεγαλώνοντας καταλαβαίνεις ότι είναι ανώφελο να προσπαθήσεις να ωθήσεις τους ανθρώπους να σου συμπεριφερθούν όπως θα ήθελες.
4. Το να περνάς τη μέρα σου στο κρεβάτι
Λένε, πως ένας τρόπος που μαρτυρά ότι μεγαλώνεις είναι όταν το πρωινό ξύπνημα δεν το βρίσκεις πια αγγαρεία, και φυσικά δε μιλάμε για το πρωινό ξύπνημα για να πας στη δουλειά, αλλά το πρωινό ξύπνημα στο ρεπό σου. Κάποια χρόνια πριν, την «καλημέρα» σου τη χάριζες μεσημβρινές ώρες, εν αντιθέσει με τώρα που ξυπνάς πρωί πρωί με τη δροσούλα για να εκμεταλλευτείς την ημέρα σου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
5. Η πολυκοσμία
Όντας νεότερος, σου προσέφερε ψυχική ξεκούραση να περιφέρεσαι και να βολτάρεις μέσα στον συνωστισμό και τη λαοθάλασσα. Πλέον, απολαμβάνεις περιπάτους σε ήσυχα, σε απόμερα μέρη και ιδανικός μπορεί να είναι ένας προορισμός που δε θα συναντήσεις άνθρωπο στο διάβα σου. Αξιοποιείς με ποιοτικό τρόπο τον χρόνο σου με τον εαυτό σου και μαθαίνεις να ξεκουράζεις το μυαλό σου.
Αυτά είναι ορισμένα χαρακτηριστικά που μαρτυρούν ότι μεγαλώνεις και διαπιστώνεις πως όσο περνούν τα χρόνια, παίρνεις μαθήματα και γνώσεις για τον εαυτό σου, για τη ζωή κι όσο πιο πολύ αφήνεσαι σε αυτό το ταξίδι, θα κερδίζεις ακόμα περισσότερα. Εσύ, το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να ζεις την κάθε μέρα έντονα, γιατί κάθε «σήμερα» που περνά δεν επιστρέφει.
Συντάκτης: Άννα Γιαννούλη
