Δύσκολη για όλους η στιγμή του χωρισμού. Τι να πεις όταν έχεις τον άλλον απέναντί σου να σε κοιτά στα μάτια και να σου ζητά εξηγήσεις ή ακόμα και να προσπαθεί να βρει κάποια λύση. Μετά από ώρες συζήτησης, πετάς την ατάκα. Εκείνη την ατάκα που δεν έπρεπε ποτέ να ξεστομήσεις.
Θα βρει κάτι καλύτερο, λες, δεν είσαι κι ο μόνος άνθρωπος στη γη. Κι εκεί κάπου σταματάς γιατί καταλαβαίνεις ότι έχει χαθεί το παιχνίδι. Με τον καιρό ξανασκέφτεσαι την τελευταία σας κουβέντα κι εστιάζεις σ’ αυτή τη φράση. Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Έχει σκεφτεί ποτέ κανείς πόσο μειώνει τον ίδιο του τον εαυτό όταν λέει κάτι τέτοιο; Πόσο προσβάλλει κι ας ακούγεται βαρύ, την προσωπικότητά του όταν προσπαθεί να πείσει τον άλλον ότι δεν είναι άξιος να είναι δίπλα του; Πόσο αντιφατικό είναι όταν ο ίδιος άνθρωπος, ίσως και πριν 2-3 μέρες, κοιτούσε το ταίρι του στα μάτια και του έλεγε πόσο το αγαπά, ότι θα είναι εδώ για εκείνο, ότι δε θα το αφήσει ποτέ κι άλλα τέτοια γλυκανάλατα που ακούμε και λέμε στους μεγάλους μάταιους έρωτές μας.
Αν κάτσει κανείς και αναλογιστεί τα λεγόμενα, καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει και πολύ καλά με τον άνθρωπο που την ξεστόμισε κυρίως ως προς την αυτοεκτίμησή του. Το να χρησιμοποιεί κανείς μια τέτοια φράση δείχνει ένα άτομο ασταθές, που δεν μπορεί να διαχειριστεί μια δύσκολη κατάσταση και με κλισέ φράσεις προσπαθεί να αποφύγει το βάρος και την ευθύνη του γιατί παρουσιάζει αδυναμία χαρακτήρα. Αυτό αν δεν την πιστεύει.
Αν την πιστεύει και δε θεωρεί τον εαυτό του ικανό να σταθεί πλάι σε έναν άνθρωπο, να συζητήσει όποιο θέμα προκύψει μέσα στη σχέση τους, τότε γιατί να μπει στην ίδια τη διαδικασία σχέσης; Δε θα ήταν καλύτερο να μείνει εκείνος κι ο εαυτός του και να ‘ναι όλα μια χαρά; Γιατί να ζητά μια συντροφιά, όταν πιστεύει ότι δεν είναι κατάλληλος και ικανός ως άνθρωπος να την κρατήσει ή τελοσπάντων ότι δεν είναι σε φάση δέσμευσης;
Βέβαια από την άλλη πλευρά, στη συγκεκριμένη περίπτωση καταλαβαίνεις ότι ο άνθρωπος που ήταν κοντά σου απλώς δεν ήξερε τι ήθελε. Έφυγε λοιπόν από δίπλα σου, όπως κι ο ίδιος παραδέχτηκε, ένα άτομο το οποίο δεν ήταν ικανό να συμβιώσει σε μια σχέση καθώς υποτιμά τον εαυτό του και τις δυνατότητές του και δε θα μπορούσε να προσφέρει το είναι του σε ένα ουσιαστικό και δοτικό μαζί.
Ίσως καλύτερα έτσι. Αποδέξου την κατάσταση και προχώρα. Σταμάτα να νιώθεις άσχημα που κάποιος σε απέρριψε γιατί κάποιοι απορρίπτουν και κάποιοι απορρίπτονται, έτυχε αυτή τη φορά η ζυγαριά να μη γείρει προς εσένα. Ίσως να μην έχει γνώση το ίδιο το άτομο που λέει την ατάκα αυτή των ικανοτήτων και δυνατοτήτων του, ίσως να μην μπορεί να δει αυτά που είδες εσύ κι έχει και κάθε δικαίωμα εν τέλει.
Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ηρεμήσεις, να το αποδεχτείς και να συνεχίσεις. Βάλε το αγαπημένο σου τραγούδι, άναψε κι ένα τσιγάρο -προαιρετικά για να κάνεις εικόνα το είπα- και πιες ένα ποτηράκι για τα περασμένα. Ίσως όντως να βρεις κάτι διαφορετικό, γιατί τι είναι αυτό που καθιστά κάτι καλύτερο ή χειρότερο στην τελική; Όλα είναι σχετικά.
Αυτό που τους δίνει αξία, είναι με τι θα αποφασίσεις να τα συγκρίνεις.
Συντάκτης: Φωτεινή Τζατζάκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
