Στον έρωτα δε χωράνε εγωισμοί. Κλισέ, θα μου πεις. Είναι η αλήθεια, θα απαντήσω.
Ο εγωισμός τρέφεται απ’ τον έρωτα. Γιγαντώνεται και τα διαλύει όλα.
Άτομα με υπέρμετρο εγωισμό δε θα έπρεπε να ερωτεύονται. Η κατάληξη δεν είναι ποτέ καλή.
Στην αρχή, ο εγωισμός σε οδηγεί να κατακτήσεις αυτό που ποθείς. Έχεις νιώσει την έλξη και σε κυριεύει. Δεν μπορείς να δεχτείς την απόρριψη. Ο εγωισμός σου έχει ικανοποιηθεί στο ζενίθ.
Και μετά ο έρωτας.
Τώρα είναι η σωστή στιγμή να τον νιώσεις στα κύτταρα σου, να αφεθείς, να ξεχάσεις την εγωιστική σου φύση. Και ίσως το κάνεις. Μέχρι τον πρώτο τσακωμό.
Δε σηκώνεις κουβέντα. Απαιτείς τη «συγγνώμη» κι ας φταις. Απ’ το δικό σου στόμα δε θα βγει ποτέ. Πότε δε σου ανήκει η πρώτη κίνηση συμφιλίωσης. Το πρώτο χάδι, το πρώτο φιλί μετά από έναν επικό καβγά. Είσαι πολύ εγωιστής για όλα αυτά.
Προτάσσοντας τον εγωισμό σου χάνεις τα καλύτερα. Ίσως έχασες και τον άνθρωπο της ζωής σου, αλλά είναι νωρίς να το αντιληφθείς. Θα σε βοηθήσω λίγο.
Τον έχασες γιατί πότε δε δέχτηκες τη συμβουλή του, που έκρυβε πάντα τόση αγάπη. Στον εγωισμό σου δεν αρέσουν οι συμβουλές, ούτε οι υποδείξεις. Κάνεις πάντα του κεφαλιού σου.
Πάντα έβαζες τον εαυτό σου στο νούμερο ένα. Σε όλα. Πρώτα οι δικές σου ανάγκες και τα δικά σου θέλω. Αυτά να ικανοποιούνται και όλα τα άλλα ασήμαντες λεπτομέρειες. Σωστά, ο εγωισμός σου υπηρετεί μόνο εσένα.
Ποτέ δεν έτρεξες πίσω του, να τον σταματήσεις, να μην ανοίξει την πόρτα και φύγει. Ακόμα και όταν εσύ το προκάλεσες όλο αυτό. Και αυτό γιατί, ο εγωισμός σου δεν κάνει ποτέ λάθος.
Αυτό ήταν και το τέλος. Και εδώ είναι το σημείο που θα σε προσγειώσω, ίσως λίγο απότομα.
Όσους έρωτες και να συναντήσεις, θα βλέπεις σε επανάληψη το ίδιο εργάκι. Και πάντα το φταίξιμο δικό σου.
Πώς θα γευτείς τον έρωτα αν δε ρίξεις τις άμυνές σου;
Δεν είναι ντροπή να διεκδικείς. Έχει τη μαγεία του.
Ξέχνα τον εγωισμό και ας φας τα μούτρα σου. Και ποιος δεν τα ‘χει φάει; Κι αυτό μαγεία κρύβει.
Ο εγωισμός θα σου χρειαστεί όταν θα χτυπάς σε τοίχο. Όταν θα έχεις προσπαθήσει τα πάντα, ακόμα και χωρίς αξιοπρέπεια. Εκεί θα βάλεις τον εγωισμό σου μπροστά να συνέλθεις. Εκεί πρέπει να είσαι εγωιστής!
Είναι σημαντικό να βρίσκει κάποιος τις ισορροπίες του στον έρωτα. Διεκδίκησε με πάθος και τόλμη. Πάντα υπάρχει κάποιος που το εκτιμάει. Κάποιος που νιώθει το ίδιο. Αν πάλι δε συμβεί αυτό, πάρε το χρόνο σου να ζήσεις το δράμα του πληγωμένου πρωταγωνιστή, αλλά μετά ξύπνα και προχώρα.
Η ζωή είναι πολύ μικρή. Πρώτον, για να διώχνουμε τον έρωτα με ηλίθιους εγωισμούς και δεύτερον, να χάνουμε πολύτιμο χρόνο κλαίγοντας τον μακαρίτη, όταν δεν υπάρχει πλέον καμία ελπίδα στον ορίζοντα.
Εγωισμός. Ένα νόμισμα, δύο όψεις.
Όσο καταστροφικός μπορεί να γίνει, για όσους βρίσκονται στην εμβέλειά του, άλλη τόση ώθηση μπορεί να σου δώσει να πατήσεις γερά στα πόδια σου.
Πάντα ζήλευα τους ανθρώπους που μπορούν να κοντρολάρουν τον εγωισμό τους. Αυτοί οι άνθρωποι στραγγίζουν ζωή από την κάθε στιγμή. Από τον κάθε έρωτα. Από την κάθε μετωπική με το έδαφος. Αλλά πάλι όρθιοι. Χάρη στον καλό εγωισμό τους.
Συντάκτης: Μαρία Αγγελακοπούλου
