Όταν το φιλαράκι ψάχνει κι αλλού πορτοκαλιές

Η φιλία είναι μια από τις σημαντικότερες σχέσεις που μπορούμε να δημιουργήσουμε. Από τον Αριστοτέλη που τη θεωρούσε ως μια από τις βασικότερες έννοιες για τον βίο του ανθρώπου μέχρι και σήμερα, κατέχει πρωταρχική θέση στη ζωή και πραγματικότητα του καθενός. Είναι μια αναγκαία αρετή για την εξέλιξη κάθε ατόμου, γιατί κανείς δε ζει καλά κι ευτυχισμένος, αν ζει μόνος, χωρίς φίλους.

Έτσι λοιπόν μέσα σ’ αυτό το κλίμα ικανοποίησης και χαράς που αισθάνεται ο κάθε άνθρωπος διαλέγει κάποια άτομα τα οποία αποτελούν το φιλικό του περιβάλλον. Βέβαια μέσα από αυτούς κάνει ένα διαχωρισμό κι επιλέγει πολύ προσεκτικά εκείνους που θα αποτελούν το πολύ στενό του περιβάλλον, του γνωστούς, κολλητούς! Είναι τα άτομα που έχει αποφασίσει να μοιράζεται μαζί τους κάθε χαρά και κάθε λύπη, κάθε επιτυχία και κάθε αποτυχία. Τους νιώθει πια οικογένεια κι έχει ένα εξωπραγματικά βαθύ δέσιμο μαζί τους.

Με την πάροδο του χρόνου η φιλία γίνεται συνήθεια κι η ανάγκη για τακτική κι αποκλειστική επικοινωνία πρωταρχική. Αυτό βέβαια μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη, καθώς εάν το ένα μέλος νιώθει ότι περιορίζεται κι ελέγχεται, πολύ συχνά αποχωρεί. Είναι σύνηθες το φαινόμενο ένα άτομο να επιζητεί την αποκλειστικότητα και να φέρνει σε δύσκολη θέση το φίλο του όταν επιλέγει να συναναστρέφεται και με άλλα άτομα. Η φιλία δεν είναι ερωτική σχέση στην οποία η αποκλειστικότητα είναι δείγμα αφοσίωσης, αντιθέτως η μεγαλύτερη ελευθερία κι ανεξαρτησία στις επιλογές όσον αφορά τα άλλα άτομα που επιλέγει να σχετιστεί, μόνο να δυναμώσουν μπορούν το δεσμό.

Είναι μια συναισθηματική σχέση που δημιουργείται κατ’ επιλογήν. Δεν είναι οικογενειακοί δεσμοί οι οποίοι σ’ αναγκάζουν λίγο-πολύ να έχεις κάποιον στη ζωή σου, ως ένα σημείο, αλλά είναι μία οικογένεια που επιλέγει ο καθένας. Είναι άτομα στα οποία επενδύεις και δίνεις χωρίς να περιμένεις να λάβεις αντάλλαγμα. Κι η μεγαλύτερη ανταμοιβή είναι η συναισθηματική απλότητα που καταφέρνεις να έχεις, στη σύμπνοια σκέψης με έναν άλλο άνθρωπο.

Μα η απλότητα είναι ίσως και η πιο δύσκολη έννοια να επιτευχθεί καθώς όσο τα συναισθήματα μεγαλώνουν, μπαίνει όλο και πιο φορτσάτη κι η κτητικότητα στο παιχνίδι. Μπορεί όταν βλέπουμε ότι ο φίλος μας ξεκινά να κάνει παρέα με άλλα άτομα ν’ αντιδρούμε σπασμωδικά, να ταρακουνιέται ο κόσμος που είχαμε φτιάξει, να βλέπουμε ανταγωνιστικά κάθε άλλη νεότερη φιλία που δημιουργεί, όμως οφείλουμε να το σεβαστούμε. Πέραν όμως του ότι κάθε γνωριμία με νέο άτομο δε σημαίνει απαραίτητα φιλία, είναι υγιές και δόκιμο να θέλουμε να διευρύνουμε τον κύκλο μας, είτε για να δημιουργήσουμε περαιτέρω φιλίες, είτε γιατί πολύ απλά βρήκαμε μια καλή παρέα για διασκέδαση, στο χαλαρό. Κι αυτό που σήμερα ζηλεύεις κατά κάποιο τρόπο, αύριο μπορεί να το ζητάς κι εσύ, χωρίς να σημαίνει ότι γειώνεις το φιλαράκι σου.

Μέσα στα χρόνια η τριβή είναι σίγουρη, άλλωστε, άρα κι η ανανέωση είναι χρήσιμη, όμως δεν είναι όλοι έτοιμοι να τη διαχειριστούν. Ίσως να χρειαστεί να κρατήσετε κι απόσταση για λίγο. Αυτό δε σημαίνει ότι θέλουν να φύγουν από τη ζωή μας αλλά ίσως να χρειάζονται ένα «διάλειμμα» για να δούνε αν όντως θέλουν να υπάρξει απομάκρυνση. Τα όρια εδώ είναι πολύ λεπτά και μόνο βλέποντας και κάνοντας μπορείς να λειτουργήσεις.

Όλες οι σχέσεις, είτε φιλικές είτε ερωτικές, κάποια στιγμή φτάνουν στα όριά τους, κάνουν τον κύκλο τους, ίσως φτάσουν και σε κορεσμό καμιά φορά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να διαλυθούν. Αν είναι γερές και σταθερές δε θα κλονιστούν, θα ταρακουνηθούν αλλά θα επιστρέψουν στην αρχική τους θέση σαν να μην έγινε τίποτα. Αν όμως τα θεμέλια είναι ασταθή τότε η πτώση τους κάποια στιγμή είναι δεδομένη. Αν γίνουμε πρώτα εμείς τα άτομα τα οποία ξεπερνούν κάθε απόσταση, όχι εκείνα που μπορεί να τη δημιουργούν.