Ξαπλωμένοι και οι δύο στο ίδιο κρεβάτι, όμως ο καθένας στη δική του πλευρά. Μια κρύα καληνύχτα και ένα φιλί πεταχτό, ίσα-ίσα για το τυπικό και δυο πλάτες να κοιτιούνται δίχως να ξέρουν το γιατί. Εικόνα που επαναλαμβάνεται κάθε βράδυ κι η εικόνα αυτή βυθίζει και τους δύο ακόμα περισσότερο στις σκέψεις τους. Ένα «γιατί» πλανάται στο χώρο. Γιατί εμείς οι δυο σαν ξένοι στο ίδιο κρεβάτι; Πού πήγε η αγάπη, το πάθος που υπήρχε ανάμεσα τους, αναρωτιούνται κι οι δυο πώς κατέληξαν έτσι, τι έφταιξε;
Η απάντηση είναι απλή και μπροστά στα μάτια τους, όμως δε θέλουν να την δουν. Αυτοί και μόνο αυτοί ευθύνονται για το δρόμο που έχει πάρει η σχέση τους. Οι αντιδράσεις, οι αναστολές, οι φοβίες, οι ανασφάλειες, καθετί αρνητικό που κουβαλάει κάθε μέλος μίας σχέσης, είναι ο σημαντικότερος παράγων για την αποτυχίας της. Εάν ο ένας φοβάται ότι θα χάσει το σύντροφό του και κάνει κινήσεις απελπισίας για να τον κρατήσει, τότε σίγουρα το αποτέλεσμα θα είναι το αντίθετο. Ουσιαστικά ο ίδιος σαμποτάρει τη σχέση αυτή. Το χειρότερο όμως είναι όταν τα εμπόδια μπαίνουν και από τις δύο πλευρές. Εκεί το παιχνίδι είναι σχεδόν χαμένο.
Πολλοί οι λόγοι που κάποιος μπορεί να κάνει τη σχέση του δύσκολη. Τα περισσότερα προβλήματα -μην πούμε σχεδόν όλα- ξεκινούν από εμάς τους ίδιους. Τα προσωπικά κόμπλεξ και το γεγονός ότι δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη και εκτίμηση στον εαυτό μας και στις δυνάμεις μας μάς οδηγούν στο να μην μπορούμε να χαρούμε και να ευχαριστηθούμε κάποια νέα εμπειρία. Είναι και εκείνοι που δεν εκτιμούν αυτό που είναι και προσπαθούν να αναδείξουν την προσωπικότητά τους, με τρόπο που εκτός από λανθασμένος και υπερβολικός κάποιες φορές μπορεί να είναι και κουραστικός. Οδηγούνται, λοιπόν, σε χειρισμούς ακατάλληλους και αντιδράσεις, οι οποίες έχουν ως επακόλουθο την υποτίμηση του συντρόφου τους. Έτσι και οι δύο πλευρές πληγώνονται και δημιουργείται ανάμεσα τους μία αδικαιολόγητη κόντρα. Προσπαθούν να βρουν επιβεβαίωση ο ένας στον άλλον και με αυτόν τον τρόπο χάνεται η επικοινωνία.
Επίσης, πολλές σχέσεις δε χτίζονται από την αρχή σε γερά θεμέλια. Λείπουν βασικά συστατικά τους, όπως η αλληλοκατανόηση, ο σεβασμός και η ειλικρίνεια. Έτσι τα αρχικά προβλήματα διογκώνονται και η έκρηξη κάποια στιγμή είναι αναπόφευκτη. Πολλοί γύρω μας όταν κάνουν μία σχέση τη θεωρούν δεδομένη οπότε παύουν να παλεύουν και να προσπαθούν γι’ αυτή. Πιστεύουν ότι ο άνθρωπός τους θα είναι πάντα εκεί, ό,τι και αν συμβεί, οπότε χαλαρώνουν, δεν εκφράζουν τα συναισθήματά τους, δεν προκαλούν το ενδιαφέρον του συντρόφου τους, σταματούν το ερωτικό παιχνίδι και δεν επιβραβεύουν την όποια ευγενική κίνηση προς εκείνους. Με αυτόν τον τρόπο δυσκολεύουν την πορεία και την εξέλιξη της σχέσης τους .
Εκτός από τις δεδομένες σχέσεις, πρόβλημα παρουσιάζουν και οι σχέσεις που χαρακτηρίζονται από «δράση-αντίδραση» στις οποίες κανείς δεν υποχωρεί στη δυσκολία που εμφανίζεται. Έτσι, λοιπόν, υπάρχει μια ανεξήγητη και ασίγαστη κόντρα η οποία φέρνει το χωρισμό όλο και πιο κοντά, γιατί κανείς δεν κάνει ένα βήμα πίσω.
Το μυαλό μας, κινητήριος δύναμη σε πολλές αποφάσεις μας, γεμίζει συχνά με δεύτερες σκέψεις. Θεωρεί δύσκολο έως ακατόρθωτο το γεγονός ότι γίνονται τόσα όμορφα πράγματα στη ζωή, βλέπεις έχει συνηθίσει τις αναποδιές, οπότε καταλήγεις να διαλύεις μόνος σου λόγω της ανασφάλειάς σου κάθε ελπίδα που υπάρχει για μία νέα και υγιή σχέση. Ενδόμυχα τρομάζεις στην ιδέα ότι το ταίρι σου μπορεί να σε προδώσει ή να σε πληγώσει, οπότε ξεσπάς, έχεις νεύρα αδικαιολόγητα για κάτι που δεν έχει γίνει και καταλήγεις να είσαι εσύ το πρόβλημα. Όταν έχεις στο μυαλό σου ότι κάτι δεν μπορεί να πετύχει, όσο κι αν προσπαθείς να πειστείς για το αντίθετο και να παλέψεις για να τα καταφέρεις τελικά μπαίνεις στη διαδικασία να σαμποτάρεις ο ίδιος τη σχέση. Ο φόβος σου κυριαρχεί σε κάθε σκέψη και κίνηση με αποτέλεσμα να καταλήγετε σε πολλές συγκρούσεις, οι οποίες φέρουν στο ζευγάρι την απομάκρυνση και ο χωρισμός παρουσιάζεται ως η ιδανικότερη λύση και για τους δυο σας.
Συντάκτης: Φωτεινή Τζατζάκη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
