Να στέκεσαι στις αλλαγές ατρόμητος, να τις καλωσορίζεις

Ξυπνάς το πρωί με μια διάθεση, ας πούμε ευχάριστη και μέχρι η μέρα να τελειώσει τα πράγματα μπορεί να έχουν εξελιχθεί τόσο διαφορετικά απ’ ό, τι περίμενες που το βράδυ σε βρίσκει αγκαλιά με το μαξιλάρι σου και 10 πακέτα χαρτομάντιλα να κλαις. Φυσικά μπορεί να συμβεί και το αντίθετο, μια φαινομενικά άσχημη μέρα να γίνει ονειρική. Αυτές οι εναλλαγές οφείλονται και βασίζονται στις αλλαγές που γίνονται κάθε μέρα, κάθε ώρα στη ζωή μας. Πόσο έτοιμοι όμως είμαστε να δεχτούμε τις αλλαγές που έρχονται και αναταράσσουν τη ζωή που έχουμε ήδη οργανώσει; Ποιες είναι οι συμπεριφορές και οι αντιδράσεις που έχουμε σε κάθε νέο που μπαίνει απρόσκλητο;

Τα πάντα εξαρτώνται από τη μορφή της αλλαγής. Αν λοιπόν η αλλαγή αυτή είναι ευχάριστη, είναι κάτι που περιμέναμε καιρό, κάτι για το οποίο προσπαθούσαμε και ευχόμασταν τότε σίγουρα τη δεχόμαστε με χαρά και ανυπομονησία. Βλέπουμε μέσα από αυτή τα όνειρά μας να γίνονται πραγματικότητα, τους κόπους μας να ανταμείβονται και φουσκώνουμε από χαρά, ικανοποίηση και υπερηφάνεια. Περιμένουμε την αλλαγή πώς και πώς και την εντάσσουμε τόσο εύκολα και αρμονικά στη ζωή μας, σαν  να ήταν εκεί από χτες. Πλημμυρίζουμε από ενέργεια, όρεξη, ευτυχία και η αλλαγή αυτή επηρεάζει τόσο όμορφα και θετικά τη σκέψη μας, μάς αναγεννά.

Όμως δεν είναι όλες οι αλλαγές ευχάριστες, επιθυμητές και αναμενόμενες. Τι γίνεται μ’ αυτές που έρχονται ξαφνικά από το πουθενά και μας χτυπούν κατευθείαν στο κεφάλι; Πώς μπορείς να τις αποδεχτείς όταν δεν είσαι προετοιμασμένος, ούτε καν προϊδεασμένος ότι κάτι πάει να αλλάξει;

Τις περισσότερες φορές η άρνηση είναι η πρώτη αντίδραση. Κλαις, χτυπιέσαι και αναρωτιέσαι «Γιατί να γίνουν έτσι τα πράγματα; Γιατί τώρα που όλα πήγαιναν όπως τα ήθελα;» Και συνεχίζει ο θρήνος και ο κλαυθμός. Μετά μπαίνει σιγά-σιγά στο πλάνο ο φόβος. «Τι γίνεται τώρα;» σκέφτεσαι πώς θα υπάρξει συνέχεια και ποια θα είναι. Ένας άγνωστος δρόμος ανοίγεται κι εσύ δεν ξέρεις ποιους κινδύνους κρύβει και τι θα κληθείς να αντιμετωπίσεις. Το κεφάλι βαραίνει από τις σκέψεις και η παλάμη του χεριού σου προσπαθεί να το στηρίξει για να δουλέψει, να σκεφτεί πως θα την αποδεχτεί και θα συνηθίσει την αλλαγή αυτή.

Και ενώ βρίσκεσαι βυθισμένος στις σκέψεις σου, κοιτάς από το παράθυρο και βλέπεις ένα ζωηρό πιτσιρικά ή μια τσαχπίνα πιτσιρίκα να παίζουν, να γελούν και να χαίρονται και σκέφτεσαι « Τι ωραία ηλικία! Τι δεν θα έδινα να γυρίσω εκεί που το μόνο μου πρόβλημα ήταν με ποιο παιχνίδι να παίξω και τι σχέδιο μπαλόνι να διαλέξω.».

Ε τι το σκέφτεσαι, γύρνα! Όχι στα παιχνίδια και τα μπαλόνια αλλά στην υπέροχη παιδική αθωότητα με την οποία αντιμετώπιζες κάθε αλλαγή. Εντάξει, μπορεί και τότε να έκλαιγες αλλά γρήγορα το ξεπερνούσες, το χαμόγελο επέστρεφε στα χείλη σου και δεχόσουν με χαρά κάθε νέα εμπειρία. Δεν καθόσουν να μετράς και να ζυγίζεις κάθε κατάσταση, να υπεραναλύεις κάθε πρόβλημα και να συζητάς με όλους τις αλλαγές που ήρθαν στη ζωή σου.

Γίνε παιδί στον τρόπο που αντιμετωπίζεις την κάθε αλλαγή. Αφού τα πράγματα άλλαξαν πορεία, αποδέξου το και στάσου όρθιος απέναντι σε κάθε νέο, χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος. Μην τρομάζεις με τη καινούρια κατάσταση που μπαίνει στη ζωή σου, αγκάλιασέ την και ενθουσιάσου με την αφορμή που σου δίνει για νέες εμπειρίες. Δέξου την, σαν να είναι ένα νέο σου παιχνίδι, ετοιμάσου να την εξερευνήσεις και να περπατήσεις τους νέους δρόμους που σου ανοίγονται.

Οι αλλαγές γίνονται για να μας ταρακουνήσουν, να μας ξυπνήσουν, να μας δώσουν κίνητρα να αντιμετωπίσουμε νέες καταστάσεις μέσα από τις οποίες θα βγούμε πιο δυνατοί, θα δοκιμάσουμε, θα γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και θα δείξουμε ότι είμαστε έτοιμοι να καταφέρουμε τα πάντα, να το πιστέψουμε και να το πετύχουμε. Ας το δει ο καθένας σαν μια ευκαιρία να δείξει ο ίδιος στον εαυτό του τις δυνάμεις που κρύβει μέσα του, να τον ενθαρρύνει να το αποδεχτεί γρήγορα, γιατί είναι μια κατάσταση βαθιά εσωτερική από την οποία μόνο κερδισμένος μπορεί να βγει κανείς.

Ας γίνουμε πάλι παιδιά κι αντί να κλαίμε, ας ενθουσιαζόμαστε με τις νέες ευκαιρίες που ανοίγονται μπροστά μας και γιατί όχι η αλλαγή που δεν περιμέναμε ίσως γίνει η καλύτερη αφορμή να πετύχουμε κάτι που ούτε καν φανταζόμασταν.  Μην κλείνεις λοιπόν την πόρτα με την άρνησή σου, αλλά βάλε τα καλά σου και σαν σωστός οικοδεσπότης καλωσόρισε την αλλαγή με την είσοδό της.